Banyodan az önce çıktım ve şimdi saçımı kuruluyorum.
Aklıma Toprak geldi. Sanrım biraz kabalık ettim fakat kusmuklu halimle ne yapsaydım?
Telefonuma mesaj geldi.
"Acaba Toprak mı attı?"
Hızlıca elime aldım. Mesajı atan Kaanmış, mesajda:
"Nasılsın bal arısı? Umarım kusmuk lardan kurtulmuşsundur. Eğer kurtulduysan bu zaferi kutlamalıyıııız. Bizim cafedeyim. Serii... "
Ah Kaan her zamanki emrivakileri. Kaan ile 2 haftadır doğru düzgün vakit geçirmedim, o yüzden hızlıca hazırlanıp yanına gitmeliyim, onunla konuşmaya ihtiyacım var.
Üstümü çabucak giyindim ve evden çıktım, cafeye doğru yol aldım.
Yaklaşık 20 dakikada Kaanların cafesine vardım.
İçeri girdim etrafa bir bakış attım fakat Kaan ortalarda yok.
Çalışan kıza sormalıyım o herhalde bilir nereye kaybolduğunu.
Kız 2 dakika önce çıktığını söyledi. "Nasıl yani, daha şimdi beni çağırdı?"
Kendi kendime söyleniyorum beni deli sanacaklar. Karnım çok aç.
Hamburger aldım ve yemeye başladım.
Bir anda Kaan nereye kayboldu acaba? Onu aradım ama telefona bakmadı.
Tıkınıyorum tam anlamıyla.
Umarım biri beni izlemiyordur.
Sakin olun ormandan kaçmadım sadece boş midemi dolduruyorum. Sabah ettiğim kahvaltı öğlen yerinde duramadığı için oldukça acıkmıştım.
Yemeği yaklaşık 5 dakikada bitirdim.
Yerimden kalktım. Etrafı süzüyorum ama Kaan hala ortalarda yok.
Gözüme bir anda Toprak çarptı. Tek başına oturuyor bir şeyler okuyor. 10 dakika önce cafede yoktu ya da ben farkedemedim. Kapı açılma sesinide duymadım oysaki. İlginç.
Yanına gitmeliyim o kadar beni ziyarete geldi.
Yanına gittim fakat beni farketmedi. Masasına oturdum.
"Toprak nasılsın? " dedim.
Toprak başını kaldırdı ve bana baktı. Soğuk bir şekilde:
"İyi." dedi.
Cidden sadece iyi mi?? Bir sorun olmalı. Bu tavır neyin nesi?
Çekingen bir sesle:
-"Bir sorun mu var?" dedim
-"Yok. " dedi.
-"Eminim yok."
Bir an sessizlik oldu. Bir kaç saniye sonra Toprak hiddetli bir şekilde:
-"Bak bana, cidden eğer rahatsız oluyorsan benden daha etmem."
-"Ah hayır nereden çıkardın?"
Bunu söylerken aslında öyle bir tavır sergilediğimin farkındaydım. Resmen evden kovdum çocuğu. Ama bilmemezlikten gelmek iyidir.
-"Nerden mi çıkardım, cidden mi?
Benden kaçıyorsun, beni kovuyorsun ve beni görmezden geliyorsun ve farkında değilmiş gibi yapıyorsun."
Adeta Toprak ateş püskürüyor, Allahım yoksa annesi Khallesi mi? Yaktın ortalığı be.
Ahh toparlamalıyım, toparlamalıyım...
-" Bak Toprak, özür dilerim cidden seni önemsiyorum."
Ah ağzımdan çıkan kelimeler... Bunlardan ben sorumlu değilim hakim bey.
-"Akşam bir şeyler yapmaya ne dersin? Gölün oraya ineriz sana buraları gezdiririm."
Toprağın ateş püskürten ifadesi bir anda silindi ve gayet minnoş bir görünüm aldı yüzü, sırıtıyordu.
-"Ah çok ısrar ettin seni kıramıyacağım akşam 9 gibi uygunum."
Nee 9 mu çok geç çok geç.
-"Tamamdır o zaman."
El ele sıkıştık ve masadan kalktım eve doğru yola koyuldum.
Neler dedim öyle orada. Cidden kendime inanamıyorum. Nasıl 9 da dışarı çıkıcam ben. Resmen çocuğa çıkma teklifi ettim. Ah salak Duru ah!!
...
Eve geldim. Saat 7 olmuş ve iki saat sonra buluşmam var. Cidden beynim dondu.
Napıcam şimdi ben??
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya Ve Melez Vampir
VampirosBaşına geleceklerden habersiz her gün gibi normal bir güne uyandığını düşünüyordu ama yaşayacakları bütün bildiklerini değiştirecekti. Normallık artık ona çok uzaktı...
