Lethe (COMPLETED)

Chapter 20

Chapter 20
Yazzi's POV

"Good morning, mommy!" bati sa akin ni Sky.

Malamig ngayon, mahamog sa labas dahil umulan kagabi.

"Good morning, baby. Let's eat?" pag-aaya ko sa kanya.

"Where is tito, mom?"

'Yon na nga. Nagising nalang ako na wala na sya dito at nakita ko ang note sa ref na nagsasabing may aasikasuhin lang daw sya sandali. Sino kayang mag-aalaga kay Sky?

No, choice. I'll call tita.

"He has a work, baby. Come on, let's eat."

Saka kami nagsimulang kumain. Ang nangyari kagabi, hindi ko alam pero... kinikilig pa rin ako. May anak nako't lahat kinikilig pa rin ako.

'Pake mo ba?'

-.-

Ih, pa'no ba naman kasi...

F L A S H B A C K

Nanatili lang kaming nakatanaw sa labas.

"So..." may gusto atang sabihin. "You're my girlfriend now, okay?"

Walang pumutol sa relasyon natin kaya boyfriend pa rin kita hanggang ngayon!

"A-Ah, hehe." tumango nalang ako. 'Di ko alam kung anong sasabihin ko, eh.

Nginitian nya lang ako saka ulit hinalikan.

E N D  O F  F L A S H B A C K

"Hey, mom!" pagtawag ng pansin sa'kin ni Sky.

"H-Ha?"

"I'm asking po if you're not going to work?"

"I am, baby. Papasok ako."

"Then, I will left here alone?" saka sya ngumuso.

"No, baby. I will call your lola."

Kumislap naman ang mga mata nya.

"Okay, mom!"

Pero hindi ko pa rin sigurado kung pwede si tita. Kaya kinuha ko kaagad ang cellphone ko at tinawagan sya.

[Hello, hija?]

"Hello, tita. May gagawin ka po ba ngayon?"

[Uh, hindi ko pa alam hija. Why?]

"Wala po kasing magbabantay kay Sky.. kung okay lang naman po ay kayo—

[Oh, sure! Sure na sure, hija! Sige at pupunta na ako dyan! Bye bye!]

Saka nya pinatay.

Salamat nalang at makakapunta sya't mababantayan nya si Sky. Kundi, di nalang ako papasok para mabantayan sya. Mahirap na. Lalo na ngayon at sinabi ni Mrs. Joaquin na mag-iingat kami.

Napabuntong-hininga nalang ako nang maisip na may mangyayari na namang kaguluhan. Kailan ba 'to matatapos?? Nakakainis. Napaka-daya ng tadhana. Kailan ba ako sasaya?? Kailan ba kami sasaya??

'Isang taong sabik sa mararamdamang kapayapaan. Pero nandoon pa rin ang hadlang... kailan kaya mararanasang sumaya, ng walang hahadlang? Kailan kaya makakalaya mula sa isang hawla na pilit akong pinipigilang sumaya? Kailan ako makakawala? Kailan makakaramdam ng saya? Kailan? Kailan... kaya?'

***

"Salamat po, tita." andito na sya sa bahay.

"Anything for my apo, hija. Anyway, pwede ba kaming gumala?"