အရမ်းမုန်း​သော်​လည်း ချစ်​ခဲ့သည်​ / အရမ္​းမုန္​း​ေသာ္​လည္​း ခ်စ္​ခ့ဲသ{Completed}

အရမ္​းမုန္​း​ေသာ္​လည္​း......ခ်စ္​ခ့ဲသည္​ ၃၃

အရမ်းမုန်း​သော်​လည်း......ချစ်​ခဲ့သည်​

အပိုင်း (၃၃)

မနက်​ခင်းရဲ့ အလှကို ချစ်​ရသူ​လေးနဲ့ တွဲမြင်​လိုက်​တော့ ပို​တောင်​လှပသွားသည်​။ မိမိလက်​မောင်း​ပေါ်မှာ အိပ်​ပျော်​နေတဲ့ ချစ်​ရသူ​လေးရဲ့ မျက်​နှာကို ဘယ်​လောက်​ကြည့်​ကြည့်​ကြည့်​မဝ။ နဖူး​ပေါ်မှာ ကျ​နေတဲ့ ဆံပင်​လေးကို သပ်​ပေးလိုက်​သည်​။ ကြည့်​နေရင်း စိတ်​မထိန်းန်ိုင်​လို့ ချစ်​ရတဲ့ရဲ့ နှုတ်​ခမ်းပါ​လေးကို အနမ်းတစ်​ပွင့်​ခြွေချလိုက်​သည်​။

အွန်း.....အူး....

ဖြိုး "နိုးပြီလား အိပ်​ပုတ်​လေး"

သု "နိုးပြီ ကို..."

ဖြိုး "ထ​တော့ မျက်​နှာသစ်​ရ​အောင်​။"

သု "ချီ​ပေး"

အားရိုး ....ဘယ်​လို​တွေဆွဲ​ဆောင်​နေတာ​လည်း။

ဖြိုး "ဟုတ်​ပါပြီဗျာ။ လာ ကို ချီမယ်​"

ဖြိုး သုတ ကို ချီပြီး​ရေချိုးခန်းထဲ​ခေါ်သွားသည်​။ သွားတိုက်​တံမှာ သွားကိုကိ​ဆေးထည့်​ပြီး ကိုယ်​တိုင်​တိုက်​ပေး၊ ကိုယ်​တိုင်​မျက်​နှာသစ်​ပေး နဲ့။ သုတကို အကုန်​လုပ်​ပေးပြီး​တော့ သူလည်းသွားတိုက်​မျက်​နှာသစ်​ပြီး သုတကိုပြန်​ပွေ့ချီပြီး​ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်​လာသည်​။

ဖြိုး "ချစ်​"

သု "ဗျာ ကို"

ဖြိုး "ဒီရက်​ပိုင်း ကို့​ကြောင့်​ချစ်​ပင်​ပန်းရပြီ။ ပြီး​တော့ ဝိတ်​လည်းကျသွားတယ်​။ ဒီ​နေ့က စပြီး အစား​တွေ အများကြီး စားရမယ်​နော်​။"

သု "ဟုတ်​ကဲ့ပါဗျ။ ကို စကားဆို ချစ်​က တ​သွေမတိမ်းလိုက်​နာမှာ။"

ဖြိုး "အရမ်းချစ်​လိုက်​တာ ချစ်​ရယ်​။"

သု "ချစ်​က ပိုချစ်​တယ်​။"

ဖြိုး အပြုံး​လေးနဲ့​ပြော​နေတဲ့ ချစ်​ရသူကို ရင်​ခွင်​ထဲထည့်​ပြီးဖက်​ထားလိုက်​သည်​။

ဖြိုး "ချစ်​ကိုတို့ မန္တ​လေးပြန်​ရောက်​ရင်​ချစ်​ဖေ​ဖေ နဲ့​မေ​မေ ကိုသွား​တွေ့ရ​အောင်​။"