Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
I want to share this here because this experience that I had will remain inside my heart forever. This is very special to me. First time kong mag bahagi ng mga salitang pinag tagpi tagpi ng puso at isip ko sa harap ng madaming tao. I will never forget what I felt the moment I hold the mic and started to let go of all the words that I ought to speak. It was euphoric and I will always be grateful for that once in a lifetime opportunity that they gave to me. Hindi lang sa pag sasalita sa harap yung catch dun eh. Malaki ang natulong nito sa kakayahan ko sa pag susulat. Mas lalo akong nahasa at ginanahan. Mas napatunayan ko sa sarili ko na kahit papano, kaya ko pala dahil sa mga ngiti at tawa at tango na natanggap ko habang nag sasalita ako sa harap ng mga taong kasama kong hinarap ang hamon ng work immersion.
Sa mag tya-tyagang mag basa nito hanggang dulo, maraming salamat sa pasensya at tiwala. 😊
--
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
INTRODUCTION
i.
Good Afternoon everyone! I am -- from Grade 12 TVL A. In behalf of my co-work immersion classmates, let me share to all of you our roller coaster journey inside the most popular pizza parlor who servers wowing foods since 1954. The Shakey's Pizza Parlor.
ii.
To be honest, nung time na sinasabi ni Ma'am -- yung company na pwede naming applayan, at nabanggit niya yung Shakeys, na excite ako kasi madaming poging crew doon. Pero never pumasok sa isip ko na mag a-apply ako kasi masyadong mataas ang Shakey's para sakin. Aminado akong yung skills na meron ako ay hindi enough para ma meet yung expectations ng company nila. Pero hindi ko alam bakit nag iba ang ihip ng hangin at nag bago ang isip ko. The day before the interview, ang dami kong inaasikaso. Exams week kasi nun tapos nag sabay sabay lahat ng mga kailangang ipasa kaya hindi ko talaga alam ano uunahin ko. Pati yung mga ginagawa ko na stre-stress na din sakin. Dalawang oras lang ata tulog ko nun kasi nag rereview ako, tapos ni rerevise ko yung research namin, tapos inayos ko yung mga papers na kailangan para sa interview. In short, bangag na bangag ako nung araw na yon. Hindi ako ready sa mga mangyayari kasi hindi ko napagplanuhan ng maayos. Ayoko kasi na wala akong alam sa gagawin ko. As much as possible, pinaplano ko na lahat sa utak ko ahead of time para hindi ako bokya and yes, control freak ako. Nag pa-panic ako pag hindi ako aware sa mga nagaganap.
