Yung Hunk sa Mang Donald's #B5

19 Deklarasyon

Kennie's POV

Pinagpasalamat ko na nakabalik na kami at lahat sa Bataan, hindi na uli inungkat ni Mike ang nangyari nang gabing papunta kami sa Maynila. Baka maiyak uli ako. Hindi ko kasi alam kung ano ang tamang reaksyon sa ginawa n'ya. Magkakahalo na kasi at di ko kayang ... Hindi pala. Ayokong unawain ang mas akmang itawag.

Kaya lang may napansin ako. Kaswal pa rin s'ya kapag kailangan naming mag-usap, lalo na tungkol sa amin ni Gelo. Una, ilang beses kong nahuhuli si Mike na tila nag-iisip kapag akala n'ya ay walang nakatingin. Pangalawa, parang nagiging istrikto n'ya sa aming mag-ina. Ibig ko bang sabihin, may dalawa pa uli na nagbabantay sa amin ni Gelo. Pinakilala sa amin. Yun lang, si Kuya Gerry pa rin ang pangunahing kasama namin. Yung iba, salitan sa pagmanman sa amin mula sa malayo. Tapos, nadagdagan ang mga tawag o text messages ni Mike kung nasaan na kami kapag nasa Maynila s'ya. Yun, medyo naiintindihan ko kahit papaano, medyo nakakailang lang. Pero, pati oras ng pagkain namin, parang mino-monitor n'ya. Ang paggawa namin ng homework ni Gelo.

Hinayaan ko na. Tutal, malaking tulong yun para sa katiwasayan ng isip ko mula nang magpakita si William.

Lamang, nag-iwan sa akin ng pag-aalala ang paghalik na yun ni Mike.

May pinukaw yun sa akin na hindi ko maintindihan. Aminado ako na palagi kong iniisip ang lalaki noon sa kadahilanang nagpapasalamat ako sa mga tulong n'ya pati kumpanya at pamilya n'ya. Isa pa, kasama doon ang pag-aalala sa kaligtasan kundi sa mga makakating-dila dito sa amin. Lalo na nung palabasin n'ya kay William na may relasyon kami at anak n'ya si Gelo, sa harap pa man din ng mga bisita noong birthday ng bata. Pero nung papunta kami sa Maynila...

Di ko mapigilang mapasapo sa mukha ko. Ramdam ko ang init nun. Naiiyak na naman ako. Hindi ako nakatulog nang maayos nang gabing yun, kahit napakakumportable at ang lamig ng kuwartong gamit namin sa bahay ng mga Montecillo.

Naalala ko ang reaksyon ni Tita Dolly, parang lalong nangapal ang mukha ko. Halatang di s'ya naniniwala sa palusot ni Mike. Kahit nung kinabukasan na umalis si Mike para makipagkita sa mga kaibigan, tinanong ako ng mommy n'ya.

"Ano ba talaga ang nangyari kagabi at umiyak ka?" diretso n'yang tanong.

Nag-init ang mukha ko. Mabuti at nauna na si Gelo sa SUV dahil excited sa pag-alis nila. ALam ng babae na di ako sasama para mag-review.

"W-wala naman po. Ano lang, kung ano yung sinabi ni M-mike," kaila ko.

"Tsk! Sabihan mo ako, ha? Malilintikan sa akon ang batang yun. Naku, huwag ikaw! Kapag...naku talaga! Ipapakasal ko talaga kayo.Kung hindi, itatakwil ko s'ya!"

Hindi pwede! Hindi pwede ang gusto ni Tita Dolly!

Hirap na naman tuloy akong makatulog. Napatingin ako sa cellphone ko na nag-vibrate sa lamesitang katabi ng kama naming mag-ina.

Tapos na ba homework n'yo ni Gelo? May pasok bukas, don't stay up late. Goodnight.

Napabuntung-hininga ako. Galing kay Mike. Kabaligtaran nang mga nakaraang gabi, pinili kong hindi mag-reply.

"Magma-madre ang bunso ko," buong pagmamalaki na sabi ni Papa sa mga ka-alyado n'ya sa pulitika.

"Aba, nag-iisang anak mo, bakit ka pumayag na mag-madre?" tanong nung isa.

Nakita ko ang paglamlam ng mata ni Ate Racquel.