PARALEL

7.BÖLÜM

Gecikme için özür dilerim. 

Keyifli okumalar! 

"Kimsin sen?"

Sanırım şu ana kadar duymaktan en çok korktuğum cümleydi bu. Anlamış mıydı? Yoksa bu cümlenin altında başka anlamlar mı aramalıydım? Hiçbir şey söyleyemeyerek gözlerine bakmaya devam ettim. Gözlerinin huzur verici yeşili bana meraklı bakışlar atarken hafifçe öksürerek "Ne demek istiyorsun?" diye sordum.

Kutay gülümsedikten sonra "Bence sen ne demek istediğimi biliyorsun. Ama tamam, açık olacağım. Sen Derin değilsin." diye cevap verdiğinde nefesimi tuttum. Fazla açık olmuştu. Yine de bana şaka yapıyor olabileceğini dikkate alarak tepkilerimi kontrol altına almaya çalıştım. "Ne demek istediğini gerçekten anlamıyorum Kutay."

Kutay alay dolu bir şekilde baktıktan sonra "Demek zoru oynayacaksın. Peki, bana uyar." dedi ve yavaşça bana yaklaşmaya başladı. Bakışlarını dudaklarıma indirip eliyle çenemi kavradığında kalp atışlarım korkuyla hızlandı. Ne yapacağımı bilemeyerek telaşla geri çekildiğimde bir bahane bulmaya çalışıyordum.

"Ben...şey...benim-"

Kutay bilmiş bilmiş bakarak sözümü kestiğinde "Hiç boşuna bahane bulmaya çalışma. Senin Derin olmadığına artık gerçekten ikna oldum. Şimdi, bana kim olduğunu söyle." dedi. Bu nasıl olabilirdi? Benim Derin olmadığımı nasıl anlayabilirdi? Derin'in en yakın arkadaşı Can bile anlamamışken Kutay nasıl anlayabilmişti? Peki, ona kim olduğumu söylemeli miydim? Onu tanımıyordum ki. Bunu itiraf ettikten sonra neler yapacağını bilmiyordum. Ayrıca benim başka bir evrenden geldiğime inanacağını hiç sanmıyordum.

"Hadi ama yabancı kız, şaşkın bakışlarını sonra atarsın. Bana kim olduğunu söyle."

"Geri dönmek istiyorum Kutay. Ayrıca ben yabancı kız falan değilim. Ben Derin'im." Çok da yalan söylemiyordum sonuçta. Ben Derin'dim.

Kutay gülerken "Peki, anlaşılan bu gece kendini bana açmayacaksın. Öyle olsun. Ama bu işin peşini bırakacağımı sanma. Artık senin gerçek Derin olmadığını biliyorum." dediğinde yutkunarak "Ne fark eder ki? Senin için önemli olan uyuşturucuların eline geçmesi değil mi? Kim olduğum neden bu kadar önemli?" diye sordum.

Kutay arabayı çalıştırdıktan sonra gözlerimin içine baktı. Bakışlarının bir anlamı vardı ama ben ne olduğunu anlayamıyordum. "Bence âşık olduğum kadının kim olduğunu bilmem önemli."

Ben şaşkınlıkla gözlerimi kocaman açarken Kutay hafifçe gülümseyip arabayı sürmeye başladı.

"Sen bana mı âşıksın?" diye sorduktan sonra dudaklarımı ısırıp gözlerimi kapattım. Neden sürekli pot kırmam gerekiyordu?

"Sana değil. Derin'e." diye cevapladığında gözlerimi teker teker açıp ona baktım.

"Ben zaten Derin'im."

"Biraz önce öyle demiyordun ama. Kim olduğunun ne önemi olduğunu soruyordun. Bu dolaylı yoldan 'ben Derin değilim' demek oluyor."

Kaşlarımı çatıp sinirle "Hayır öyle demek olmuyor." dediğimde gülmeye başladı.

"Yoksa birileri ona âşık değilim diye sinirlendi mi?" diye sorduğunda şaşkınlıkla "Ne?" diye cevap verdim.

Kutay uzun parmaklarını saçlarından geçirirken "Ben aşk itirafımı yaptıktan sonra beni Derin olduğuna daha çok inandırmaya çalıştın sanki. Ondan dedim. Kötü bir niyetim yok." dedikten sonra iki elini 'ben suçsuzum' dercesine havaya kaldırdı.