အရမ်းမုန်းသော်လည်း...ချစ်ခဲ့သည်
အပိုင်း (၄၂)
လရောင်သွေးစာသင်စိတ်ပါပျောက်ပြီးရောက်မိရောက်ရာလျှောက်သွားရာ ဦးပိန်တံတားသို့ရောက်ခဲ့သည်။ ထို တံတားပေါ်တွင်ပျော်ရွှင်ခဲ့တဲ့နေသခင်ရဲ့ ပုံရိပ်တွေ ကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ နှစ်ယောက်အတူတူ လက်တွဲပြီး တံတားဆုံးတဲ့ အထိလျှောက်ခဲ့ကြသည်။
သခင်"ကလေး သိလား။ ချစ်ရသူနဲ့ အတူတူ ဒီတံတားကို အဆုံးထိလျှောက်ရင်နောက်ဆုံး သူတို့ပေါင်းဖက်နိုင်ကြတယ်တဲ့"
တစ်ချိန်ကနေသခင်ပြောသောစကားတွေကို ကြားယောင်ရင်း ပါးပြင်ပေါ်သို့ မျက်ရည်များ အလိုလို စီးကျလာသည်။
♡မုန်းတယ်...မုန်းတယ်....ခင်ဗျားကြီးကို မုန်းတယ်။ ♡
မျက်ရည်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိသုတ်လိုက်ပြီး ထိုနေရာမှ လှည့်ထွက်ခဲ့သည်။ ကျုံးထိ လမ်းလျှောက်သွားပြီး ဟိန်း ကို လာခေါ်ဖို့ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
တူ...တူ...တူ...
ဟိန်း "Hello အမိန့်ရှိပါဗျာ ဟိန်းသက်အောင်ပြောနေပါတယ်။"
သွေး ဟ်ိန်းစကားကို ကြားပြီး နှာခေါင်းရှုံ့ လိုက်သည်။
သွေး "ခွေးကောင်ငဟိန်း လာမနောက်နဲ့"
ဟိန်း "ချစ်လို့စတာကို မင်းကလည်း။"
သွေး "ငါ့ကို လာခေါ်လို့ရလား။ ငါအခု ကျုံးဘေးမှာ"
ဟိန်း နာရီ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ၂ နာရီ ထိုးတော့မယ်။ ၂ နာရီ ၁၅ ကျရင်ဧည့်သည်နဲ့ ချိန်းထားသေးတယ်။ ကျုံးဘေး နဲ့ အခု ကျွန်တော်ကုမ္ပဏီ နဲ့ဆို အသွားအပြန်နာရီဝက်ကြာသည်။ လမ်းပိတ်ရင်ပိုဆိုး။
ဟိန်း "သွေး ဘယ်လိုလုပ်ရမလည်း။ ငါ ခနနေ ဧည့်သည်နဲ့ ချိန်းထားတာ ရှိတယ်။ ဒီလိုလုပ်ငါ့ မန်နေဂျာ လွှတ်လိုက်မယ်။"
သွေး "အာ... ရတယ်ရတယ်မလွှတ်နဲ့ ငါ့ဘာသာ လိုင်းကား စီးပြန်မယ်။ မင်းကို သက်သက်အလုပ်ရှုပ်အောင်လုပ်မိပြန်ပြီ။ ဒါဘဲနော်ဖုန်းချ လိုက်ပြီ။"
![](https://img.wattpad.com/cover/145236834-288-k310989.jpg)
YOU ARE READING
အရမ်းမုန်းသော်လည်း ချစ်ခဲ့သည် / အရမ္းမုန္းေသာ္လည္း ခ်စ္ခ့ဲသ{Completed}
Romanceဖတ်ရှု့ဝေဖန်ပေးကြပါအုံးနော် ဖတ္႐ႈ့ ေဝဖန္ေပးၾကပါအံုးေနာ္