Lethe (COMPLETED)

Chapter 14

Chapter 14
Xyrgian's POV

"'Wag mo sana akong bibiguin."

"'Wag mo sana akong bibiguin."

"'Wag mo sana akong bibiguin."

"'Wag mo sana akong bibiguin."

"'Wag mo sana akong bibiguin."

Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang sinabi nya.

May kakaibang pakiramdam sa puso ko, na para bang nasasaktan. Nang 'di ko namalayan ay may likido na palang tumulo mula sa mga mata ko.

Bakit pakiramdam ko ay... matagal na kitang nabigo?

Nakakabaliw 'tong pakiramdam na'to. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Shit.

Pagkauwing-pagkauwi ko sa penthouse ay kumuha ako kaagad ng mga beer. Uminom ako nang uminom hanggang sa umikot na ang paningin ko. Shit.

Kumuha din ako ng prutas. Pero bigla kong nakita ang pinakaayaw kong prutas sa lahat. Ang cherry.

Wait? Cherry?

Shit! Biglang may nag-flash sa akin na isang pangyayari ng may ginagawang... kababalaghan.

O_O

T-Teka?? B-Bakit ako 'yong lalaki?? At ang kataka-taka pa ay naririnig ko din ang ungol ng isang babae.

"Xyrgian.."

That voice! That voice sounds familiar! Shit.

K-Kaninong boses 'yon?? At bakit nasa ganoong pangyayari ako?? W-Wala akong matandaang nakipag-one night stand ako! P-Pero ano ang isang 'to?? Nabanggit pa ang cherry.

Nagpaulit-ulit sa akin ang tinig ng ungol na 'yon.. At bigla nalang akong nagulat nang mapagtanto ko kung kaninong boses 'yon.

Yazzi...
             

Yazzi's POV

Pagkatapos kong bitiwan ang ma salitang 'yon ay pumasok ako kaagad sa loob ng bahay.

Hindi ko matagalan ang kasama sya, baka bumigay akong bigla. Mas lumalala pa ang nararamdaman ko sa tuwing makakasama ko sya, at ayon ang ikinakatakot ko.

"Saan ka galing?" salubong sa akin ni Jestin. "Bakit mugto 'yang mga mata mo?? Anong nangyari, boss??"

"Mahabang kwento, Jestin."

"Sino 'yong naghatid sa'yo??" taka nyang tanong.

"Jes, pagod ako."

"Boss naman. Kailangan kong malaman kung bakit mugto ang mga mata mo." sabi nya at kita ko ang pag-aalala sa mga mata nya. "Si Xyrgian ba? Sinaktan ka ba nya?"

Muli nanamang nangilid ang mga luha ko.

"'Yon na nga, Jes, eh! Wala syang ginagawa pero nasasaktan pa rin ako!" do'n nanaman lumabas ang mga luha ko. Sunod-sunod na pumatak 'yon. "Pagod na pagod na akong umiyak, Jes! Nakakapagod din! Pero hindi ko mapigilan kasi 'yong taong makakapagpahinto sa akin sa pag-iyak ay ang syang dahilan kung bakit lagi akong umiiyak!" tumigil ako dahil napapahagulgol na ako't ayaw ko 'yong marinig at makita ni Sky. "Sa susunod nalang natin pag-usapan 'to, Jes. Pagod ako." saka ako nagpunta sa kwarto namin ni Sky.

Naabutan ko sya doong natutulog na. Nilapitan ko sya at agad na niyakap.

Nasasaktan ang mommy mo, anak. At ikaw lang ang stress reliever ni mommy.