Genç Kız Edebiyatında #1 06.10.2018
Nisa yirmi bir yaşında kendi hâlinde bir genç kızdır. Ailesinin baskısıyla yirmi sekiz yaşındaki Ufuk Ersoy'la evlendirildikten sonra ikisinin de hayatı tamamen değişecektir.
Ufuk bir türlü Nisa'yı kabul etmek ist...
Canlarım bölümleri çok fazla kişinin okumasına rağmen oy ve yorum sayısı oldukça düşük. Böyle oldukça hikâyeyi yazma şevkim kırılıyor. Ben emek verip saatlerce bölüm yazıyorsam sizde okuduktan sonra oy verip yorum yapabilirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nisa Ersoy;
Sabah erkenden mide bulantısıyla yataktan kalktığımda koşarak banyoya girmiş ve klozete eğilerek midemdeki safrayı dışarı çıkarmıştım. Derin bir nefes alarak ayağa kalktığımda musluğu açarak ağzımı çalkalamıştım. Artık hamileliğimin üçüncü ayındaydım ve bugün Ufuk'la bebeğimizin kalp atışlarını dinlemeye gidecektik.
Doktor mide bulantımın biteceğini söylese de hâlâ sabahlar mide bulantısıyla uyanıyordum. Ufuk hamile olduğum için işe gitmeme izin vermemek istese de onu dinlememiştim ve kafede çalışmaya devam ediyordum. Tüm gün evde yalnız başıma oturmak istemiyordum.
''Nisa iyi misin?'' diye sordu Ufuk banyoya girerek. Yine onu uyandırmış olmalıydım.
Ufuk'a cevap vermek yerine yanına yürüyüp kollarımı sırtına doladığımda ''Seni seviyorum.'' dedim kısık bir ses tonuyla.
''Ben de seni seviyorum ruh-u revanım.'' dedi Ufuk'ta bana sarılarak.
Son bir aydır şirkette işler oldukça yoğundu. Ufuk eve çok geç geliyordu ve ben onu özlüyordum. Enes'le Ufuk ortak olduktan sonra işler olumlu yönde ilerlemişti. Bu ortaklık iki şirket için de oldukça kârlı olmuştu.
Gelecek hafta Salih amca İstanbul'a gelecekti ve biz o zaman ona torun haberini verecektik. Barıştığımızı söylemiştik fakat bebeğimiz olacağı haberini yüz yüze vermek istiyorduk.
Hülya hanım barıştığımızı öğrendiğinde delirmişti. Üstüne bir de Çağrı'nın Melis'le evleneceğini duyduğunda ikisiyle de bir daha asla konuşmayacağını dile getirip yurt dışına çıkmıştı.
Salih amcaysa bu konuda endişelenmememiz gerektiğini söylüyordu. O bizi sonuna kadar destekliyordu.
''Çok heyecanlıyım Ufuk. Bugün bebeğimizin kalp atışlarını duyacağız!'' dedim gülümseyerek.
''Kızımızın minik kalbinin sesini duymak için sabırsızlanıyorum.'' dedi Ufuk benden ayrılarak ve eğilerek göbeğime minik bir buse bıraktığında ''Baba kalbinin sesini duymak için sabırsızlanıyor Güneş'im.''
''Anne de en az baban kadar sabırsız.'' dediğimde elimi karnımın üzerine koymuştum. Daha karnım belli olmuyordu ve doktorun söylediğine göre gebeliğin dördüncü ayında karnım belli olmaya başlayacakmış.
''Daha iki saat var kahvaltı yapalım öyle gidelim.''
