Mafya Ve Melez Vampir

1-GÜNÜMÜZ-Sıradan Bir Sabah!

Uyannn! tembellik güçsüzler içindir.

Yine uyanma vaktim geldi. Bu alarmı beni gaza getirsin diye kaydetmiştim, ama şuan yalnızca çocukça geliyor. Ah bugünde lanet olasıca okula gideceğim, gerçekten artık çok sıkıldım ne zaman bitecek bu okul...
Çabucak kıyafetlerimi giyinip hazırlanmalıyım yoksa yine okula geç kalacağım ve artık edebiyat hocamızın beni sınıf içinde rencide ederek azarlamasından bıktım. Sanki derste anlattıkları şey normal hayatımda çok işime yarayacak gibi bir de derste durmadan nutuk çekiyor. Zaten bu eğitim sistemini de oldum olası anlamadım.

Kıyafetlerimi hızlıca giyindim, çantamı aldım ve evden çıkmak için aşağı indim.

Annemler kahvaltı ediyor ama benim içimden hiçbir şey yemek gelmiyor. Annem gözleriyle beni süzdü ve:
-"Bir şeyler yiyecek misin Durucum?" dedi.
-"Sağ ol anneciğim aç değilim, okula da yine geç kalmak istemiyorum" dedim.

Benim için hazırladığı portakal suyundan bir yudum aldım ve kapıya doğru yöneldim.

Benden 6 yaş küçük kardeşim Can o sırada kahvaltısını bitirmiş çoktan yola koyulmuştu bile, Can'ın okulu benden 1 saat geç başlıyordu ama o ve arkadaşları her sabah okulu açanlar oluyordu. Onun gibi bir arkadaş grubuna sahip olmak ne çok isterdim. Okulunun en zekileriydiler sürekli bilim yarışmalarına katılırlardı aynı zamanda futbol ve basketbol takımlarınında en iyi oyuncularıydılar ama buna rağmen onları tanımayanlar uzaktan çocukları ezik zannederlerdi. Uğraştıkları şeyler onların yaşındakilerin utanıp yapamayacakları şeylerdi ama onları hep kıskandım, onlar kadar vurdum duymaz olmak isterdim. Can çok özel bir çocuk, annemin ona hamile olduğu dönemi hatırlıyorum da annemle babam çok şaşırıp mutlu olmuşlardı, o zaman çok şaşırdığımı hatırlıyorum sanki bir mucize olmuş gibi karşılamışlardı ya da çocuk aklımla bana böyle gelmişti.

Neyse... Nasıl okula gideceğimi düşünmeliyim. Babam işe giderken her sabah Can'ı bırakıyor, ben babamın yüzünü görebilecek kadar erken uyanamadığımdan dolayı bu benim için bir okula ulaşım şekli değildi. Ya bisikletimle gidicem ya da aşağıdan okuldan geçen otobüse binecem. Her ne kadar sabahları hiç gücüm olmasa da bisiklete binmeyi otobüse tercih ederim, otobüs beni nedense geriyor, insan kalabalıklarının olduğu her şey gerer beni zaten...