YETİM (Ara Verildi)

28. Bölüm

Kaç saniye ya da kaç dakika geçti öyle sarmaş dolaş bilinmez. Barlas'ın onu bırakmaya niyeti yok gibiydi. O nedenledir ki belinden tutunduğu adamı kendinden kopartmak ister gibi itikledi.  Birazcık uzaklaşmış olsa da bırakmamıştı onu sevdiği.

'' Barlas..'' dedi ikaz etmek isteyerek.
Barlas ise hasretle '' Azra'm..'' demişti sadece.

Öyle çok özlemişti ki kopamıyordu işte.

'' Bırak artık.''

'' Bırakmam.''

Sesi Azra'nın saçlarının arasından dolaşıp da geliyordu.

'' Öyle hasret bıraktın ki kendine , bırakamam.''

Genç kız uzanıp dış kapıyı bıraktı. Zorlukla kendini Barlas'tan koparıp geri çekildi.

'' Sen hiç mi özlemedin Azra'm? Az soluklansaydım da öyle bıraksaydın beni.''

Genç kız omuzlarını silkerek oturma odasına yürüdü.

'' Seni eve aldığıma şükret  sen asıl.''

Barlas genç kızın arkasından özlemle bakarak gülümsedi.

'' Buna da şükür tabi..'' diye mırıldandı onu takip etmeden önce.

Azra'nın peşi sıra oturma odasına girip hemen yanıbaşına oturdu. Genç kız rahatsız olmuş gibi kalkıp karşıdaki tekli koltuğa geçtiğinde sinirle güldü.

'' Yemeyeceğim seni korkma.''

'' Hiç güvenemedim bu sözüne şu anda.''

Barlas Azra'nın cevabına gülerek '' He sen en son hastanede olanı kastediyorsun..'' dedi son heceyi uzatarak.

Azra'nın kastettiği o değildi ama Barlas'a uğraşmak için yanlışlıkla yol açmıştı.

'' Hiç de bile , ne münasebet!''

Genç adam onu duymamış gibi gülerek devam etti.

'' Tekrarlanması için ölmüyorum desem yalan olur , gerçi sonrasında kayıplara karıştın ama artık sağlamım. Yürüyebiliyorum hatta koşabilirim de belki. Yani artık kaçamazsın.''

Azra sinirle kaşlarını çattı.

'' Benim kimseden kaçtığım yok! ''
Barlas kaşlarını kaldırarak kafasını salladı.

'' Tabi canım tabi , kaçmadın. Yatağa bağlı kalmış bir adamı önce öptün sonra da terk ettin. Ama kaçmadın.''

Azra bir hışımla yerinden kalkıp Barlas'ın omzunu tuttu.

'' Kalk , kalk çabuk! Gelmiş kendini affettirmeye çalışacağına dalga geçiyorsun. Ama suç sende değil , sana yüz veren bende.''

Genç adam neye uğradığını şaşırarak '' Azra'm , ne yapıyorsun?'' diye sordu. Aynı zamanda genç kızın sürüklemesi sonucu kapıya kadar gelmişlerdi.

'' Seni kovuyorum.''

Azra kapıyı açtığı gibi Barlas'ı dışarı itikledi. Kapıyı bir hışımla kapattığında sinirle ayaklarını yere vurdu.

Barlas ise şaşkınlıkla etrafına baktı. Kedi yavrusu gibi sokağa atılmıştı resmen. Kendi haline güldü önce. Sonra da kendini yoklayıp zile bastı.

Kapı bir hışımla geri açılıp Azra '' Ne var?'' diye çemkirirken genç kızı dizlerinden kavradığı gibi omzuna attı.

Azra'nın çırpınıp sırtına yuruklar geçirmesi sonucunda yalandan inleyerek '' Hala kemiklerim sağlam sayılmaz , öldürmek istemiyorsan tepinme.'' diye uyardı.