Bölüm 6.
Barlas gözlerini son raddesine kadar açarak haykırdı. "Lanet olsun!!"
Deniz öfkeyle tekrar baktı elindeki fotoğrafa. Düşündü. Demir nasıl olurda İrem'in yanına giderdi? Nasıl onunla konuşurdu?
Ne konuşmuştu? Ne demişti ona..
İçine bir akrep sokuldu Deniz'in. Geçtiği heryeri sokarak. Şüpheler içinde çırpındı.
Buna engel olmak gerekti. Demir'in gerçekleri öğrenmesi herkesin sonu olurdu.
Evvela Barlas ölürdü. Ardından kendisi.
Sonrasında tüm şehir cehennem ateşlerinde yanardı..
Barlas korku ve öfkeyle tutuşurken Deniz ona döndü.
"Buna engel olmamız lazım. Demir İrem'e geri dönerse eğer.. Bu herkesin sonu olur."
Barlas hırsla bağırdı. "Engel ol o zaman! Birşeyler yap!"
Deniz kaşlarını çattı. "Sakin ol."
Barlas yüksek bir kahkaha savurdu. "Ne sakini lan! Ne sakin olması! Benim sevdiğim kadını alacak o adam!"
Deniz alayla sırıttı. "Demir istediği herşeyi alır."
Deniz Demir'i bir parçada olsa tanırdı.
Ve Demir bir şeyi istiyorsa.. Mutlaka alırdı. Hangi güç ona engel olabilirdi?
Kimin kudreti yeterdi?
Ancak kendi kendisini durdururdu.
Barlas donakalırken Deniz ayağa kalktı. "Ama almak istemezse işler değişir.."
Birkaç adım yaklaştı ona. "Demir'in İrem'den nefret etmesini sağlamalıyız."
Barlas düşündü. Nasıl dedi. Nasıl mümkün olacak bu? Zihni bulandı. İrislerine korku tohumları yerleşti.
Ne konuşmuşlardı? Demir neden gitmişti İrem'e?
Hala seviyormuydu İrem'i..
Deniz derin bir nefes aldı. "Oyun yeni başladı. Bugünden sonra işler fazla karışacak."
Elini Barlas'ın göğsüne yasladı. "Ezgi'yi çağır. Yanımızda olmasına ihtiyacımız var.
Barlas özlemişti Ezgi'yi, kardeşiydi neticede. Başını salladı sakince.
Çıkardı telefonu konuştu kardeşiyle ikna etti gelmesi üzere. Deniz yaklaştı pencereye dikti gözlerini göğe.
Aklından geçen her düşünce İrem'in aleyhine iken.. İyice düşündü.
Bundan sonra düşünmeye mahkum olacağını bilmeden.
°
İrem Alacahan.
Yüreğimin içine sıkışan ufak bir serçe çırpındı durdu amansızca.
