algofobi | yoonmin

10: the grace of the night

Çoğu insanın uyandığı gibi yüzüne sabah güneşi vururken güneşin parlaklığından rahatsız olup uyanmak değil de, yüzünün üzerine ve saçlarının arasına yerleşmiş parmak uçlarını görerek uyanmıştı bu sabah Yoongi.

Ek olarak duyduğu anlamsız kelimelerle ayılmaya çalışırken, şaşı gözleriyle birlikte elin sahibini anlaması uzun sürmüştü.

"Sakin kalmayacak."

Eli saçlarının üzerindeki eli tutup yavaşça çektiğinde, Jimin'in hâlâ uyuyor olduğunu gördü ve işittiği kelimelerle kaşlarını çattı.

Kısık sesle uyku arası söylenilen kelimeleri duyamıyordu.

Kulağını Jimin'e doğru yaklaştırdı ve fısıltılarını dinlemeye koyuldu.

"Götürecek, sakin kalmayacak. Yine gelecek."

Yoongi başını olduğu yerden kaldırdı ve Jimin'in elini tutmaya devam etti.

Sabah kalktığında onu yanında görmek her ne kadar tuhaf hissettirse de, Jimin'in iyi olmadığını anlamak tüm düşüncelerinin üzerini örtmeye yetmişti.

Uyandırıp uyandırmamak arasında kalırken, terleyen alnı ve buz kesmiş elleri onu bir şeyler yapmaya zorluyordu.

"Jimin,"

Yattığı yerden elini tutmuş olduğu Jimin'e seslenirken, onu hafifçe dürtüyordu. "Jimin, uyanmalısın."

Kabusundan arındıktan sonra dilerse istediği kadar uyuyabilirdi, ama bu şekilde iyi bir uyku uyuyabileceğini düşünmüyordu.

Onu dürtmeye devam ederken defalarca ismini seslendi.

Jimin gözlerini aralarken fısıldadığı anlamsız kelimeleri durdurmuş, bulanık gözlerinin netleşmesini bekliyordu. Nefesi hâlâ bir düzen içerisinde değildi, karnında sancılar dolanıyordu.

"Kabus mu gördün?"
Ne söyleyeceğini bilmiyordu. İster istemez şu anki pozisyon dikkatini dağıtsa da, Jimin'in umurunda değil gibi görünüyordu, bu yüzden dilinin ucuna gelenleri geldiği gibi söylemişti. "Geçti, zarar görmüyorsun."

Jimin gözlerini kırpıştırırken, karşısında Yoongi'yi görmesiyle rahatlamış hissetti.

Gördüğü rüyanın etkisi içindeydi. Karın ağrısı etkiyi şiddetlendirirken, psikolojik olduğunu düşündüğü ağrının birazdan geçmesini umdu.

Normalde nadiren rüya gören Jimin, uzun zamandan sonra gördüğü ilk kabusu yalnız atlatmadığı için küçük bir an kendi içerisinde sevinç yaşadı. Ama tek bir kelime bile söylemedi.

Düşüncelerinin mimiklerine yansımamasını isterken, sol elini alnındaki teri silmek için kullanacaktı ki, sıcak bir el tarafından avucunun sarıldığını hissetti.

Sol kolu aniden karıncalanmaya başlarken, bakışlarını ona endişe içinde bakan Yoongi'ye çevirmiş ve sorun yok dermiş gibi gülümsemişti.

"Alt tarafı bir rüya, iyiyim Yoongi."

Yoongi Jimin'in bu sözlerinden emin olmadığı için endişesini rafa kaldıramazken, onun gergin gülümsemesiyle elini daha çok sıkmak istemişti.

Bir şekilde yanında olmak istiyordu.

Çünkü Yoongi Jimin'in aksine her gece türlüsünden kabus görür, ve yaşattığı berbat hissin ne kadar can alıcı olduğunu iyi bilirdi.

"Günaydın o halde."

Her sabah böyle uyanacaksa, elbette gün güzel ayardı.

"Günaydın Yoongi."