Wat gebeurd er als je opeens naar je oom word gestuurd? Wat gebeurd er als je leven op zijn kop wordt gezet door je ouders? Wat gebeurd er als je ouders je ouders niet zijn? Dat zijn de levensvragen van Astra een prinses met een groot hart op de jui...
'Prinses u moet opstaan.' roept een dienstmeisje. Ze gooit de gordijnen open en loopt dan naar mijn bed toe en schut me voorzichtig wakker. Ik open me ogen maar doe ze gelijk weer dicht aangezien het te fel licht is. 'Goedemorgen prinses u moet zich zo gaan aankleden en gaan ontbijten.' 'Wilt u dan misschien uit mijn kamer gaan zodat ik me kan gaan omkleden?' 'Ja mevrouw.' Ik loop naar mijn inloopkast en kijk rond wat er allemaal hangt. Dan valt mijn blik op een donker blauwe mermaid jurk die een kante lijfje heeft. Ik kleed me om, maar krijg de rits niet dicht. 'Liëlil wil je me even helpen?' 'Wat is er As?' 'Mijn rits krijg ik niet dicht.' 'Oké ik snap het al.' Ze vliegt naar de achterkant van mijn jurk en doet de rits dicht. 'Wauw As je bent werkelijk waar prachtig.' 'Dankje Liëlil.' 'Kijk en als je dan deze hakken en sieraden er bij aan doet dan ben je nog mooier en dan doe ik zo jou haar.' 'Dankje Liëlil.' Ik trek de hakken aan en Liëlil doet de sieraden bij mij om. 'Oké Astra ik draai je om zodat je niet in de spiegel kan kijken.'
Liëlil pov.
Ik verwarm alvast de krultang en pak ondertussen een diadeem en leg hem achter me neer. Ik vlecht Astra's haar aan de bovenkant als een kransje en vlecht de diadeem er tussen zodat hij niet opvalt maar ook zo dat hij niet druk aanwezig is. Foto hieronder
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dan ga ik Astra's haar krullen in pijpenkrullen maar alleen de onderkant van het haar doe ik. 'Nou As ik ben klaar ik hoop dat je het mooi zult vinden.' 'Ik ben benieuwd.' Ik draai haar om. Wauw Liëlil het is prachtig.' 'I know, I know.' 'Ego.' En we beginnen te lachen maar niet zomaar de slappe lach en dat is bij ons heel erg dat ik zelfs omval van het lachen.' Dan wordt er op de deur geklopt. 'Mevrouw de familie wacht op u.' 'Ja ik kom eraan.' 'Liëlil misschien moeten we maar eens gaan.' 'Prima As maar dan moet ik me eerst wel gaan omkleden.' 'Oh ja.' En we beginnen weer te lachen. 'As we moeten nu echt gaan stoppen.' zeg ik nog na lachend. Ik sta op en loop naar mijn koffer, dan gooi ik mijn koffer om en zoek tussen de stapel kleding. 'Lukt het Liëlil?' Hoor ik opeens achter me. 'Nee ik weet niet wat ik aantrek.' 'Trek anders je witte rok aan met een blauwe blouse en die stop je dan in je rok, zo passen we toch nog altijd bij elkaar.' 'Ja nu je het zegt wij hebben altijd iets wat bij elkaar past aan, maar kan je je even omdraaien zodat ik me kan omkleden.' Astra draait zich om. Ik trek me kleren aan en pak meteen een paar lage witte hak schoenen en trek ze aan. 'As kan je me haar doen?' 'Tuurlijk, kom ga hier maar zitten.'
Astra pov.
Liëlil gaat voor mij zitten en ik vlecht haar haar in een invlecht. 'Klaar.' 'Thx.' 'Geen probleem, maar kom we moeten nu wel echt gaan want anders komen ze ons letterlijk halen.' 'Kom dan moeten we nu wel snel gaan.' We staan op en lopen door het paleis op weg naar de eetzaal. Daar aangekomen klop ik netjes aan. 'Binnen.' hoor ik en open de deur. 'Goedemorgen iedereen, sorry dat we zo laat waren.' Goedemorgen krijg ik als antwoord terug. 'Astra het maakt niet uit maar kom er snel bij zitten.' zegt Mary. We lopen naar onze stoelen 'As kan je me wel even helpen ik krijg mijn stoel niet van zijn plek en is zo dicht aangeschoven dat ik mijn hoofd er dan niet tussen kan stoppen.' Ik begin te lachen en krijg een klap tegen mijn been. 'Sorry, sorry, sorry ik doe het al.' Ik schuif de stoel opzij en til Liëlil op de stoel en schuif de stoel aan. Dan ga ik zelf zitten en klets gezellig met Josephine, Is en Liëlil en Sophie negeer ik volledig. 'Astra kan je na het eten even met mij komen?' vraagt Mary. 'Tuurlijk Mary.' Na het eten volg ik Mary naar haar werkkamer en ze wijst een stoel aan waar ik ga zitten. 'Ik kan je waarschijnlijk verder helpen, met de diamant.' 'Hoe dan?' 'Ik kan je naar de toren leiden en daar wijst je het zich vanzelf, wil je nu gaan?' 'Ja graag dan roep ik nog even Liëlil zodat we samen kunnen gaan.' 'Is goed komen jullie dan samen hier heen.' 'Moeten we nog wat meenemen?' 'Misschien een warme cape of een bont gevoerde jurk of allebei het kan namelijk koud worden boven in de toren.' 'Oké zal het gaan pakken we komen zo snel mogelijk terug.' Ik sta op en ga op zoek naar Liëlil al snel kom ik haar tegen in de bibliotheek. 'Kom Liëlil we moeten even naar Mary.' 'Oké.' 'We moeten even bont gevoerde kleding halen.' We lopen naar onze kamer en trekken bont gevoerde kleding aan. Ik trek een baby blauwe bonte gevoerde jurk aan hij heeft een strak lijfje en de rok is wat loser en komt tot op mijn knieën daaronder bont laarsjes met een witte maillot. Liëlil heeft een bont gevoerde witte rok die soepel om haar heen valt en daarboven een warm baby blauw vest met een baby blauwe maillot en heeft ook bont laarsjes aan. 'Liëlil misschien is het handig als je mijn diadeem eruit moet halen ik wil namelijk niet dat er iets mee gebeurd.' 'Ja goed idee, ik maak er meteen wel er een losse vlecht in.' 'Is goed.' Daarna nemen we nog de warme capes mee en gaan naar Mary toe. 'Meiden jullie zien er allebei mooi uit en wat passen jullie toch allebei goed bij elkaar. Kom volg mij maar naar de toren en daar zal ik jullie alleen moeten laten.' 'Is goed.' Zeggen we in koor en we beginnen met z'n drieën te lachen. Even later zijn we er. 'Meiden we zijn er veel succes en vanaf moeten jullie het zelf doen, jullie kunnen gewoon weer terug keren als jullie willen stoppen hier is de sleutel bewaar hem goed en doe hem wel weer op slot de deur graag en voordat ik het vergeet hier een tasje met wat eten en drinken als jullie wat langer wegblijven.' Ze geeft de sleutel aan mij en geeft me nog een knuffel en loopt weg. 'Oké Liëlil zijn we er klaar voor?' 'Ja As het komt goed open de deur maar.' Ik open de deur er komt een koude windstroom uit.
Lieve lezers, het spijt me voor de cliffhanger en dit zijn jullie ook niet van mij gewend dat ik halve dagen schrijf maar dit hoofdstuk is best al uitgebreid dus dan wordt het hoofdstuk wel heel lang niet dat het erg is maar dan wordt het wel moeilijker hem in een week af te krijgen dus dat lukte me niet en ik wist ook nog niet wanneer en wat er gaat gebeuren dus dat bedenk ik tijdens het schrijven daarom is het voor mij ook altijd een verrassing hoe lang een hoofdstuk wordt. Vergeet voor al niet te stemmen en verbeter punten mag je ook altijd zeggen. Ik lees negen van de tien keer over mijn eigen schrijffouten heen.
