PARALEL

22.BÖLÜM

Bölüm şarkısı: Liars- Pro Anti Anti

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 😊
Keyifli okumalar!

Tik tak, tik tak.

Zamanın sonsuz koşusundan birkaç adım daha eksilirken kulaklarımda yankılanan tik tak sesleriyle gözlerimi açtım. Tekrar, bu evde ilk kez uyandığım odadaki yatağın üzerinde yatıyordum. Gözlerimi kırpıştırıp görüntüyü netleştirmeye çalıştım.

"Beni korkuttun." Duyduğum sesle boynumu yavaşça sola çevirdim. Kutay, sandalyenin üstünde bacak bacak üstüne atarak oturuyordu. Bakışları ifadesizdi.

"Niye buradayım?" diye sordum kısık sesimle.

"Toplantıyı izlerken aniden bayılmışsın. Sebebini tahmin edebiliyorum. Benim için de büyük bir sürpriz oldu." diye açıkladı.

Tabii ya, toplantı. Bu evrendeki ailemin ne kadar pislik olduklarını bir kez daha görmüştüm. Yutkunmaya çalışırken yanmaya başlayan gözlerimi kırpıştırdım. Artık ağlamayacaktım. Annemle babam, kızlarını öldüren adamla iş birliği yapıyor olsa da.

Yerimden doğrulurken Kutay kalkıp arkamdaki yastığı düzeltti. Tekrar sandalyeye oturmadan önce komodinin üzerindeki tepsiyi kucağıma koyarak "Tabii bayılmanın tek sebebi bu değil. Buraya geldiğinden beri yemek yediğini hiç görmedim. Çok güçsüz kalmışsın. Bunları bitirmen gerek." dedi.

Bakışlarımı tepsiye indirdim. Patates püresi ve pirzolayla kısa süre bakışıp gözlerimi tekrar Kutay'ın yeşil gözlerine çevirdim. "İştahım yok." dediğimde başını iki yana salladı.

"Olmaz. Bunları yemeden o yataktan kalkamazsın. Açlıktan ölmeni izlemeyeceğim Derin. Sana onları bir şekilde yediririm, biliyorsun değil mi? O yüzden ikimizi de uğraştırma." dedi.

İsteksizce çatalı püreye daldırıp bir lokma ağzıma attım. "Kaç saattir uyuyorum?" diye sordum.

"Birkaç saat olmuştur." dedi.

"Sen yemek yedin mi? Yemediysen paylaşabilirim." dedim umutla. Canım gerçekten hiçbir şey yemek istemiyordu. Tabaktakileri bitiremeyeceğimi biliyordum.

Kutay gülümseyerek "Çok düşüncelisin ama yedim. Yani rahat rahat bitirebilirsin." dedi. Ardından komodinin çekmecesini açarak büyük bir dosya çıkardı ve üzerine koydu. "Benden Kılıç hakkında bilgi istemiştin. Çoğu burada." dedi dosyanın üzerine elini koyarak.

Elimi dosyaya uzattığımda benden uzaklaştırdı ve tek kaşını kaldırarak "Önce yemek." dedi.

Zorlukla yemeği yerken "Ateş iyi görünmüyordu." dedim. Dağılmış hali gözlerimin önünden gitmiyordu.

Kutay'ın yüzü ifadesizleşirken "İyi olacak. Sen onu dert etme, düşünmen gereken başka şeyler var." dedi.

"Hangisinden başlayayım düşünmeye?"

Kutay düşünür gibi yaparak "İki gün sonraki sahte ölümünden başlayabilirsin mesela. Aklımda bir plan var fakat inandırıcı olabilmesi için hazırlanman lazım." dedi. Yeşil gözleri garip bir ifadeyle parlamıştı.

"Neymiş o plan?" diye sordum. Bazen Kutay'ın bu kadar plancı olması beni korkutuyordu. Her şeyi kontrol etme takıntısına sahip olduğunu düşünüyordum. Eğer böyle bir durum varsa ileride bazı problemler yaşayabilirdik. Zaten problemden oluşan hayatımda yeni bir problem istemiyordum.

"Ölümün Kılıç'ı olduğu kadar Ateş'i de ikna etmeli. Bu yüzden kaçırılma senaryosunun üzerine gideceğiz." dedi. Kalbim yine suçlulukla çarpmaya başladı. Ateş'e yaptığımız şey doğru gelmiyordu. Ondan ayrılmadan hemen önce gerçek düşüncelerini ve samimiyetini görebilmiştim. Şimdi ona ihanet ediyor gibi hissediyordum fakat Kutay, gerçekleri bilmemesi konusunda kararlıydı.