အရမ်းမုန်း​သော်​လည်း ချစ်​ခဲ့သည်​ / အရမ္​းမုန္​း​ေသာ္​လည္​း ခ်စ္​ခ့ဲသ{Completed}

အရမ္​းမုန္​း​ေသာ္​လည္​း...ခ်စ္​ခ့ဲသည္​ (၄၅)

အရမ်းမုန်း​သော်​လည်း...ချစ်​ခဲ့သည်​

အပိုင်း (၄၅)

​ဆေးရုံကုတင်​ပေါ်မှာ​အိပ်​ပျော်​နေတဲ့​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်​ကို သတ်ိပြန်​ရပါလာ​တော့ဆိုပြီး ဆု​တောင်း​နေကြသည်​။ ဆရာဝန်​က​တော့​မေ့​ဆေး အရှိန်​ကြောင့်​သတ်ိမရ​သေးတာလို့​ပြော​ပေမယ့်​သခင့်​ရင်​ထဲမှာ​တော့ သူကို အပြီးထားခဲ့မှာကို စိုးရိမ်​နေတယ်​။​သွေး ရဲ့ လက်​ကို မ်ိမိလက်​ဖြင့်​ခပ်​ဖွဖွ​လေး ဆုပ်​ကိုင်​ထားလိုက်​ပြီး မိမိ ပါးနှင့်​ကပ်​ထားလိုက်​သည်​။

သခင်​"အမြန်​သတိပြန်​ရပါ​တော့ က​လေးရယ်​။"

ဇွဲ "သခင့်​တစ်​ခုခုစားအုံး မင်း ည​နေကတည်းက ဘာမှ မစားရ​သေးဘူး။"

သခင်​"ငါမစားချင်​ဘူး ဇွဲ။"

ဇွဲ "မင်း မစားလို့မရဘူး။​မင်း အစာအိမ်​ပြန်​ဖြစ်​လာမယ်​။ ငါ့ညီ ခံစားရတာ ငါမလိုချင်​ဘူး။"

သခင်​လည်း ဘာမှ မ​ပြော​တော့ဘဲ။ ဇွဲတို့ ဝယ်​လာတဲ့ မုန့်​နဲ့ အ​အေးကို စား​သောက်​လိုက်​သည်​။​စား​သောက်​နေတုန်း ညည်းသံ ကြားလို့ ကြည့်​လိုက်​တော့​သွေး သတိ ပြန်​ရလာပြီ။ သခင်​သွေး အနား အမြန်​ပြေးသွားလိုက်​ပြီး

သခင်​"က​လေး သတ်ိရလာပြီလား။ အရမ်းဝမ်းသာတာဘဲ။"

​ပြောပြီး​သွေး ကို ဖက်​လိုက်​သည်​။

အား!!!!!

​သွေး "လွှတ်​အုံး။ ဒီမှာ နာလာပြီ"

သခင်​"ဟီး...​ဆော်​ရီး...​ဆော်​ရီး...ကို အ​ပျော်​လွန်​သွားလို့"

​သွေး က သခင့်​ကို မျက်​စောင်းတစ်​ချက်​ထိုးလိုက်​သည်​။ ခန​နေ​တော့ ဇွဲ က ဆရာဝန်​ကြီးနဲ့ အတူပြန်​ဝင်​လာခဲ့သည်​။​

ဆရာဝန်​ကြီးက​သွေးကို စစ်​စရာရှိတာ စစ်​ဆေးေ​နေသည်​။

"သား​နေရတာ ဘယ်​လို​နေလည်း။"

​သွေး "ခွဲထားတဲ့​နေရာက အရမ်းနာတယ်​ဆရာ"

"​နောက်​တစ်​ခါ အစာမရှိဘဲ အရက်​၊ဘီယာ​တွေ သိပ်​မ​သောက်​နဲ့​နော်​။"