İÇİMDEN GELDİĞİ GİBİ (TAMAMLANDI)

♥BENİMLE KAL ♥

Arda:
-Cemre lütfen senin doğru kişi olduğuna emin olmasa abim seni buraya göndermezdi.

-Abim derken...Mustafa Bey?

Arda:
-Evet Mustafa benim öz abim fakat görüşmüyoruz...
Şimdi lütfen otur ve benim için değil abim için burada kal...Belli ki kendisine değer veriyorsun buradasın.

-Peki ama bundan sonra yapacağın en ufak saygısızlığında hatır falan dinlemem giderim sende bunu bil ona göre davran.

Arda:
-Tamam geç hadi tekrar Özür dilerim.

Geçip oturdum gerekli anlaşmayı sağlamıştık.

-Anlaştığımıza göre ben gidebilirim şimdilik yarın görüşürüz.

Arda:
-Hayır gidemezsin! Cemre önce seninle bir yemek yiyelim sonra da hemen bu gün başla çok fazla iş birikti ama birinin acelesi var onunla senin ilgilenmeni istiyorum.

-Dosyayı hazırla ben onu alır bu akşam bakarım ama şimdi gidiyorum.

Dosyayı bana uzattı masasının üzerinde duruyordu zaten. Dosyayı alır almaz odasından çıktım asansöre binip aşağıya indiğimde. Telefonum çaldı arayan Murat'tı. . .

Murat:
-Seni sevmeye aşığım, sana tutkunum ama seni özlemeyi sevmiyorum...

-.....

Murat:
-Aloo Cemre orada mısın? Ses versene aşkım.

-Ben hep susarım sen böyle konuşacaksan.

Murat:
-Olur ama yanımda sus bende sana bakarak konuşayım, böylesi daha güzel inan bana. Neredesin daha çok bekleyecek miyim?

-Geliyorum işim bitti. Evde misin?

Murat:
-Sahildeyim gel hadi sana bir sürprizim var.

-Sorsam da söylemessin şimdi geliyorum hemen.

Murat:
-Dikkatli sür arabayı bekliyorum bitanem.

Arabaya binip devam ettim fakat içimde bir huzursuzluk vardı. Biliyordum Murat şimdi iş için sevinecek ama kiminle çalışacağımı öğrenince hoş karşılamayacak. Arda'yı gördüğü ilk an da ondan hoşlanmamıştı.
Sahile geldiğimde Murat'ı gördüm. Arabayı park edip hemen yanına gittim geldiğimi farketmemişti sahile dalmış bakarken.
Boynuna sarılıp yanağından öptüm.

Murat:
-Hoşgeldin bitanem ama bu kadar bekletildikten sonra bu öpücük Kesmez.

-Öyle mi? Napalım o zaman Bu kadar kalabalığın içinde idare edeceksin sende.

Murat:
-Dur oturma gidiyoruz hemen seni bekliyordum bende.

-Nereye ya hemen neden bu kadar acele?

Murat:
-Soru sormak yok hadi senin araba kalsın burada benimkinle gidiyoruz.

Arabasına ilerledik birlikte nasılsa sorsamda söylemeyecekti, biraz daha sabretmeliyim diye düşündüm. Murat arabayı hemen hareket ettirdi bir çocuk edasıyla heyecanlı ve telaşlı tavrıyla ona hayranlıkla bakıyordum.

Murat;
-Sen ne yaptın aşkım iş görüşmen vardı.

-Anlaştık yarın başlıyorum. Aslında canım sana bir şey söylemek istiyorum.

Murat:
-Can sıkıcı bir konuysa bugün erteleyebilir miyiz? BİTANEM.

-Peki o zaman.

Murat cevap vermemle arabayı sağa çekip durdurdu ve bana döndü.

Murat:
-Bence ertelemiyelim önemli gibi geldi birden bana.

-Önemli olan tek şey var şu an, ben seni çok seviyorum.