The mysterious princess (voltooid)

Zorgen

Astra pov. 

Ik word wakker door de vogels en zie dat iedereen nog slaapt. Ik sta op en kleed me om en ga buiten op de grond zitten. 'Goedemorgen.' Ik kijk op en zie Nakoma staan. 'Goedemorgen Nakoma.' Ze komt naast me zitten. 'Waar leef jij?' Ik kijk op en zeg: 'Ik woon nu in een huis met de andere maar daarvoor daar woon ik nu eigenlijk nog steeds op een kasteel bij mijn adoptieouders zal ik ze maar noemen...' 'Want, zijn het niet je echte ouders?' 'Nee, mijn moeder is Terra oftewel Moeder aarde, mijn vader heb ik nooit gekend. Dus ik dacht eerst mijn hele leven dat ik bij mijn echte ouders woonde Sophie en Arthur, maar toen ik mijn element kreeg mocht ik hem niet hebben dus daar was ik het niet mee eens en mijn stiefzusje ook niet en mijn tante en oom ook niet. Toen nog mijn moeder en vader erkende me toen niet meer dus werd ik met mijn zusje geadopteerd door mijn oom en tante en daar woon ik principe nog steeds en toen kwam ik er achter dat mijn ouders niet mijn echte ouders waren maar Terra dus daar woon ik eigenlijk ook.' 'Jij bent veel verhuisd.' 'Klopt eigenlijk dit laatste jaar echt.' 'Wauw, maar jij vindt dat niet erg?' 'Soms want je hebt toch een deel van je leven gewoond met ouders die jouw eigenlijk niet oké vonden en ik voel me niet overal echt thuis.' 'Snap ik.' 

'Goedemorgen.' We kijken op en zien Lil staan. 'Goedemorgen Lil.' 'Mag ik jou ook Lil noemen want jou naam kan ik niet uitspreken.' 'Ja tuurlijk Nakoma.' 'Goedemorgen Nadia en Aida.', zeg ik als ik ze ook zie staan. 'Goedemorgen meiden.' Iedereen komt bij ons zitten. 'Jullie zitten hier.' We kijken op en zien Kekata en Rakesh staan. 'Goedemorgen iedereen.' 'Goedemorgen moeder en vader.' 'Zijn Azeri en Kocoum nog niet wakker?' 'Nee moeder.' 'Ik ga wel kijken.' Ik sta op en loop naar zijn kamer toe. Ik schuif het gordijn weg wat er voor hangt en zie dat Az in zijn armen ligt. 'Jongens jullie moeten opstaan.' Az mompelt wat op goedemorgen moet lijken. 'Goedemorgen Az.' 'Goedemorgen As.' 'Maak jij Kocoum nog even wakker want dan kunnen we zo gaan eten.' 'Ja is goed.' Ik sluit het gordijn achter me en loop terug naar de rest. 'Ze zijn wakker.' 'Dat is mooi.' 

Azeri pov. 

'Schat wakker worden.' Ik druk een kus op zijn lippen. 'Goedemorgen lief.' 'Hoe gaat het met je?' 'Beter is nog wel gevoelig.' Hij drukt een kus op mijn lippen. 'Koco moet ik je helpen opstaan?' 'Als je zou willen graag.' Ik sta op en strek mijn armen zodat hij er op kan steunen. 'Dankjewel lief.' Hij slaat een arm om mijn schouder zodat hij erop kan leunen en we lopen langzaam naar buiten. 'Daar zijn ze hoor.' Ik zie dat alles al klaar staat en dat iedereen al zit. 'Ja Koco liep zo snel.' Ik help hem zitten en ga naast hem zitten. We beginnen te eten. Dan komt de Wijze langs. 'Meiden ik zie jullie straks in mijn hut.' 'Ja Wijze.' Ze knikt naar me en loopt door. 

'Meiden gaan we naar de Wijze?' 'Ja is goed Aida.' 'Lief wil jij me eerst even helpen?' 'Natuurlijk.' Ik hijs hem omhoog. 'Waar wil je heen?' 'Op het bankje voor onze hut.' Ik help hem daarheen en zet hem neer. 'Tot straks lief.' 'Tot straks schat.' Hij geeft me nog een kus en ik sla mijn armen om zijn nek heen en geef hem nog een kus. Ik loop naar de andere toe. 'Ik blijf het zeggen.' 'Aida nee.' Ik geef haar een zetje met mijn elleboog. 'Hé.', zegt ze lacherig en ik begin ook te lachen. We lopen naar de Wijze. 'Kom binnen.' Ik schuif het gordijn opzij en laat de rest binnen. 'Goedemorgen meiden.' 'Goedemorgen Wijze.' We gaan rond haar zitten. 'We hebben de locatie al een beetje ingeschat maar de rest daar kan ik jullie niet bij helpen ik kan het wat duidelijker aangeven op de kaart het gebied, maar dan moet ik de Vrouw hebben.' 'Wie is de Vrouw, Wijze?' 'Kekata.' 'Oh.' We beginnen te lachen om Lil haar reactie. 'Lil gaan wij Kekata halen?' 'Ja is goed Az.' Lil vliegt naar mij toe en gaat op mijn schouder zitten. 'Tot zo.' 

Ik loop naar de hut van Rakesh en Kekata. 'Hey Koco is Kekata binnen?' 'Ja lief.' 'Zocht je mij?' Kekata verschijnt in de deuropening.' 'Ja, de Wijze heeft u nodig.' 'Ja ik kom eraan.' Ze loopt naar binnen en komt even later weer terug. 'Tot zo Kocoum.'  'Tot zo moeder.' We lopen terug. 'Liëlil, kan jij niet lopen?' 'Nee, Kekata Az haar schouder zit te lekker.' Ik rol met mijn ogen maar lach toch. 'Jij bent me er ook een Lil.' 'Vrouw, Vrouw?' We draaien ons om en er staat een tiener. 'Ja?' 'Mijn moeder is aan het bevallen.' 'Is goed ik ga naar de Wijze en zal haar inlichten en we komen zo snel mogelijk. Ga naar je hut toe en zorg voor je moeder.' 'Ja Vrouw.' 'Doe jij dat ook?' 'Ja, wij kunnen niet naar de dokter wij moeten het zelf regelen en ik heb de taak opgenomen samen met de Wijze.' 'Wacht even jij bent niet van hier?' 'Nee, ik was oorspronkelijk verpleegkundigen in het ziekenhuis die hielp bij bevallingen. Ik was voor een onderzoek hier in India en toen was er een stamlid heel ziek en ik liep toevallig langs het bos en werd ontvoerd soort van en heb die persoon beter gemaakt en toen kwam ik Rakesh tegen.' 'Maar is Kekata je echte naam dan?' 'Nee ik heb hem gewijzigd toen ik hier kwam wonen want het was een naam die niet hier bij paste.' 'Wat was je naam?' 'Chloé.' 'Mooie naam.' 'Dankje. Zeg niks tegen niemand.' 'Want?' 'Ze hebben heel lang erover gedaan om mij te accepteren, het wordt niet makkelijk voor je Azeri.' 'Ja Kekata, ik weet het. Maar hoe weet jij dat ik hier wil blijven?' 'Niet, maar als je wilt dat het niet gemakkelijk zal gaan.' Ik schuif het gordijn opzij en laat Kekata voor. 'Dankjewel.' 'Alsjeblieft.'