The mysterious princess (voltooid)

Moeder?

Astra pov. 

Ik word wakker doordat iemand langs loopt. Ik open mijn ogen om te kijken wie het is. 'Wie ben jij?' Ze kijkt verschrikt op. 'Niemand, ik ga.' 'Nee, blijf hier waar kom jij vandaan en wat ga je doen?' 'Niks.' 'Jawel, je kijkt verschrikt.' Ik sta op en loop naar buiten en ga zitten en geef een teken dat ze naast me mag komen. 'Je lijkt me even oud als mij.' 'Nee, ik ben veel jonger.' 'Echt niet ik ben zeventien.' 'Wat? Ik ben zestien.' 'Maar even terug komend op wat je hier deed. Hoe heet je?' 'Shreya.' Dan hoor ik een baby huilen?' 'Ik wist dat er een baby was geboren maar die woonde verderop.' Ze kijkt me verschrikt aan. 'Wat is er?' 'Niks.' 'Jawel.' 'Ik moet gaan.' 'Nee.' 'Ik weet niet wat je hier deed en wie je bent ja behalve je leeftijd en naam, dus ik wacht tot een van de andere wakker zijn en je komt niet ver als je weg loopt.' Ik doe mijn wijsvinger een muur bouwen die niemand kan zien alleen zij loopt ertegen aan iedereen kan er door heen lopen. 'Ik ga op zoek naar de baby.' 'Nee.' 'Ja. Trouwens waarom nee?' 'Het is vast niks.' 'Shreya hier ben je Kailash huilt.' 'Nou en.' 'Ik haal Kekata.' 'Goedemorgen Az.' 'Goedemorgen As.' Az loopt weer naar binnen. Shreya staat op en wil weg lopen maar knalt tegen de muur op. 'Waarom kan ik niet verder?' 'Omdat, ik een muur heb gebouwd. Kijk.' Ik tover een stukje tevoorschijn en laat hem weer onzichtbaar worden. 'Wat?' 'Ik ben een beheerster en iedereen kan erdoor behalve jij.' 'Alsjeblieft Astra.' 'Nee Shreya.' Dan komt Az met een baby aan lopen. 'Shreya, Kailash is wakker.' 'Nee, ik wil hem niet.' 'Shreya, je mag niet weg.' 'Alsjeblieft.' Ik zie angst in haar ogen en krijg medelijden met Shreya. 'Alsjeblieft, ik doe alles om weg te mogen, ik kan hier niet blijven.' 'Shreya, rustig het komt goed.' Kekata verschijnt in de deuropening en loopt naar Shreya toe. 'Nee, raak me niet aan alsjeblieft, het is beter.' 'Want?' 'Ik kan niet in Kailash zijn ogen kijken.' 'Dat snap ik, wat wil je wat we doen met Kailash?' Ze buigt haar hoofd en er vallen tranen op de grond. 'Shreya je wilt helemaal niet weg.' 'Nee, maar ik moet.' Kekata slaat haar armen om haar heen en trekt haar tegen zich aan. 'Kijk naar Azeri hoe zij goed kan omgaan met hem, ik zou die liefde nooit aan hem geven.' 'Jij wilt zeggen dat Azeri je kind moet opvangen?', zegt Kekata. 'Ja, alsjeblieft en laat me niet meer gevangen hier ik wil vrij zijn en ik beloof dat ik mezelf red maar dat kan niet met Kailash.' 'Als dat je diepste wens is Shreya, dan ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt en je bent altijd welkom maar zeg Kailash wel eerst gedag.' 'Ja Kekata en dankjewel.' 'Graag gedaan Shreya.' Shreya neemt Kailash van Az over en geeft hem een kus en een knuffel. 'Ik hou van je Kailash het spijt me. Azeri leg het hem ooit uit, als hij oud genoeg is.' 'Ja, zal ik doen.' 'Dankjewel.' 'Graag gedaan Shreya.'  Wat dus nu is Az moeder. Dan komt Kocoum naar buiten. 'Succes Shreya we staan voor je klaar.' 'Dankjewel Kocoum.' Ze geeft mij nog een knuffel en zegt iedereen nog gedag ondertussen is namelijk iedereen er bij gaan staan, behalve Aida die slaapt nog en ik tover de muur weg en knik als je kan. 'Dankjewel.' 'Graag gedaan.' Ze loopt snel weg en zwaait nog even naar ons. 

Azeri pov. 

Nu heb ik opeens een kind. 'Koco je vind het toch niet erg he?' 'Wat?' 'Dat we een kind hebben?' 'Nee joh.' Hij kijkt me met grote ogen aan, ik begin te lachen. Ik kijk naar Shreya die steeds verder achter de bomen verdwijnt. 'Het is goed zo, zij kon zo niet leven.' 'Kekata je moet me wel helpen.' 'Ja tuurlijk.' Ik bestudeer goed zijn gezichtje. Hij is een prachtig jongetje zijn naam past bij hem. 'Ik zal je alle liefde geven die ik heb.' 'En ik dan?' 'Jaloerse vogel. Maar jij ook.' Kailesh opent zijn oogjes. 'Hallo schatje.' Hij lacht even voorzichtig. 'Az hoe wil je de missie doen?' 'Kekata?' 'Ik hoor het al is goed.' 'Dankje, dankje.' 'Geen probleem.' Aida komt naar buiten gewandeld die is duidelijk net wakker. 'Van wie is hij.' 'Sinds drie seconden van ons.' 'Wat?' 'Lang verhaal.' 'Vertel.' Ik ga zitten en leg het hele verhaal uit. 

'Waar is die gast ik geef hem een klap.' 'Aida rustig.' 'Nee, eerst zit hij aan mijn vriendin vervolgens aan een zestien jarige een ...... minderjarige.' (een woord op de puntjes mogen jullie zelf verzinnen. Ik wil dit boek een beetje netjes houden en natuurlijk mag je best schelden maar met mate dus hier mag jij je eigen scheldwoord plaatsen die van mij was niet heel netjes.) 'Aida, rustig nou maar.' 'Oké, hoe heet hij?' 'Kailesh.' 'Het is een schatje.' Ik lach om haar stemmingswisselingen. 'Azeri wat heb jij nou.' 'Goedemorgen Wijze ik heb sinds net een kind genaamd Kailesh.' 'Oké, dit wordt een uitdaging.' 'Klopt maar Kekata wil erop passen.' 'Is goed vanmiddag wil ik dat jullie vertrekken.' 'Wat?' 'Ja, vanmiddag. Het wordt dringend tijd en Moeder Aarde wil dat ook.' 'Ja, is goed.' 'Dus pak jullie spullen in. Kekata help Azeri met de draagdoek.' 'Ja Wijze.' Kekata komt aanlopen met een doek die ze om mij middel knoopt waardoor het een soort rugzakje wordt en waar ze de baby voorzichtig in stopt. Koco ziet mijn gezicht waardoor hij begint te lachen en als snel lach ik ook. 'Staat je goed lief.' 'Dankje, maar voorlopig is dit genoeg.' Hij steekt verdedigend zijn handen in de lucht. Ik geef hem een kus. 'Meiden, we moeten spullen pakken want vanmiddag wil de Wijze al dat wij weg gaan.' 'Wat?' 'Ja.' 'Oké, wat hebben we nodig?' 'Slaapspullen, eten, drinken.' 'Lil.' 'Hé ik ben hier.' We beginnen allemaal te lachen. 'Dat is het.' 'Oké, Nadia wil jij kruiken vullen met drinken?' 'Ja.' 'As en Lil?' 'Ja.' 'Top, Aida gaan wij dan samen het eten doen?' 'Ja is goed Az.' Ik doe een raar dansje. 'Az, je hebt een baby.' 'Oh ja.' We beginnen allemaal te lachen. 'Kom je Aida.' Ik sleur haar mee naar de keuken en pakken: rijst, noten, bessen, vruchten en een soort brood en stoppen ze in kruiken en zakken. 'Meiden, ik heb nog gezout vlees, dat kunnen jullie ook meenemen.' 'Ja is goed.'  Ze wikkelt een stuk vlees in een lap en legt het bij de rest. 'Dit is zo goed Azeri je weet welke planten er giftig zijn?' 'Niet alles maar daar voor hebben we ook Nadia.' 'Ja dat klopt.' Ondertussen begint Kailesh te huilen. 'Hey schatje wat is er?' Ik haal hem van mijn rug af en houd hem in mijn armen. 'Kekata kan ik hier pap maken?' 'Ja tuurlijk.' 'We hebben hier rijstebloem en dat los je op en verdik je een beetje en dan kan je het geven en het warm maken.' 'Dankjewel.' Ik begin het te bereiden en zet het op de vloer en begin het te geven. 'Lief?' 'Ja schat ben hier, Kai aan het eten geven.' Hij komt de hut binnen en drukt een kus op mijn lippen. 'Maar even over de missie moeten jullie niet een gids hebben en misschien een paar jagers die mee gaan?' 'Is misschien wel handig.' Ik aai over het hoofdje van Kai. 'Maar schat kan Kai met ons mee?' 'Maar dat zou ik niet doen want het kan gevaarlijk worden en ik wil niet dat er wat gebeurd met Kai, ik maak me al zorgen over jou alleen.' 'Is goed.' Kai grijpt met zijn handjes naar Koco. Ik geef hem aan Koco. 'Hoe?' 'Zo.' Ik leg hem neer in Koco zijn armen. 'Lukt het As en Lil?' 'Ja zeker Az.' 'Mooi zo succes nog even je weet ons te vinden.' 'Zekers.' Aida is waarschijnlijk naar Nadia toe. 'Koco, gaan wij wat jagers halen?' 'Eerst even aan vader vragen. Vader?' 'Ja Kocoum.' 'Mag ik mee op missie en nog een paar jagers om ze te helpen waar we kunnen?' 'Ja haal er nog drie.' 'Is goed. Lief dan stel ik je meteen voor aan mijn vrienden.' 'Ja ik ben wel benieuwd.' Kai begint te lachen en Koco begint met hem te spelen als we naar zijn vrienden toe gaan. Ik neem Kai van hem over en leg hem in mijn armen. 'Je houdt nu al van hem he?' 'Ja, zeker ik ben benieuwd hoe het met Shreya gaat.' 'Ze is sterk het komt goed.' Hij slaat een arm om me heen. Onderweg komen we Nako tegen. 'Hey Nako.' 'Hey, ik vind jullie echt heel stoer.' 'Dankje tot straks nog even daarna gaan we voorgoed Arthur verslaan.' 'Heel goed ik geloof in jullie.' We lopen door en daar zit een groep jongens. 'Hey Kocoum.' 'Hey jongens.' Ze begroeten elkaar allemaal. 'Wie heb je mee gebracht.' 'Mag ik jullie voorstellen aan mijn verloofde Azeri.' Ik heb Kai in de ene hand en met de andere hand geef ik iedereen een hand. Ze kijken allemaal naar Kai. 'Dit is Kailesh.' 'Jouw zoon Kocoum?' 'Ja.' Ik kijk hem trots aan. 'Maar daarvoor kwamen we niet, Azeri gaat op een missie met haar vriendinnen en ik ga mee om ze te helpen maar het leek ons verstandig om nog drie vrienden mee te nemen. En Kai blijft thuis.' 'Wat voor een iets is het.' 'Lief leg je uit?' 'Ja.' Ik ga bij ze zitten en leg ze het hele verhaal uit. 'Dus als wij het goed begrijpen ben jij een beheerster en heb je nog drie andere beheersters en jullie moeten een of ander iemand tegenhouden en drie beschermsters redden?' 'Ja.' 'Oké.' Dan begint Kai te huilen en stop mijn vingers voorzichtig in zijn mondje en hij begint er op te sabbelen. 'Dus wie van jullie voelt geroepen om mee te gaan. 'Ik.' Rasheed steekt zijn hand op, het is de beste vriend van Koco. Ik glimlach dankbaar naar hem. 'Ketan?' Koco kijkt een jongen vragend aan. Hij knikt en Koco kijkt me blij aan. 'Dan ga ik ook wel mee.' 'Top dankje Nihar.' Ik glimlach dankbaar naar ze. 'Dank jullie wel we zijn jullie eeuwig dankbaar.' 'Graag gedaan Azeri.' 'Komen jullie meteen mee?' Wanneer vertrekken we?' 'Zo.' Ik kijk naar Kai en ga hem heel erg missen, het is bijzonder hoe snel je van een baby kan houden. 'Je kan het.' 'Klopt, het is alleen moeilijk om hem achter te laten.' 'Snap ik lief.' 'Je wordt een goede vader.' 'Hoe?' 'Je zei net dat het je eigen kind was.' 'Dat is waar.' Hij pakt mijn hand en zo lopen we met de rest mee. 'Naar mijn hut.' Daar aangekomen zie ik Sha staan. 'Sha.' 'Azeri.' Ze rent op me af. 'Wie is dat?' 'Dit is Kailesh.' 'Heb jij een kindje?' 'Ja.' 'Mama.' 'Ja Shamita?' 'Azeri heeft een baby.' Latika komt aanlopen. 'Sinds wanneer?' 'Sinds een paar uur.' 'Hoe dan?' 'Leg het je nog wel een keer uit.' 'Is goed.' 'Moeder, ik heb nog drie vrienden die meegaan.' 'Is goed.' 'Meiden hebben we alles?' 'Ja, Nadia.' 'Meiden.' We draaien ons om en zie de Wijze staan. 'Ja Wijze?' 'Nog een raad, hou je krachten onder controle en wees niet bang, daar maakt hij misbruik van.' 'Dank u wel Wijze, we zullen u raad opvolgen.' Ze pakt mijn hand vast. 'Jullie kunnen het.' 'Dank u wel.' Ze loopt de andere meiden ook af. Ik begin nu toch wel zenuwachtig te worden. Waarschijnlijk merkt Kai mijn zenuwen op want hij opent zijn oogjes en kijkt me nieuwsgierig aan. 'Hallo schatje.' Hij begint te lachen en ik druk een kusje op zijn voorhoofd. Hij begint om zich heen te kijken. 'Wie zijn dat dan he schatje.' Hij grijpt met zijn armpjes naar mij. 'Hallo lieverd.' Ik pak een handje en druk er een kusje op. 'Lief we gaan.' 'Is goed.' 'Dag schatje tot snel hoop ik.' Ik geef hem nog voorzichtig een knuffel en nog een kusje. Koco wrijft nog even over zijn buikje en aait hem over zijn hoofdje. 'Alsjeblieft Kekata.' 'Dankje Azeri, ik zal goed voor hem zorgen.' 'Weet ik.' Ik geef Nako, Sha en Latika nog een knuffel en Rakesh trekt me ook in een knuffel. 'Succes meiden, wees voorzichtig.' We hebben alles op onze ruggen vast gemaakt. We zwaaien nog een keer en dan verdwijnen we in het oerwoud. 'As?' 'Ja Lil, mag ik zitten.' 'Ja hoor.' We beginnen allemaal te lachen. Ik loop naast Aida. 'Kijk hoe mooi het is.' 'Prachtig.' Dan beginnen de jongens in hun taal te spreken. Nadia, Aida, As en Lil kijken mij aan. 'He ik versta er ook geen hout van.' We beginnen te lachen en ondertussen hou ik Koco zijn gezichtsuitdrukking in de gaten. Als hij mij ziet kijken glimlacht hij. 'Wat is er?' 'Dat we niet te lang moeten wachten met een slaapplaats op te zetten maar dat we nog een uur kunnen doorlopen. Dan begint Ketan te praten. 'Hij zegt dat hij een rivier hoort.' 'Dat is gunstig.' 'Ja.' Dan worden de jongens onrustig.  'Wat is er?' 'We horen wat behalve de rivier.'  'Moet we ons zorgen maken.'  'Even stil zijn.'  We staan stil en kijken om ons heen. 'Naar het struikgewas voorzichtig.' We schuifelen voorzichtig naar het struikgewas en bukken. Astra, Aida, Lil, Nadia en ik houden elkaar vast.  Dan horen we stemmen. 'Door lopen.' Koco en de andere bukken ook. Dan komen Arthur en waarschijnlijk een paar wachters van hem en Shreya. Wacht wat Shreya. Ik begin zachtjes te huilen van hoe ze erbij loopt. As slaat verschrikt haar handen voor haar mond. Blijkbaar hoort Koco mij en kijkt me aan. Hij kruipt zachtjes naar me toe en slaat zijn armen om mij heen en drukt een kus in mijn haar. 'Shhst.' Als ze weg zijn staan de rest op en ik blijf zitten. 'Ze was het. We moeten haar redden.' 'Shhst lief. Het komt goed.' hij staat op en helpt mij ook opstaan. 'Ik denk dat het nog vijf minuten lopen om bij het riviertje te komen.' 'Is goed.' We lopen door en ja hoor daar stroomt een riviertje. Ik zie dat As wel geschrokken is. 'We overnachten hier.' 'Jullie zijn moe.' We gaan allemaal in een kringetje zitten en leun tegen Koco aan. 'As gaat het?' 'Ja hoor Aida alleen ik schrok van net.' 'Snap ik heel goed.' Ik staar een beetje naar het riviertje. Ik loop naar het riviertje toe en ga bij het water zitten en kijk naar de vissen die voorbij schieten. 'Koco geef me een speer aan.' Hij gooit er een en die landt naast me. Ik pak hem uit de grond en prik er mee in een vis en ga zo door tot ik negen vissen heb gevangen. 'Vis.' Ik draai me om en ze kijken me bewonderd aan. 'Ik moest even mijn agressie afreageren.' Ik leg ze op het vuur. 'Kan Ketan Engels?' 'Nee.' Ketan kijkt op en Koco begint te vertalen. Hij knikt begrijpend en schud nee. 'De rest wel?' 'Ja.' Ketan draait af en toe de vissen om en ik maak de noten schoon en pak een stuk brood en leg dat erbij. 'Waar gaan we slapen?', vraagt Nadia. Ik grinnik en zeg: 'Buiten we leggen dan matjes neer rond het vuur en een iemand houdt de wacht.' 'Serieus?' 'Ja.' Ik begin te lachen om haar reactie. Dan krijg op een schoteltje mijn vis. 'Dankjewel.' 

Het is nu al helemaal donker en nu is het mijn beurt om de wacht te houden. Ik zit naast Koco en zijn hoofd ligt op mijn schoot en ik ga door zijn haar. 'Lief moet ik de wacht overnemen?' 'Slaap maar lekker hoor.' 'Nee hoeft niet.' 'Oké, zeker?' 'Ja, zeker lief.' Ik ga liggen en hij legt mijn hoofd voorzichtig op zijn schoot. Ik glimlach naar hem en hij drukt een kus op mijn lippen. 'Ik hou van je, schat.' 'Ik hou ook van jou lief, weet dat.' 'Weet ik.' Ik val langzaam inslaap. 

Weer een nieuw hoofdstuk. Hoe zal het aflopen met Shreya? Vinden ze haar of verdwijnt ze voor eeuwig. Dat merken we vanzelf. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. 

Liefs mij