Mafya Ve Melez Vampir

3-Okul

Nihayet okula varabilmiştim. Neredeyse üstüm başım batmış bir haldeydi lanet olası okuldaki insanlara rezil olacaktım. Ama yapacak bir şey yoktu ve aklım bana yardım eden o çocukta kalmıştı.
Sahi kimdi o çocuk? Küçük bir kasabada oturmamıza rağmen o çocuğu yeni görmüştüm herkesten farklı bir havası vardı. Sanki buraya ait değilmiş gibi... Karanlık vardı yüzünde, anlam veremediğim bir karanlık.
Ders çoktan başlamıştı ve tabi ki ilk ders edebiyattı, cidden çekiniyordum derse girmeye, çok sıkılmıştım bu durumdan çünkü! Edebiyat dersinde tek kurduğum hayal hocanın suratını duvara sürüp kıvılcım çıkarmaktı, yüzünden çıkan kanların duvardan akmasını istiyordum, belki bu korkunç bir düşünceydi ama kendimi bu düşünceden alamıyordum. Bi cesaretle sınıfın kapısını açtım ve içeri girdim.

Bir an da sınıftaki herkes bana odaklandı herkesin yüzünde şaşkın bir ifade vardı bunun nedeni dizim ve yüzümdeki yaralardandı. Sırama doğru yöneldim ve yerime oturdum. Uras hoca suratıma bir bakış attı ve sonra hiçbir şey demeden dersi işlemeye devam etti. Bu beni oldukça şaşırtmıştı ne bir azar, ne de bir nasihat etmişti. Aklım hala o çocuktaydı kimdi o çocuk ve ne arıyordu bu kasaba da...

Zil çaldı herkes teneffüse çıktı Uras hoca hala sınıftaydı. Beni yanına çağırdı. 

-"Duru neyin var bu halın ne? Başına ne geldi? " 

Uras hoca oldukça telaşlı gözüküyordu. Bu kadar telaşlı olması bana oldukça ilginç gelmişti.
-"Bir şeyim yok hocam okula gelirken yolda bisikletten düştüm."

İçimden "sizin o lanet azarlarınızı çekmemek için hızlıca bisikletimi sürdüm ve önümdeki taşı fark etmemişim bu yüzden yere kapaklandım, evet bunun tek nedeni sizin o lanet çenenize maruz kalmamaktı!" Demek geçiyordu fakat son yılımdı lisede ve kurtulmama çok az kalmıştı bu okuldan, bunu mahvedemezdim.

Uras hoca dediğimden tatmin olmuş bir şekilde her zaman ki o küstah tavrıyla. 

-"Ah siz çocukları anlamıyorum neden bu kadar dikkatsizsiniz, hayır arkanızdan atlı mı kovalıyor anlamıyorum. Neyse artık daha dikkatli ol. Seni bugünlük yok yazmıyorum ama bir daha ki sefere bu böyle olamayacak."

Ah ne dememi bekliyordu acaba bu yanıtına "Allah razı olsun hocam ne yüce gönüllüsünüz! Evet haklısınız sizin gibi pislik hocalarımız yüzünden geç kalamamak için her şeyi yapmak zorunda kalıyoruz!" Tabi böyle bir cevap veremedim. 

-"Peki."

Dedim ve bir an önce sınıftan kendimi dışarı attım. Ve Kaan'ın yanına gittim.