DEE One

9

NINE

"Let's start!" sigaw ni Mrs. Lee sa lahat bago huminto ang tingin sa'kin. "Are you ready Ms. Morgan?"

"And your 100% perfection?" maagap na dugtong ni Kiesha.

Nagtawanan ang lahat habang mas nangingibabaw ang tawa nina Erika at Kiesha.

"Yes, Mrs. Lee." Seryosong sagot ko habang tinapunan ko ng masamang tingin ang dalawang kontrabida sa buhay ko.

Lumapit sa'kin si Gleigh na sinamahan nga ako sa rehearsal. "First tip," bulong nito, "Don't mind the others, especially sina Erika at Kiesha. Don't get affected. They're just distracting you. At kapag nagpadala ka sa kanila, matatalo ka!"

Right.

Pakiramdam ko bumalik sa normal ang paghinga ko. Malaking tulong si Gleigh. Parang lumakas din ang loob ko, knowing that there's someone behind my back.

"Copy." Nakangiting sagot ko kay Gleigh na bumalik na rin sa bakanteng front seat.

Humarap si Mrs. Lee sa lahat na nakababa na ng stage. "Alright, uunahin muna natin ngayon ang second scene. Go to stage, Kiesha, Alfred, Tina, Leo, and Leah."

Sumunod ang lahat na tinawag na pangalan ni Mrs. Lee. Ikinahinga ko naman ng loob iyon, para makita ko man lang muna kung paano nila ginagawa ang bagay na bihasa na nilang gawin.

I watched them.

Kahit namamahay ng galit ang loob ko kay Kiesha, masasabi kong magaling nga naman talaga ito. Maging sa pagkanta ay hindi na siya nagangailangan ng ghost singer di tulad ng iba.

Hanggang sa pumasok ang sumunod na malamig at magandang boses ng lalaki... that was Nate. Nasa backstage siya bilang ghost singer.

Dama ko ang bawat kanta niya na hindi mapagkakailang may talento nga naman talaga siya pagdating sa musika.

Parang biglang nawala ang inis ko sa kanya na kanina lang ay dumagdag ng sama ng loob ko.

"Won't you say yum, this time?" Bulong ni Gleigh na katabi ko ngayon habang wala pa ako sa linya.

Hindi ko pinansin o sinagot si Gleigh habang patuloy ang seryosong pakikinig ko sa boses ni Nate.

Matapos ang second scene, palakpakan ang naging sagot ng buong cast kasama na ako. Pero ang palakpak ko ay para lang kay Nate at hindi para kay Keisha.

"Mahusay!" sigaw ni Mrs. Lee na pumapalakpak din. "Ngayon palang masasabi kong handa na kayo sa final show." matapos makababa ng mga nasa stage, muling sumigaw si Mrs. Lee. "Now, it's your turn, Ms. Morgan."

Napansin kong ako lang ang tinatawag ni Mrs. Lee gamit ang last name kahit alam naman niya ang eksaktong pangalan ko.

Umakyat na ako ng stage na mas kampante ngayon kumpara noong huling beses na nakatayo ako sa harapan ng lahat. Kaka-check ko palang ng utak ko, at nakumpirma ko namang intact pa rin ang na-save kong data. That's a relief. Mukhang wala namang corruption at virus attack na nangyari. Sana lang magtuluy-tuloy ang delivery ng lines ko.

Then I started...

Hinusayan ko ang bawat bitaw ko ng linya na ilang araw ko ring pinaghirapang memoryahin. Halos mabaliw-baliw ako sa pagkakabisado kung saan banda hihinto at magpapatuloy kasabay ang tamang tindig at ekspresyon ng mukha.

Nang magawa kong matapos ang dapat kong sabihin na walang labis at walang kulang, napapangiti ako sa walang palyang performance ko.

Pero nang pumasok na ang music... bigla akong nataranta dahil hindi ko na alam kong anong gagawin ko. Hindi ako makasabay sa kumakantang boses na siyang ghost singer ko.