İÇİMDEN GELDİĞİ GİBİ (TAMAMLANDI)

Derinlerde bir yerde!

Gökyüzü sonsuzluğunda
Bir Aşk'a vardı
Hayalim. . .

Susuyorum ...
İçimden konuşuyorum bu defa

Sanki aklımı okur gibisin
Bir o kadar da herşeyden habersiz...

Sanki yanımdayken
İçimi yakan bir kor

Bir o kadar da
Buz gibi bir çığ;

Hem bana yakın,
Elimi uzatsam tutacak kadar.

Hem ufkun sonsuzluğu
Kadar uzak.

Saklanması güç aydınlık
Bir yandan da zifiri karanlık...

Şimdi konuşsam;
Çığlık atar sözlerim!!!

Susmasam konuşsam...
Yeminimi bozdurur
Düşüncelerim!..

Cemre:
-Ne zamandır uyanıksın sen?

Murat:
-Çok olmadı aşkım.

Cemre:
-Hımmm peki beni neden uyandırmadın? Saat kaç kalk hadi geç kalıcaz yoksa.

Murat:
-Heyy! Dur bir dakika sakin ol.Beni öpmeden nereye hemen.

Cemre:
-Sana hala kızgınlığım tam anlamıyla geçmedi canım, bence şansını çok zorlama kalk hadi çıkmamız gerek hemen.

Murat:
-Akşam ki halin hiçte öyle demiyordu ama.

Cemre:
-Pisliksin sen biliyorsun değil mi?

Murat:
-Cemreee şu eline ne geçerse fırlatma huyun var ya, o da dahil senin her haline bayılıyorum. Ama yeter ki hiç bir zaman Susma ve en ufak sorunda arkanı dönüp gitme. Bunun dışında her haline razıyım çünki sen ömrüme ömürsün bitanem seni çok seviyorum. . .

Yanına gidip sıkıca sarıldım bu güzel yürekli adama ve Allah'a şükrettim onu yoluma çıkarttığı, ömrüme kattığı için.

Cemre:
-Aşkım benim ben de seni çok seviyorum.

Hazırlanıp çıktık henüz kimse uyanmamıştı.Eve gelince duştan sonra giyinip çıktık işe gitmek için.

Cemre:
-Öğle yemeğini birlikte yiyelim seninde yoğunluğun çok fazla olmazsa.

Murat:
-Aşkım olur tabi yoğun olmazsam ararım seni ama; Yemeğe kadar merak ederim ben şimdi.

Cemre:
-Anlamadım neyi?

Murat:
-Hadi ama aşkım söylemek istediğin bir şey var anlıyorum bunu.

Cemre:
-Aslında yok bir şey sadece seninle çok daha fazla zaman geçirmek istiyorum.Bu aralar, belki kısa kısa iş gereği şehir dışına gitmelerim olabilir.

Murat:
-Bence olamaz hatta olmamalı, buna izin vermiyeceğimi bilmen gerek ve o zeki patronuna da bildirmen gerek hayatım. Daha fazla birlikte zaman geçirme kısmına harfiyen katılıyorum.

Cemre:
-Bu benim işim hayatım, önce sana da bunu bildirmem gerek sanırım.Neyse bak geldik zaten konuşuruz yemekte.

Murat:
-Öp kocanı hadi konuşacak bir şey yok konu kapandı.

Gülümseyerek Murat'ı öptüm ve ofise çıktım. Ofise geldiğimde odama girince Arda arkası dönük cama yaslanmış dışarıya bakıyordu.

Cemre:
-Arda bey sanırım beni bekliyordunuz.

Arda:
-Evet Cemre hoşgeldin seni her gün Murat mı bırakıyor?

Cemre:
-Evette buyrun siz neden beni bekliyordunuz, geçte kalmadım ama.