အရမ်းမုန်းသော်လည်း...ချစ်ခဲ့သည်
♡ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း ၂♡
At Morning....
သခင်-မောနင်း ကလေး
သွေး -မောနင်းကိုကို။
သခင်- ထရေချိုးတော့။
သွေး - ဟုတ်
သွေးရေချိုးခန်းထဲ ဝင်တော့မှ ဇွဲ က အခန်းထဲဝင်လာသည်။
ဇွဲ -တော်တော်မှပျော်ရဲ့လား။
သခင်- အရမ်း အရမ်းပျော်တယ်။ မင်းရော
ဇွဲ - ဟီး... မင်းလိုပေါ့။ မြန်မြန်လုပ်အောက်မှာ ပါပါးတို့မနက်စာစားဖို့စောင့်နေလိမ့်မယ်။
သခင်- Oki ငါကလေးကိုခေါ်ပြီး ဆင်းခဲ့မယ်။ မင်းအရင်သွားနှင့်။
ဇွဲခေါင်းငြိမ့်ပြပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။
ခနနေတော့သွေးလည်းရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး နှစ်ယောက်အတူတူ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းသို့ လာခဲ့ကြသည်။သွေးMom - သားငယ်လေး လာခဲ့။ ထိုင်ဒီမှာ သားငယ်လေးအကြိုက်မာမီ ကိုယ်တိုင်ချက်ထားတဲ့ အုန်းထမင်း။
သွေး -ဝါး...မွှေးနေတာဘဲ။ သားတော့ အဝတီးပြီး။
သုတ - အန်တီ သားလည်း အဲ့ဟာစားချင်တယ်။.
ဖြိုး - ချစ်နဲ့ မတည့်ဘူးလေ။
သု - မရဘူး အဲ့တာဘဲ စားမှာ။
သွေး Mom- ကဲ သားလေးစားချင်ရင်လည်းစားပါရှင့်။
သုတ အရှေ့ အုန်းထမင်းချပေးလိုက်တော့ ဖြိုးတစ်ယောက်အနံ့ရပြီး အန်ပါရော။ ဇွဲ က သခင်ကို လက်ကုတ်လိုက်ပြီး
ဇွဲ -ဟျောင့်တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုဘဲ။
သခင်- Omm ဖြိုး မျက်ကွင်းတွေ ညိုနေတယ်တွေ့လား။
ဦးစပ်ဝ်ပါ့ - သားကြီးတို့ မနက်စာ မစားဘဲ ဘာတွေ တွတ်ထိုးနေတာလည်း။
သွေး -ပါပါးရယ်ဘယ်ကကောင်မလေးအကြောင်းပြောနေလည်းမှ မသ်ိတာ။
BẠN ĐANG ĐỌC
အရမ်းမုန်းသော်လည်း ချစ်ခဲ့သည် / အရမ္းမုန္းေသာ္လည္း ခ်စ္ခ့ဲသ{Completed}
Lãng mạnဖတ်ရှု့ဝေဖန်ပေးကြပါအုံးနော် ဖတ္႐ႈ့ ေဝဖန္ေပးၾကပါအံုးေနာ္