The mysterious princess (voltooid)

Astra's deel van haar reis

Astra pov. 

Ik word wakker en draai me weer om, aangezien ik niet heel goed heb geslapen. Ik heb me net omgedraaid als de deur open zwaait en mam staat in de deur opening. 'Mam ga weg ik ben moe.' en gooi een kussen richting haar. 'Kom opstaan slaapkop en krijg het kussen terug gesmeten.' Ze trekt de deken van mij weg. 'Kom jongedame je moet opstaan we gaan zo ontbijten.' 'Maar...' 'Geen gemaar.' Dan pakt ze ook nog mijn kussen weg. 'Oké oké rustig ik sta al op.' Ik sta op en loop naar de kledingkast en pak een smaragdgroene jurk zonder riem of linten. 'Mam kan je je alsjeblieft omdraaien.' 'Meid ik heb je al zo vaak naakt gezien toen je baby was.' 'Maar mam.' 'Oké oké rustig.' Ze draait zich om en ik trek mijn jurk aan. 'Klaar?' 'Ja, kijk maar.' 'Je bent prachtig en mag ik je haar doen?' 'Ik laat het vandaag maar los.' 'Het is prachtig, alleen niet iets te lang om het los te doen.' 'Nee niet als ik het ga krullen dan is het net iets korter.' 'Je bent ook wel een eigenwijs.' 'Mam.' 'Sorry.' 'Hey sis is mam weer vervelend.' 'Hey Cas en ja ze zit te zeuren dat mijn haar los hangt.' 'Mam laat haar nou maar en kom wij gaan ontbijten.' 'Wacht even ik moet mijn haar en make up nog doen.' Ik pak snel een borstel en borstel mijn haar door en doe er een zilveren haarband in en dan doe ik mijn dagelijks make up en trek geen schoenen aan aangezien het hier zomer is. 'Klaar.' 'Wauw dat deed je snel.' 'Dankje mam.' Ik gris nog snel een armband mee en loop achter ze aan naar de eetkamer.' 'Mam, Cas, ik ga vanmiddag weer naar Lil toe.' 'Is goed schat we gaan je missen.' Ik zie dat Cas er wat moeite mee heeft. 'Hey ik kom wel weer terug echt waar maar nu kan ik niet.' 'Schat je moet doen wat het beste is.' We eten het eten op. 'Wat gaan we doen?' 'Ik moet nog wat papieren tekenen en over nog wat andere zaken regelen.' 'Cas gaat nog verder met zijn studie een uurtje en jij mag bedenken wat je wil doen.' 'Oké.' Ze zeggen me nog gedag en ze gaan ieder hun kant op. Ik besluit dat ik eens de tuin ga bekijken. Het is echt een prachtige maar ook grote tuin. Ik loop wat door de tuin als ik bij een hek ben. Ik open het hek en kom op een soort boerderij uit, meteen wordt er gebogen voor mij. Ik knik en geef het teken dat ze op mogen staan. Dan zie ik dat ze bij het paleis horen. Ik loop naar de paarden stal en er is een mevrouw bezig. 'Goede dag mevrouw, kunt u mij misschien helpen.' 'Tuurlijk.' en ze gaat ongestoord verder.  'Mag ik alsjeblieft een paard lenen.' Ze draait zich verschrikt om. 'Nee die zijn van de koninklijke familie.' dan ziet ze mijn jurk. 'Oh sorry majesteit het spijt me.' Ze maakt meteen een buiging. 'Sta op het is al goed het maakt ook niet uit, maar zou ik een paard mogen en hoe heet u.' 'Tuurlijk, de koningin wou zelfs dat u een eigen paard kreeg als u terug kwam en ik heet Rosalie.' 'Dat is heel lief, je mag me met je aanspreken hoor.' 'Is goed mevrouw, ik zal meteen u.' 'Nee geen u maar je en je mag me met Astra aanspreken.' 'Ja is goed ik zal meteen je paard opzadelen, ze heet trouwens Leila.' Ik maak een vlecht in mijn haar en ik ben net klaar met het doen van mijn haar als zij ook klaar is, het is een bruin paard met zwarte manen. 'Dankjewel.' 'Geen probleem.' Ik ga alvast op het paard zitten en zeg:' Als me moeder me zoekt zeg maar dat ik aan het rijden ben.' 'Ja is goed.' Ik zwaai nog even en rij weg. Verderop zie ik een stad en rij er naar toe. Het is een soort middeleeuwse stad, ja dat is hier wel logisch want alles is hier een soort van middeleeuws kijk maar naar mijn jurk en die van mijn moeder. Het is prachtig. Ik rijd door de poort en iedereen kijkt me aan. Shit denk ik bij mezelf ik heb geen cape om gelukkig heb ik wel geld nog even snel meegenomen. Ik had voordat ik vertrok nog wat eten, drinken, schoenen, mesje en een extra jurk meegenomen maar geen cape. Ik zie een kledingwinkeltje en geef Leila aan iemand die snel naar mij toeschiet en ik loop erheen. Ik kijk rond en zie capes hangen en ik loop er heen. 'Kan ik misschien u ergens mee helpen mevrouw?' en ze maakt een buiging. 'Sta op en ja eigenlijk wel ik zoek een cape die lekker zit.' 'Wilt u deze misschien?' Ze haalt precies dezelfde kleur cape voor me. 'Ja hij is prachtig.' Ik doe hem om en hij moet vast worden gezet met een hele mooie gesp. 'Hoeveel kost hij.' '10 zilverstukken.' Ik geef het aan haar en sla de cape om en doe de muts op zodat ik niet herkenbaar ben. Ik loop naar de jongen toe die mijn paard vast heeft. 'Dankjewel jongen, hoeveel krijg je hiervoor.' 'Mevrouw het hoeft niet.' 'Tuurlijk jongen.' En ik geef hem een zilverstuk en pak Leila van hem over en loop verder door de stad. Ik merk dat ik nog wel wordt aangestaard maar minder dan met die cape. Ik kom langs een  café en breng Leila naar de stal en stap naar binnen, daar staat een vrouw en kijkt me vreemd aan aangezien ik nette kleding aan heb. Ik haal de muts van mijn hoofd en ga zitten. 'Kan ik u wat aanbieden.' 'Graag een glas water.' 'Komt eraan.' Ik ga aan de bar zitten. 'Mevrouw kan ik u misschien wat vragen?' 'Tuurlijk.' 'Weet u misschien een winkel waar ik boeken kan halen?' 'Ja als u deze straat uit loopt en dan naar links gaat de tweede afslag.' 'Dank u wel.' 'Wat doet een rijke jongedame in een simpel café?' 'Ik woon hier net en wil het stadje bekijken en dan is het ook prima om hier wat te drinken.' Ik drink mijn water op en geef haar een zilverstuk en sta op en zeg de mevrouw gedag en loop naar buiten. Daar pak ik Leila en loop met haar naar de winkel, ik bind Leila vast en geef haar een aai over haar neus. 'Goede dag, kan ik u ergens mee helpen?' 'Ja eigenlijk wel.' 'Wat zoekt u dan?' Ondertussen kijk ik langs de boekenplanken of ik nog wat vind 'Een boek over Moeder Terra.' 'Moeder Terra.' zegt hij stotterend. 'Ja.' 'Maar u weet dat die boeken zijn verboden.' Ik draai me om en zeg: 'Nee dat wist ik niet, waarom dan?' 'Ze beweren dat Moeder Terra een soort duivel is.' Ik moet moeite doen om niet in de lach te schieten.' 'Wie heeft dat verboden dan?' 'Onze graaf.' 'Graaf?' 'Ja, ieder gebied heeft een heer en wij hebben een graaf en hij verbied alles over Moeder te weten komen, mensen zeggen dat hij haar wil vermoorden zodat hij de heerser wordt.' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Hoe heet de heerser van dit land dan?' 'Koningin Yara, dat zegt de graaf dan.' 'Dank u wel voor u toelichting, maar toch wil ik zo'n boek.' Hij kijkt haastig om zich heen en ziet dat niemand er is en pakt snel een boek. 'Hier hou het maar dan krijg ik geen problemen.' 'Dank u wel en stop hem weg, hoeveel kost dat?' 'Geheel gratis.' 'Dank u wel.' en ik loop weer naar buiten en pak Leila en loop de stad uit en  ga buiten de stad op Leila zitten en galoppeer naar het kasteel aangekomen, gooi ik de leidsels naar Rosalie spring van me paard af en ren naar binnen. 'Mam waar ben je?' gil ik door het paleis heen en me moeder komt aangerend. 'Schat rustig wat is er?' Ondertussen komt Cas ook aangerend. 'De graaf moet je van zijn plek zetten.' 'Waarom het is een vriend van me.' Ik vertel het verhaal van de man in de winkel. 'Dus nu heb ik een boek geheel gratis over jou.' 'A waarom heb je überhaupt een boek van mij en B je kon het me ook gewoon vragen wat je wou weten over mij en hoe noemen ze me nou daar? Maar ik stel voor dat ik de graaf even ga spreken en dan kijken we verder.' 'Ze noemde jou als een soort duivel en de koningin heet Yara.' Ze kijkt een beetje pijnlijk en knikt, dan  loopt ze even een eindje weg en roept dan: 'Kirsten.' 'Ja Terra?' 'Nodig de graaf uit voor een diner.' 'Maar mam dan ben ik al weer weg.' 'Nee dan niet dan blijf je tot na het eten.' Ik knik lachend mijn hoofd. 'Ja Terra.' en ze loopt weer weg. 'Maar kom dan gaan we naar de woonkamer, maar voordat we dat gaan doen doe jij je cape af. Is hij nieuw?' 'Ja ook in de stad gekocht ik was er een vergeten mee te nemen en toen had ik er een gekocht.' Er komt iemand aan lopen en ik geef hem mijn cape. 'Breng hem alsjeblieft naar mijn kamer en daar mag hij op mijn bed neergelegd worden.' Hij knikt en loopt weg. We lopen kletsend en al naar de woonkamer. Daar gaan we zitten. 'Terra ik heb de graaf uitgenodigd.' 'Dankjewel Kirsten, zorg er alsjeblieft voor dat we twee koppen thee en een kop koffie en nog wat koekjes krijgen.' 'Ja Terra.' 'Wacht wie van jullie dringt koffie?' 'Cas drinkt koffie.' 'Hoe dan Cas?' 'As dat vraag ik me ook af en toe af.' 'Mam en As laat mij gewoon rustig mijn koffie drinken en thee is al helemaal niet te drinken.'  Dan komt de koffie en de thee. We zitten door te praten tot vier uur. 'We hebben de lunch overgeslagen, mam.' 'Nee hoor dat waren de koekjes.' Cas en ik schieten in de lach. 'Terra, de graaf is hier over een halfuurtje. Cas, As ik wil dat jullie je gaan mooi maken.' 'Ja mam.' zeggen we in koor en beginnen te lachen. 'Hup naar jullie kamers.' We lopen ieder een andere kant op en kom mijn kamer in. Ik kijk welke jurk ik aantrek. ik kies voor een bordeaux rode jurk. Ik trek hem aan en roep een dienstmeisje. 'Wil je mijn linten vast knopen?' 'Ja mevrouw.' Ze knoopt mijn linten en stuur haar weer weg. Dan doe ik mijn make up met bordeaux rode tinten. Ik pak nog een gouden armband, ketting en oorbellen. Ik maak een ingewikkeld kapsel en stop er parels in.  Dan wordt er op de deur geklopt. 'Binnen?' Ik pak nog gouden sandaaltjes en trek ze aan. Ik kijk op en zie dat Cas staat in pak wat hem trouwens wel heel mooi staat. 'Je ziet er prachtig uit Cas.' 'Dankje sis jij hebt werkelijk een plaatje van jezelf gemaakt.' Ik lach: 'Overdrijven is ook een vak.' 'Ik meen het.' Dan geeft hij mij een arm, ik haak in en samen lopen we naar de eetzaal. Daar doet Cas de deur open voor mij en begeleid mij naar de graaf en mijn moeder. Daar aangekomen geeft Cas hem netjes een hand en ik steek mijn hand vooruit en in plaats hem te schudden geeft hij er een kus op en glimlacht naar mij en ik voel me heel ongemakkelijk. 'Wat zie je er prachtig uit.' 'Dank u wel meneer de graaf.' 'Noem me maar Philip.' Dan gaan we zitten en mijn moeder ziet er ook prachtig uit en heeft haar blauwe jurk aan. 'Terra je hebt een pracht dochter.' 'Dankje Philip, ze is ook prachtig.' Ik kijk Cas aan en hij moet moeite doen om niet in de lach te schieten. 'Philip er gaan geruchten rond dat je niet wil dat ik bekend ben bij de stad Lavendel.' 'Maar tuurlijk niet waarom zou ik mijn vriendin dat aan doen.' en zet zijn nepste glimlach op. 'Mam mag ik wat vragen?' 'Tuurlijk schat.' 'Waarom zijn plaatsen naar bloemen vernoemd?' 'Dat is ooit zo ontstaan en dat is altijd zo gebleven.' Ik hou Philip nauwlettend in de gaten een verkeerd beweging en hij gaat er aan. Ik vertrouw die gast niet. 'Mijn hofdame mevrouw Walsh (Kirsten) is vanmiddag geweest en vroeg naar mij en iedereen in de stad keek verschrikt rond.' 'Maar Terra dat zou ik toch nooit doen.' 'Heb je hier ook een verklaring voor dat mijn hofdame mevrouw Walsh bijna werd uitgespuugd door de bewoners?' 'Nee Terra wat verschrikkelijk.' Ik heb moeite om niet te gaan kokhalzen. Mijn moeder ziet het een geeft me een trapje tegen mijn schenen aan van beheers je. Cas kijkt me zuchtend aan en ik haal ongemerkt mijn schouders op. 'Terra ik stel voor dat Astra mijn familie leert kennen.' 'Philip dat is een goed idee ik stel voor vanavond?' 'Ja is goed.' 'Hallo ik zit hier ook nog hoor.' 'Astra het spijt me dat ik het niet zonder jou heb besproken het vraag aan Terra.' Huichelaar denk ik bij mezelf. 'Het maakt niet uit maar ik had afgesproken dat ik vanavond weg ging aangezien ik nog wat te doen had.' En kijk mijn moeder doordringend aan. Ze geeft me een schuldige blik. 'Dan doen we het toch een andere keer?' 'Ja waarom niet hé As?' 'Ja is goed.' Na het eten, gaat Philip weg een zitten wij in de woonkamer. 'Ik denk dat je gelijk hebt As hoe hij deed, het klopt niet.' 'Mam ik wil helemaal niet naar hem toe.' 'Snap ik. Ik ga nadenken hoe ik hem van zijn titel af kan zetten. 'Ik weet het!' 'Wat dan Cas?' 'Nou As jij hebt toch iets waar mee je dingen kan filmen.' 'Ja een telefoon.' 'Ja dat ding. Nou als je dan nog een keer de stad ingaat en nog een keer vraagt naar mama en dan leg je het vast en dan laten we het uiteindelijk zien aan de graaf en dan zetten we de bewoners tegen de graaf op.' 'Goeie Cas.' 'Jongens dat gaat niet er is iets met de bewoners gebeurd aangezien ik vroeger daar hartstikke welkom was.' Ze staat op en kijkt verdrietig uit het raam. 'Waarom ga je daar niet meer heen dan?' 'Dat komt.' en er glijd een traan naar beneden en ze veegt hem snel weg. Ik zag het en ga naast haar staan en trek haar in een knuffel en ze slaat haar arm om me heen. 'Dat komt omdat ik daar ben uitgescholden voor duivel en sinds die tijd ben ik altijd in het kasteel te vinden.' Ze begint zachtjes te huilen. 'Het doet pijn om je hoofdstad te zien maar niemand herkent jou als rechtmatige heerseres.' 'Daar heeft ze ook onze vader ontmoet.' 'Waar is hij dan?' 'Dood.' 'Cas ik wou het graag zelf vertellen.' 'Sorry mam maar anders zou je gaan huilen.' 'Hij vocht voor ons in het leger zei hij altijd maar dat is hem fataal geworden.' En de tranen schieten in haar ogen. 'Mam het is goed.' 'Nee dat is het niet ik heb voor jullie vader gefaald.' 'Nee tuurlijk niet mam waarom dan?' 'Hij zei altijd raak je kinderen nooit kwijt ze zijn belangrijk voor je. Maar dat is niet gelukt.' 'Waarom is Cas wel hier gebleven en ik niet?' 'Omdat ik zag dat jij een belangrijke taak te vervullen had en het was hier oorlog, ze wouden jou hebben in plaats Cas dus daarom.' Ik begin nu ook te huilen. 'Ik moet naar Lil toe het spijt me.' 'Het maakt niet uit je bent altijd welkom, als je hulp nodig heb wrijf over deze vlinder.' En ze gaf me een vlinder van een edelsteen en ik stopte hem goed weg. 'Als je weg wil of hier een wil komen moet je de vlinder op de grond leggen en dan verschijnt een portaal vergeet de vlinder niet mee te nemen, zodat niemand hier heen kan komen.' 'Dankje mam en Cas.' 'Oh ja trek je winter kleren aan.' Ik loop snel naar mijn kamer en trek mijn winterkleren aan en zeg Cas en mam nog gedag en stap door het portaal. 

Ik word wakker omdat iemand aan me trekt. Ik open mijn ogen en zie dat Lil aan me trekt. 'Lil ik ben wakker hoor.' 'Gelukkig maar, kom we gaan verder naar beneden mijn boten zijn verkleumd en ik ook.' Ik begin te lachen en til haar op zodat ze onder mijn cape zit. 'As dat is niet grappig.' 'Ja wel want nu blijf je warm maar ik ga lopen dus hou je goed vast.' Ik loop de trap af en zet haar neer als we nog drie tredens moeten. 'Dankje As.' 'Geen probleem.' Ik open de deur en laat me tegen de muur aan glijden en Lil begint te lachen, daar komt Is aanlopen met Mary. 'En het is gelukt meiden.' 'Ja we hebben het deel maar man wat een hoop traptredens.' 'Kom ga naar jullie kamer en we gaan daarna avond eten.' 'Ja doen we.' We lopen naar onze kamer en ik plof op het bed. 'Kom op lui zwijn omkleden en douchen.' 'Ja mevrouw.' Ik sta op en pak een zilverkleurige kokerrok en een zwarte blouse en die stop ik in mijn rok met daaronder een panty en zwarte naaldhakken. Ik steek mijn haar op en doe nog zilveren sieraden om. 'Klaar.' 'Wauw prachtig As, ik zal kijken wat er een beetje op lijkt.' 'Heb je geen zilverkleurige kokerrok?' 'Ja.' 'Nou dan.' 'Oké ik pak hem even en kijk of ik meteen een zwarte blouse mee heb.' Uiteindelijk zijn we het zelfde geworden. 'As ik zit er over na te denken om mijn haar licht blauwer te maken.' Het is nu van dat felle lichtblauwe haar.' 'Ik zal lekker doen waar je zin in hebt.' 'Oké wil je me dan nu even helpen.' 'Heb je dan de goede verf?' 'Ja.' Ik sla een handdoek om haar heen en begin het te verven. 'Klaar. Wauw Lil het is anders maar prachtig nu is het minder blauw maar eerder wit met een blauwe glans erdoor heen waardoor het wel blauw lijkt.' 'Dankje je bent een schat, maar we moeten nu echt gaan eten.' Samen lopen we naar de eetzaal en zie dat iedereen zit. 'Sorry dat we wat later waren maar Lil wou graag haar haar lichter blauw hebben.' 'Het is prachtig Liëlil.' 'Dankjewel Mary.' We gaan zitten en ik negeer nog steeds Sophie en praat lekker met Lil en Is. 'Is ik ga morgen wel weer weg aangezien we nog maar een deel van de diamant moeten.' 'Ik snap het meid en je mag altijd langs komen.' 'Dankjewel je bent een schat.' Na het eten gaan we met z'n drieën aangezien Josephine al naar bed gaat. 'Wat gaan we doen?' 'Spelletjes!' roepen ze in koor en schud lachend mijn hoofd en zeg: 'Is goed.' We doen heel veel spelletjes en na een tijd begint Lil te gapen. 'Ik stel voor dat Lil en ik gaan slapen aangezien het al best laat is.' 'Ja tuurlijk ik geef Is nog een knuffel en dan loopt ze weg wij kleden ons om. 'As vind je het erg dat wij in een bed slapen?' 'Nee tuurlijk niet dat vind ik juist gezellig.' 'En wat vind jij er dan van?' 'Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden.' 'Snap ik, welterusten As.' 'Welterusten Lil.' En ik stop Lil in en geef haar nog een knuffel. Ik pak het deel van de diamant uit mijn cape en stop hem in een zakje en stop het zakje in mijn koffer. Daarna ga ik nog even lezen in mijn bed. Na een half uur val ik ook in slaap.

Lieve lezers,

Ik hoop dat het nog een beetje uit te houden is met school maar misschien helpt dit even een hoofdstukje. Het is niet een heel groot hoofdstuk maar dat komt omdat er ook niet heel veel in gebeurde. Vergeet vooral niet te stemmen.

Liefs MissUnicorn