De Oplossing

Hoofdstuk 21

Samen lopen Evert en Fenna even later het bureau weer binnen. Beiden met kriebels in hun buik, en een glimlach op hun gezicht. Fenna's gezicht betrekt echter zodra ze de kantoortuin in zicht krijgt, en ze zich herinnert waarom ze naar buiten was gelopen. Liselotte en Bram kijken het blonde duo met grote ogen aan. "Weer afgekoeld zie ik," grapt Bram, de ongemakkelijke stilte doorbrekend. Fenna leunt tegen het randje van haar bureau aan, en kijkt naar haar collega's. "Ik had niet zo moeten reageren," mompelt ze. Ze richt haar blik op de grond en haalt haar schouders op. "Ik-ik... Deze zaak komt dichtbij." Zachtjes verklaart ze haar gedrag. Bram en Liselotte waren zelf allang zo ver, toch knikken ze. "Dat is oké, Fen," stelt Liselotte haar gerust. "Ja joh, zo lang het hierbij blijft en je niet weer op de solo-tour gaat." Valt Bram zijn collega met een glimlach bij.

"Ik wil wel wat meer afspraken maken." De rechercheurs schrikken op als ze de stem van hun chef horen. Fenna's hoofd schiet omhoog, en haar bruine ogen kijken Dries enigszins angstig aan. "Hoe bedoel je?" Vraagt ze, haar stem zekerder dan dat ze is. Ze voelt de bui al wel hangen, hij wil haar van de zaak halen in verband met persoonlijke betrokkenheid. "Fenna, loop je anders even met me mee?" Hij kijkt haar vriendelijk maar indringend aan. Met het gevoel dat ze niet echt een keuze heeft staat Fenna op. Even vangt ze Everts blik, hij glimlacht geruststellend naar haar.

"Dus, Fenna," even later zit de blondine voor Dries in het kantoor, "hoe gaat het met je?" Fenna snuift geïrriteerd, "laat de beleefdheden maar zitten hoor, Dries. Zeg maar gewoon wat je wil zeggen." Hij grinnikt om haar directe communicatie. "Wat jij wil," hij vouwt zijn handen in elkaar en kijkt haar aan, "ik vraag me af of deze zaak niet te dichtbij komt voor je." Hij ziet dat Fenna hem wil onderbreken en houdt zijn hand omhoog. "Wacht even. Ik weet wat je wil zeggen. Dit is jouw zaak, iemand heeft het op jou gemunt, jij wil dit oplossen. Klopt dat?" Fenna knikt, kwaad omdat hij zo de regie van het gesprek neemt, en haar een kant opstuurt waar ze niet heen wil. "Maar-" Begint ze met protesteren. "-Nee," Dries smoort haar protest gelijk in de kiem, "ik was nog niet klaar. Ik ken je langer dan vandaag, en ik weet dat jij je niet zomaar van deze zaak af zal laten halen. Dus dat ga ik niet doen, dat lijkt me voor iedereen beter."

Verbaasd kijkt Fenna haar chef aan. "Waarom moest ik dan hier komen?" Vraagt ze zich hardop af. Dries kijkt haar met een serieuze blik aan. "Omdat ik afspraken met je wil maken. We zien hier allemaal hoe hard je werkt, en we maken ons volgens mij allemaal zorgen om je." Fenna haalt haar schouders op. "Evert is hier ook al mee bezig," mompelt ze, "ik slaap bij hem... Omdat het niet echt veilig is... Volgens Bram, Lies en hem. En hij zorgt ervoor dat ik slaap en eet en dat soort gedoe." Dries kan een glimlach niet onderdrukken. "Gedoe," herhaalt hij, "maar goed," hij herpakt zich weer, "dan is dat dus geregeld. Daarnaast vond ik dat Bram net wel een goed punt had. Géén ondoordachte, impulsieve acties in deze zaak, Fenna. Ik wil dat je dat beloofd." Ze knikt kort. "Prima." Stemt ze in, met de gedachte dat haar acties, hoe impulsief ook, nooit ondoordacht zijn.

"Dat was snel." Liselotte – die in de kantoortuin was blijven hangen – kijkt op als Fenna weer achter haar bureau plaatsneemt. De blondine haalt haar schouders op. "Ik moet me gedragen," legt ze uit, "maar die preek heb ik door de jaren heen al vaak genoeg gehad, die ken ik wel. Dat hoefde niet lang te duren." Liselotte knikt, en werpt over Brams schouder een snelle blik op het scherm. "Wij zijn aan het kijken of we in jouw oude zaken kunnen filteren op mannen, en of we daar iets van lengtes en daarmee een inschatting van schoenmaat uit kunnen halen." Legt ze uit. Fenna knikt waarderen. "Slim," complimenteert ze haar collega's. Bram knikt trots. "Mijn idee," grijnst hij, waarna hij een stomp krijgt van Liselotte, "maar zonder Lies had ik het niet uit kunnen voeren," geeft hij toe. Fenna bekijkt het duo met een klein glimlachje rond haar mond, en werpt dan een blik op Evert. "En jij?" Vraagt ze. Hij kijkt verstoord op van zijn laptop. "Hm?" Vraagt hij, zijn blauwe ogen gefocust op haar bruine. "Wat ben jij aan het doen?" Ze kijkt hem nieuwsgierig aan. Hij maakt een vaag handgebaar naar de rozen op de foto's. "Kijken waar die vandaan komen." Legt hij kort uit. Fenna knikt, en richt zich dan op haar eigen laptop. Er zijn sporen, er is werk aan de winkel, want zelf heeft ook wel wat ideeën.

-----------

Beetje meer Bram en Liselotte, want daar had ik behoefte aan ;)