Astra's deel van haar reis

36 3 0
                                    

Astra pov. 

Ik word wakker en zie dat het al tien uur is. Er wordt op de deur geklopt, 'Binnen.' 'Mevrouw u moet opstaan en zich klaar maken.' 'Ja ik ben over een half uurtje klaar.' Ze opent de gordijnen en loopt weg. 'Lil opstaan.' 'Nee.' 'Ja.' 'Oké.' Ik stap mijn bed uit en loop naar mijn kledingkast waar ik gewoon mijn kleren in heb gehangen toen ik hier was zodat alles netjes zou blijven. Ik pakken een witte gevoerde jurk tot op de grond en trek er witte bond gevoerde laarzen er onder aan en pak een zelfde soort lichtblauwe gevoerde jurk voor Lil met lichtblauwe bond gevoerde laarzen. 'Lil je kleren liggen op je koffer.' 'Dankje.' Ik kleed me om en doe mijn haar in een schuine invlecht in mijn haar en doe mijn dagelijkse make up op en begin mijn kleren alvast in te pakken. 'As wil jij ook mijn haar doen?' 'Tuurlijk meid ga zitten en wat zie je er prachtig uit.' Ik maak een heel kleine invlecht aan de zijkant en doe de rest in een staart en wikkel het vlechtje om haar elastiek heen. 'Klaar.' 'Dankjewel, kom ik pak mijn kleren in en dan gaan we naar beneden.' We pakken onze koffers in en gaan dan naar beneden. Daar zit Is en Josephine al. 'Goedemorgen meiden.' 'Hey Lil en As, wat zien jullie er prachtig uit.' Ik geef Is een knuffel, net zoals Josephine die in mijn armen vliegt. 'Josephine laat As los en ga zitten dan kunnen ze ook eten.' 'Ja Isabella.' Ze gaat zitten wij schuiven ook aan. Even later komt de rest ook. 'Mary ik wil na de lunch graag weer naar huis aangezien ik nog wel wat te doen heb.' 'Is goed, prima het was gezellig en je bent altijd welkom.' 'Dankjewel voor je gastvrijheid.' We zitten ons ontbijt op te eten. Ik zie dat Lil een beetje afwezig is. 'Lil is er wat?' 'Wat, nee ik mis alleen heel erg mijn vriendinnen.' 'Snap het we gaan ze bevrijden.' 'Dankje.' Na het eten sta ik op en loop snel weg, ik heb even behoefte om alleen te zijn dus loop ik richting de tuin. Ik hoor opeens achter mij. 'Astra.' Ik draai me om en zie Sophie staan. 'Wat is er?' 'Ik wil met je praten.' 'Ik niet met jou, laat me met rust.' 'Nee!' 'Jawel het spijt me maar ik kan je nu niet meer spreken wat je me na alles hebt aangedaan.' 'Het spijt me daarvoor.' 'dat had je dan eerder moeten bedenken.' 'Ik mis je heel erg.' 'Nee niet meer, ik had trouwens nog een vraag: Waar woon je nu met Arthur?' 'In een landgoed, die we nog ergens hadden liggen.' zegt ze met pijn. Ik loop van haar weg ik heb nu zo geen zin in haar. Aangekomen in de tuin ga ik opeen bankje zitten en zit wat voor me uit te staren. Dan word ik gebeld. Ik zie dat het Is is, ik neem op. 'Hey, schat met mij.' 'Hey As en dat zag ik aangezien ik je belde.' Ik schiet in de lach door haar reactie. 'Maar wat is er.' 'Ik wist niet waar je was aangezien ik het hele paleis ben door gelopen.' 'Ik ben ook niet in het paleis maar in de tuin.' 'Aaah dat verklaart een hoop.' 'Ik denk het wel.' 'Maar kom ik verveel me en Josephine is vervelend.' 'Ja en Lil.' 'Die is....weet ik eigenlijk niet.' Ik grinnik. 'Nou ik kom en ik denk dat Lil aan het lezen is of met je vader of moeder aan het praten of ze slaapt.' 'Dat zijn een hoop opties.' 'Ja klopt en stop met droog antwoorden we spreken bij jou op je kamer af tot zo.' 'Tot zo.' en ik hang op. Ik loop naar Is haar kamer toe en ga op haar bed zitten. Letterlijk vijf minuten is ze er ook. 'Dat duurde lang.' 'Moest naar de wc en ik heb Lil gevonden ze leest in een boek.' 'Oké, maar wat wil je doen?' 'Film kijken geen zin om iets te doen.' 'Oké.' ze zet Netflix aan en we kijken een of andere comedie film. Net als de film is afgelopen en word er op de deur geklopt. 'Binnen.' gilt Is. Ik doe snel mijn handen op mijn oren. 'Is dat hoefde niet zo hard hoor.' 'Jawel want dan hoorde ze het zeker.' Er komt een bediende binnen. 'De lunch is klaar.' 'We komen en ze wuift de bediende weer weg. 'Weet je wel hoe ze allemaal heten?' 'Nee.' Ik lach. 'Weet jij wel alle namen?' 'Welke bediendes bedoel je: die van Arthur en Sophie, die van Nicolas en Elisa of die van mijn echte moeder?' 'Jeej die van ze alle drie?' 'Nee van Arthur en Sophie weet ik ze allemaal nog en volgens mij zijn die bediendes bij Nicolas en Elisa ingetrokken aangezien die nu bij hun horen, omdat Arthur en Sophie geen land meer hebben want ik heb het aan Nicolas en Elisa het land gegeven en bij Nicolas en Elisa een beetje sommige en ik ben nog maar een keer bij mijn moeder geweest.' Ik sta op en trek Is ook omhoog en we lopen naar de eetzaal. Daar aangekomen zie ik dat de rest al zit. We gaan snel zitten en beginnen met eten. 'Mary ik wil zo direct gaan want Lil en ik zijn heel erg moe van de reis.' 'Tuurlijk meiden geen probleem.' Na het eten pak ik mijn koffer en sla mijn cape om en zeg iedereen gedag en we lopen naar buiten. Daar aangekomen teleporteer ik ons naar huis toe. Ik voel me echt thuis bij de beheersters. We komen aan en ik doe gelijk mijn cape af want die is echt warm als het niet koud is buiten. Ik trek aan de bel, even later wordt hij open gesmeten en word ik in een knuffel getrokken. 'Hoi Nadia.' 'Hey As hoe was het?' 'Goed maar mogen wij anders even omkleden en dan vertellen we het verhaal aangezien het wel heel warm is.' 'Tuurlijk.' We zeggen de rest gedag en lopen naar boven. Daar gooi ik mijn koffer op het bed en pak een broek en een simpel shirt en trek het aan en trap mijn schoenen uit en loop,  Lil kleed zich om en we gaan weer naar beneden. 'Ga zitten meiden hoe was het?' 'Het was heel goed gegaan Az. Az wie is dat naast je?' 'Ja dat is Kocoum mijn vriendje.' 'Gefeliciteerd.' 'Maar Aida hoe ging de reis bij jou?' 'Goed ik had een klein probleempje maar is opgelost dus goed heb een nieuwe vriendin erbij.' 'Dat is fijn. Ik sliep bij mijn vriendin, dat is de kroonprinses van Groenland en ik mijn echte moeder ontmoet.' 'Je bedoelt als Moeder Terra?' 'Ja die Nadia.' 'OMG dat is geweldig.' Ik lach. 'En ik heb het deel.' 'Dat is fijn.' 'Ja inderdaad Nadia maar je bent wel de laatste wanneer ga je?' 'Ik weet niet ben wel zenuwachtig.' 'Snap ik het komt heus wel goed en daarna gaan we jullie hulpjes bevrijden.' 'Ja eindelijk.' roepen ze in koor. Kocoum, Lil en ik schieten in de lach. Ik vind hem aardig voor Az en daar gaat het om. 'Meiden ik heb een vraag.' 'Ja stel maar.' 'Als Nadia weg is, zou ik dan een middag naar Nicolas, Elisa, Amanda, Nadine, Helene, Ize, Alexander en Rose toe.' 'Tuurlijk ik snap dat jij je familie ook wel wil zien.' 'Dankje Az.' 'Geen probleem.' 'Ik weet wanneer ik ga.' 'Wanneer dan?' vraag ik 'Over een paar dagen, dan kan ik me even er op voorbereiden.' 'Is goed, ik ga mijn koffer uit pakken.' Ik loop naar boven en merk dat Lil mij volgt. Aangekomen plof ik op het bed en begin alles te sorteren. Na een kwartier zijn we klaar. 'Wat vind je van Kocoum Lil?' 'Hij is nog een beetje verlegen maar is een heel goed iemand voor Az.' 'Ik denk het ook, maar kom we gaan naar beneden.' 'Wacht.' Lil maakt nog even een slordige knot en we lopen naar beneden. Aida en Nadia zitten een beetje te klooien met elkaar en Az en Kocoum zie ik nergens. 'Hey meiden.' 'Hey.' 'Hebben jullie Az en Kocoum gezien?' 'Ja ze zijn aan het wandelen.' 'Oké.' 'Waarom?' 'Vroeg het me af Aida mag dat?' 'Ja tuurlijk.' Ik grinnik wat kunnen we toch weer lekker droog doen tegen elkaar. 'Zullen we een spelletje doen?' vraagt Lil. 'Ik heb er niet zo zin in ik heb al genoeg spelletjes gedaan toen we bij Isabella waren voor de rest van de week.' 'Oké en wat ga jij doen?' 'Ik ga koken voor jullie.' 'Lekker.' 'Ik weet nog niet wat hoor Lil.' Lil loopt weg en komt even later terug met party en co. 'Succes Aida en Nadia.' 'Dankje.' Ik sta op en kijk hoe laat het is half twee. Ik loop naar de keuken en kijk of we alles in huis hebben. Ik zie dat we te weinig aardappelen we hebben en ga ze plukken in onze tuin. Ik ben net bezig als Az en Kocoum aan komen lopen hand in hand. Ze hebben me nog niet door, ik pak mijn telefoon en maak stiekem een foto van ze en stuur hem in de groepsapp van ons vijven. (Lil, Aida, Nadia, Az en As) en zet eronder wat een schatjes samen. Ik hoor de meiden niet veel later in de lach schieten, ik grinnik mee en ga verder met de aardappelen. 'Hey As.' 'Hey Az, was het wandelen fijn?' 'Ja, lief dat je het vraagt.' 'Het is een kleine moeite om het te vragen hoor.' 'Wat ga je koken?' 'Verrassing.' 'En wat zijn de andere aan het doen?' 'Een spel en ik had er geen zin in.' 'Prima ik ga bij de meiden kijken.' Az loopt weg ondertussen loopt Kocoum tussen de planten te kijken. 'Astra wat is dit.' Ik sta op en klop mijn handen af aan mijn schort. Ik loop naar hem toe en hij staat bij een aantal kruiden. 'Dat is rozemarijn.' 'Ken ik niet.' 'Dat kan, het is heel lekker als je het door je brood doet en dan in de oven bakt.' 'Wat ben jij aan het doen?' 'Ik oogst aardappelen, want we hadden te weinig.' 'As.' schreeuwt Az. 'Ja Az.' 'Jullie afkortingen lijken veel op elkaar.'zegt Kocoum. 'Waarom die foto.' 'Jullie liepen zo leuk samen.' 'Nou zeg.' 'Wat is er lieverd?' 'Nou As had een foto van ons gemaakt toen we de tuin in liepen.' Hij begint te lachen. 'Niet leuk.' 'Wel leuk.' 'As hou je mond.' Ik loop lachend naar de aardappelen toe en begin verder met het oogsten van de aardappelen. Na een kwartiertje ben ik klaar en loop ik door naar de kruiden en pluk rozemarijn en dille. 'Wat zijn die andere kruiden naast de rozemarijn?' 'Dille.' 'Ken ik ook niet.' Ik schud lachend mijn hoofd. 'Als je wil mag je en kan je me helpen zodat je ook weet hoe je de kruiden kan gebruiken.' 'Ja, hoe weet je eigenlijk zoveel van kruiden?' Ik zet de mand op mijn heup en loop naar de keuken en ondertussen zeg ik: 'Op aarde hadden we in de paleistuin ook een veldje met allemaal kruiden en gewassen en bij mijn oom en tante ook en later waren dat mijn adoptieouders.' Ik moet moeite doen om niet te huilen het is een heel gevoelig onderwerp. Aangekomen bij de keuken was ik de kruiden en laat zien hoe je de kruiden snijd. Ik snij de aardappelen en leg ze op de bakplaat en doe de kruiden erover heen en zet ze in de oven. Dan snij ik de overige groentes en begin ze te koken. Ondertussen liep Kocoum weg aangezien hij niet zoveel te doen had meer. Als ze klaar zijn stop ik ze in de koelkast zodat ze een beetje kunnen afkoelen. Ik pak wat zalm en leg het op de borden neer en leg er dille bij en stop dat ook in de koelkast. Ik kijk en zie dat het half drie is ik haal de aardappelen eruit en leg ze ook in de koelkast. Dan loop ik naar de woonkamer en ze zijn lekker bezig. 'Hey Lil kan je zo het diamantje stukje in het kistje leggen?' 'Tuurlijk als je even wacht.' Ze tovert hem waarschijnlijk er tevoorschijn en gaat gewoon door met het spel. Ik pak het kistje en loop ermee naar boven en pak ons deel en stop hem erin. Ik kijk er naar ze zijn zo mooi. Ik doe het kistje weer dicht en breng het kistje weer naar beneden zodat Lil hem kan opruimen. 'Dankje.' 'Geen probleem.' en ze ruimt hem weer op. Ik ga bij ze aan tafel zitten en app naar de groepsapp van Alex, Rose, Amanda, Helene, Nadine, Ize, Lilië en mij. 

The mysterious princess (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu