İÇİMDEN GELDİĞİ GİBİ (TAMAMLANDI)

Susarak da kaybeder insan..

Altı çizili harfler yolladım adresine.Söyleyemediğim herşey için parmak bastım imza yerine....
Şairlere kızıyorum bazenleri , hır çıkarıyorum olur olmaz.Üzerimde telaşsız nedensiz teşhisi konulamayan bir ağrıdır hüzün.Olmaz'ım mümkünsüzüm.Beni dünyadan alıkoyan nöbetleri tek başıma tutmaktayım.Sizden kopmaktayım bazı aralar...Aynı evrende , farklı boyutta , duran nefesimle volkanik bir dağ tabakasıyım en inceden!Gözlerimin izdüşümünü cizersem o vakit; iki yesil arası 38' e 45 kuzey rüzgarları ile 2, 5 ile 3, 5 arası güney meridyenlerine denk düşer yüzölçümüm!Dünyaya dar sana fazlayım anlayacağın. Benim etrafımda bir tur 24 saat etmez.Greenwich'den degil benim alnımdan gecer başlangıç çizgisi.Yazları sıcak ve kurak olmaz her mevsim sağanak duyguludur iklimim.Benim gezegenim biraz saçmadır sen bilmessin, burda mektuplara adres yazılmadan yollanır.Gündüz olmayı unutur kimi geceler.Zamanıda kaldırdım tedavülden , cumhuriyetimi saltanatımla kurdum .Sultanda benim kurban da...Havvaya içerliyorum bu aralar o elmayı yemiyeydi iyiydi .Suçlusuda benim gücçüsüde benim kendi dünyamın kime ne......!

Abim ve Murat'ın neden tartıştığını anlamak için bir an önce yanlarına geldim.

Cemre:
-Ne oluyor neden tartışıyorsunuz?

Abim elinde duran tahminim Aslı'nın yazdığı veda mektubunu yüzüme fırlatarak;

Mert:
-Al oku belki bir açıklama yaparsın.

Yüzüme doğru fırlattığı not tam önüme düşmüştü, eğilip yerden aldım ve okumaya başladım.

''Merhaba Mert sana böyle veda ettiğim için öncelikle özür diliyorum.Aslında senden o kadar çok şey için özür dilemeliyim ki.Yalnızca özrü borç bildiğim sen de değilsin asıl bütün sorunda bu işte.Seni tanıyana kadar olduğum Aslı'yı tam unutmuştum ki Cemre sayesinde tekrar yüzleşmek zorunda kaldım.Bana o bile inanmadı ki şimdi seni nasıl inandırırım. Seni sevdiğime ve senle değiştiğime.Her insan hata yapar ve benimde bir çok hatalarım olmuştu.Ama sana yemin ediyorum ben seninle değiştim, seninle kalbim iyileşti.Biliyorum şu an merak ediyorsun bu vedanın sebebini fakat işte bunu sana Cemre anlatmalı çünkü ben asıl onu çok üzdüm belki bir gün beni affedersiniz sadece şunu bil ve sakın unutma inan inan ki KALBİM SENİ ÇOK SEVDİ VE HEP SENİ SEVECEK BUNDAN SONRADA...''

Aslı....

Cemre:
-Abicim otur lütfen sana ve Murat'a anlatmam gerekenler var akşamda söz verdiğim konu bu işte.

Mert:
- Her neyse hemen anlat Aslı'dan gitmesini sen mi istedin nedir bu saçmalık?

Murat:
-Sakin ol artık Mert sesini yükseltme anlatıcam diyor otur ve dinle.

Murat ve abim oturdu ben de karşılarına geçip akşam olanlardan başlayarak anlatmaya başladım.Onlar beni sessizce dinlerken ben gözyaşlarıma ve içimde ki öfkeme hakim olamıyordum konuşurken.Anlattıklarım bitince ikisi de karşımda hala sessizce otururken su almak için mutfağa giderken birden başım döndü gözlerim karardı ondan sonrasını hatırlamıyorum.Gözlerimi açtığımda bir hastane odasında olduğumu gördüm...

Murat:
-Uyandın mı canım? Bizi çok korkuttun iyi misin?

Cemre:
-Ne oldu Murat? Neden buradayız?

Murat:
-Bir baygınlık geçirdin aşkım şimdi nasılsın kendini nasıl hissediyorsun?

Cemre:
-Ben iyiyim abim. Nerede?

Murat:
-Dur Cemre yatar mısın? Sonuçlar gelsin görürüz ne kadar iyisin.Abin burda kantine indi gelir şimdi yat dinlen lütfen.

Cemre:
-Sevmiyorum bu hastane ortamını gerçekten çok iyiyim canım eve gidelim bir an önce.