အရမ်းမုန်းသော်လည်း....ချစ်ခဲ့သည်
အပိုင်း (၁၁)
ဟိန်း pov:
ကျွန်တော်မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ငသွေး အိမ်က်ို အမြန်သွားရတယ်။ ငသွေးရဲ့ အကြောင်းစုံကို ငထက်က ရှင်းပြတယ်။ ကျွန်တော်သက်ပြင်းဘဲချမိတော့တယ်။ ငသွေး ကတော့ ပြတင်းပေါက်ဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး ငိုနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ သိတာပေါ့။ ကျွန်တော်နဲ့ ငထက်သွေး နားကို သွားပြီး ဖက်ထားတော့ ကျွန်တော်တို့ လက်ပေါ်တွင်သတိလစ်သွားတယ်။
ဟိန်း "ဟာ!!သွေး သတိထားအုံးလေ။ ထက်အန်ကယ့်ကို သွားခေါ်ချည်း။ သွားမြန်မြန်။"
ထက်"အေးအေး ငါ ..ငါ သွားခေါ်လိုက်မယ်"ကျွန်တော်တို့တွေ ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားရတယ်။ ကျွန်တော်သွေးကို ကုတင်ပေါ် တင်ပေးထားပြီး နဖူးပေါ် စမ်းကြည့်တော့ အိုး ကိုယ်တွေ ပူနေတာဘဲ။ ငါ့သူငယ်ချင်း သနားပါတယ်။ ငါနေသခင်နဲ့တွေ့ကြည့်ရမယ်။ ငထက်ဆီမှာ ph noရှိလားမသိဘူး။ ခနနေတော့ ငထက်နဲ့ အန်ကယ်ဝင်လာတယ်။ အန်ကယ်ကသွေးကိုဆေးထိုးပေးတယ်။ သူ့သား လွမ်းနာကြပြီး ဖျားတယ်ဆိုပြီး ရယ်လိုက်သေးတယ်။သွေးမေမေကတော့ သူ့သား နဖူးလေးပေါ်ရေစို ဝတ်လေး တင်ပေးနေတယ်။ကျွန်တော်ငထက်ကို အပြင်ခေါ်ထုတ်လာခဲ့တယ်။
ထက်"ဟျောင့်ဘာလည်းဟိန်းရ။"
ဟိန်း "မင်းကို ငါမေး မလို့။ ကိုနေသခင်ph no သိလား။"
ထက်"သိဘူး။ ကိုကို့no ဘဲသိတာ။ မင်း ဘာလုပ်မလို့လည်း။"
ဟိန်း "မင်း ဘယ်က ကိုကိုလည်း?"
ထက်"ကိုဇွဲထက်ပိုင်ကိုပြောတာ"
ဟိန်း "အာဆို ကိုဇွဲဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ကိုနေသခင်ကို ..............အဲ့ကော်ဖီဆိုင်လာခိုင်းလိုက်။ပြောစရာရှိတယ်လို့။သွေး အကြောင်းလို့ပြောလိုက်။"
ထက်"Omm ငါအခု ဆက်လိုက်မယ်"
ဇွဲ pov:
ကျွန်တော်တို့ စကားထိုင်ပြောနေတုန်း ကလေးဆီက ဖုန်းလာတယ်။ မနေ့ကတည်းက ကျွန်တော်ဖုန်းခေါ်တာ မကိုင်ဘူး။ အခုတော့ ကလေးဘက်က စဆက်တယ်ဆိုတော့ ဘာများဖြစ်လို့လည်း။ ဘုရား ဘုရား လမ်းခွဲ စကားတော့ မပြောပါစေနဲ့။ ကျွန်တော်ဖုန်းမြန်မြန်ကိုင်လိုက်တယ်။
ESTÁS LEYENDO
အရမ်းမုန်းသော်လည်း ချစ်ခဲ့သည် / အရမ္းမုန္းေသာ္လည္း ခ်စ္ခ့ဲသ{Completed}
Romanceဖတ်ရှု့ဝေဖန်ပေးကြပါအုံးနော် ဖတ္႐ႈ့ ေဝဖန္ေပးၾကပါအံုးေနာ္
