Song of The Rebellion

SC: Run To You

Cesia's POV

Nasa library ako ngayon ng Troy. Sasamahan sana ako ni Agnes kaso pinatawag daw siya ng reyna. Papunta dito sa library, nakasalubong ko si Andromache, asawa ni Hector at siya na mismo ang nagsabi na sasamahan niya daw ako.

Ipinagmamalaki niya sa'kin kung gaano siya kaswerte sa asawa niya.

Tumatango-tango lamang ako habang nakikinig sa kanya. Ang bait niya sobra. Tinutulungan niya ako sa tuwing may kailangan ako.

"Sa tingin ko.." binigyan niya ako ng malambot na ngiti. "magiging mabuting ama din si Paris sa mga anak ninyo... kung meron man."

Sumandal ako sa aking upuan at napaisip sa sinabi niya.

Nakakatuwa nga kasi kahapon lang, inikot naming dalawa ang kabuuan ng Troy.

Habang naglalakad ako sa kalye kasama siya, may naaalala ako.

"Andromache.." tinawag ko ang babaeng nakaupo sa tapat ko. "Kapag ba.. babagsak ang Troy.."

'The Queen of Troy, Hecuba and her daughter-in-law, Andromache both cursed Helen for the fall of their city..'

Pinipigilan ko ang aking sarili na maiyak sa tuwing nakikita ko siya dahil alam kong gagawin siyang isa sa mga alipin ng Achaeans pagkatapos ng digmaan.

Si Cassandra naman na kapatid ni Paris, ay maghahanap ng refuge sa templo ni Athena. Pero sa huli, mahahanap at gagahasain pa din siya ni Ajax.

"sisihin niyo lang ako..." sabi ko sa kanya. "mas mabuti na'yon..."

Hinawakan niya ang aking kamay. "Mananalo tayo... tiwala lang."

Napakagat ako sa labi ko. Sumasakit ang dibdib ko dahil gusto kong malaman nilang lahat ang mangyayari sa kanila.

Gusto kong sabihin sa kanya na kahit gaano pa kagaling at kabuting tao si Hector...

kakaladkarin pa rin ni Achilles ang kanyang bangkay sa harap ng mga Trojans.

Nakarinig kami ng gulo mula sa labas. Agad napatayo si Andromache at naki-usisa. Tumayo ako saka tinanong si Andromache kung anong meron. Nakita kong naluluha siya habang nakatingin sa'kin.

"Hector.." nag-aalala niyang tugon. "He's having a duel with Ajax."

Pumasok ang isang babae bitbit ang kanilang anak na umiiyak. Sa laking gulat ko, kinuha ito ni Andromache mula sa bisig ng kanyang alalay saka inabot sa'kin yung sanggol.

"T-teka.."

"Can you hold him for now? I will go to the tower to watch my husband, together with my servants." hingin niya sa'kin.

Nagdadalawang-isip man, tumango nalang ako.

Pinasalamatan niya ako bago nagmamadaling umalis. Yumuko ako at tinignan ang bata na karga-karga ko.

'Hector and Ajax had a duel that lasted for a day. But none of them won and lost. They were both mighty warriors. In the end, they just smiled and exchanged gifts.. and praised each other of their skills.'

Napangiti ako. "Ibig sabihin nito, isang araw tayong magkasama."

Yung totoo niya talagang pangalan ay Scamandrius. Pero Astyanax ang tawag ng mga Trojans sa kanya dahil ibig sabihin nito ay 'protector of the city.'

Ang daming umaasa na lalaki siya katulad ng ama niya. Magiging isang magiting na mandirigma.

'And poor Astyanax, son of Hector. The Greeks were afraid that he would grow up and avenge his father. To prevent this from happening, they threw the child over the wall.'