Last Section ✔️

Chapter 38

Gulat pa din ang reaksyon ni sofia ng makita niya ang kapatid niya, ngayon ay nagsasalo-salo na sila sa hapag kainan at masayang nag uusap.

"So serena, how's new york?" Tanong ng tiyahin nila.

"It's good tita, there's a lot of places there, where you can find peace" Sabi nito.

Kahit kelan talaga ay kung makipag usap ang kapatid ni sofia ay akala mo robot, walang reaksyon at ang hirap i identify kung masaya ba ito o malungkot.

Natapos ang pagkain nila at dumiretso si sofia sa kwarto niya para mag half bath, feeling niya kasi sobrang lagkit na niya.

Nagbabad siya sa warm water dahil ang sakit pa din talaga ng katawan niya, napansin niyang ang lalaki din pala ng pasa niya sa balikat at dibdib.

"Aish! That bitch is really getting into my nerves!" Sabi niya at umahon na para magbanlaw.

After 30 minutes ay lumabas din siya ng c.r niya at hindi niya napansin na may tao pala sa loob ng silid niya.

"Who did that scar?" Halos mapatalon siya sa gulat ng marinig ang boses ng nakakatandang kapatid.

"A-ate?" Nagulat na lang siya ng nasa harap na niya ito and she's looking at her sister's eye. It's full of anger.

Napalunok siya at na realize kung ano ang tinutukoy ng kapatid niya. "Sheez sofia! You're so stupid!" Bulong niya sa sarili niya at narinig ito ng kapatid.

"Answer me sofia" this time ay nakita niyang kalmado ang kapatid pero nando'n pa din ang galit.

"I-its just a random girl from school, b-but don't worry ate, she's already punished for what she did" mabilis niyang sabi.

Alam niya kung paano magalit ang kapatid niya kaya inunahan na niya ito, totoo naman na nabigyan na ng parusa si shay dahil sinabi sa kanya ni marie ang nangyari pagkatapos siyang dalhin sa clinic.

"You sure of that?" Tanong nito at tinitigan siya sa mata, this is their way para malaman kung nagsisinungaling sila sa isa't isa.

After awhile serena already give up at umupo sa kama ni sofia, mabilis naman nagbihis ang dalaga at umupo din sa tabi ng kapatid.

Hindi niya mapigilan ang sayang nararamdaman niya, after all these years ay nakita at nayakap na niya ulit ang kapatid niya.

Serena smile because of her sister, she's happy because she finally hug her pagkatapos ng ilang taon na pagtitiis. But there's also sadness in her heart, they need to switch places already to make things right.

"Ate, alam mo bang sobrang tagal kong hinintay ang araw na ito? Ang magkasama tayo ulit. " Masayang sabi ni sofia at hinawakan ang pisnge ng kapatid.

Serena hold her hand to that place on her cheeks and give a sweet smile to her little sister. "Me too bunso, me too" sabi ni serena at tuluyan na nga yumakap si sofia sa kapatid.

"A-ate? Mabubuo na ba ulit tayo? Sila mama at papa? Kelan sila susunod sayo? Miss na miss ko na din sila" Sabi ng dalaga kaya hindi napigilan ni serena na yakapin ito ng mahigpit.

Sa way ng pagyakap ng kapatid niya sa kanya ay naramdaman niyang parang may iba at hindi niya maipaliwanag. Kumalas sa yakap ang ate niya at tinignan siyang mabuti.

What the next things she said is like a bomb that explode to sofia's face.

"They're not coming sofia and there's a reason why am i here too... We need to switch places already"

Nakatingin lang si sofia dito at naghihintay kung magsasabi ba ito ng 'joke lang' pero ilang minuto ang lumipas nakatingin lang ito sa kanya.

"Why?" Tanong ni sofia.