Mafya Ve Melez Vampir

8-Çılgın Bir Sabah!

Sabah erkenden uyandım. Normalde bu kadar erken uyanmam fakat bugün erken uyanasım geldi.
Banyo yaptım, saçımla biraz uğraştım ve kendimce süslendim.
Bir anda durdum. Aynaya baktım. Neden böyle bir şey yapıyordum
, bu sabah da her sabah gibi değil miydi, yoksa benim için özel bir sabah mıydı?
Bu düşünceler beynimi kemirmeye başlamıştı. Ne oluyordu bana?
Hemen saçımı bozdum ve yaptığım hafif makyajı sildim. Kendimi bir anda çok aptal hissetmiştim. Saatler öncesinden uyanmış ve aptal kızlar gibi hazırlanıyordum okul için!
Bende biliyordum okul için olmadığını besbelli onun içindi...
Bu durum oldukça canımı sıktı somurtkan bir şekilde okul kıyafetlerimi giyinip aşağı indim.
Kahvaltı hazırlanıyordu bizimkiler daha uyanmamıştı sadece annem uyanıktı.
Annem bu kadar erken uyanmama çok şaşırmıştı kendince söyleniyordu:
"Vay vay duru hanım beni şaşırtıyorsunuz."

Masaya oturdum.
Annem morelimin bozuk olduğunu farketmiş olmalıydı.
Merakla bana bakarak:
-"Duru bir şey mi oldu neden suratın bu kadar asık ve dalgın?" dedi.
Annemin bu sorusu benim şaşırttı ve kendime getirdi üzgün olmak için hiçbir nedenim yoktu çünkü.

Hafif gülümseyerek:
-"Yok anne bir şeyim kusura bakma sözlüm varda sabah onu düşünüyordum." dedim.

Normalde yalan söylemezdim fakat bir an ağzımdan böyle bir şey çıktı.

Babam ve Can bir süre sonra kahvaltıya inmişti.
Babam bugün Toprak'ın beni okula götüreceğini bilmiyordu. Babamdan bunun için izin almayı unutmuştum.
Hafif çekinceyle söze girdim:
-" Baba eee şey, bugün Toprak beni motoruyla alıcak birlikte okula gidicez. Acaba sorun olur mu?"

Sorana kadar kıçımdan ter akmıştı.
Babam gülümserek:
-" Ne sorunu, bilhassa bu beni mutlu eder" dedi.

Babamın bu kadar mutlu şekilde onay vermesi beni oldukça şaşırttı.

Dışardan korna sesi geliyordu. Bu Toprak olmalıydı. Masadan hemen kalktım. Can'ı öptüm ve evden çıktım.

Toprak motorun üstündeydi beni görünce gülümseyerek:
-"Günaydın hanfendi" dedi.
Bu beni güldürdü:
-"Sanada Günaydın bay Gizem" dedim.

Bu Toprağı şaşırttı:
-"Hmm demek beni gizemli buluyorsun. Benim nerem gizemli yaa" dedi.

Toprak bana kaskı uzattı, çok heyecanlandım, daha önce hiç motora binmemiştim ve korkuyorum... fakat belli etmemeye çalışıyorum.
Kaskı aldım ve kafama takıp motora bindim.
Umarım çok hızlı sürmez.
Toprak motoru çalıştırdı ve gaza bastı.
İlk başta yavaş sürüyordu fakat sonra hızlanmaya başladı, hızını her seferinde daha çok artırıyordu. Sımsıkı beline sarıldım, bedenim korkudan kaskatı olmuştu. Hiçbir şey düşünemiyorum, tek düşündüğüm şey okula ne kadar kaldığı, bir an önce inmek istiyorum. Kalbim adeta ağzımda atıyor. Elimle Toprağın göğsünü kavramıştım. Kalbi avucumdaydı sanki, o kadar sertti ki vücudu...

Sonunda okula vardık. Hemen kaskımı çıkardım daha fazla tutamadım kendimi ve  kustum.
Midem allah bullak olmuştu ve sabah ne yediysem çıkardım.
Allahım onca insanın önünde rezil olmuştum. O kadar utanıyordum ki.

Kulağıma "iyy" sesleri geliyordu, büyük bir kalabalık toplanmıştı önümde, ne yapacağımı bilemiyorum. İçimden yerin yarılması için dua ediyorum.

Bir anda kalabalığın içinden bir insan sesi belirdi. "Açılınn" diye o kalabalıktan sıyrılmıştı. Sanırım benim kurtarıcı meleğim geliyordu, evet bu kesinlikle o olmalıydı ve oydu.

Kaan tüm kalabalıktan sıyrılıp yanıma geldi.
"Dağılın, burada gösteri mi var!" diye bağırdı ve tüm kalabalığı dağıttı.
Yanıma geldi ve bana sımsıkı sarıldı.
-"Bal arısı iyi misin?" dedi.
Fakat çok utanıyordum, konuşamıyordum. Toprak arkamda olmalıydı fakat arkama dönmek istemiyordum, bir an önce buradan uzaklaşmak istiyorum.
Kaan'a kısık bir ses tonuyla seslenerek:
-"Lütfen beni buradan uzaklaştır" dedim.