အရမ္းမုန္းေသာ္လည္း...ခ်စ္ခ့ဲသည္
အပိုင္း -၁၈
ေနသခင္ pov: ကြၽန္ေတာ္ မနက္အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္းသတိရတာ ကေလးကိုဘဲ။ ကေလးအသံေလးၾကားခ်င္လို႔ ဖုန္းေခၚပါတယ္။ မအားေသးဘူးခ်ည္းဘဲ။ ဘယ္သူန႔ဲ ဘာေတြေျပာေနတာလည္း ကေလးရာ။ ေနာက္တခါထပ္ေခၚတယ္မအားဘူးခ်ည္းဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာကထၿပီးေရမိုးခ်ိဳး ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီး ကေလးဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဝင္သြားႁပီမကိုင္ေသးဘူး။ ေနာက္တခါထပ္ေခၚတယ္ မကိုင္ဘူး။ ၃ ႀကိမ္ေျမာက္မွဘဲ ကိုင္ေတာ့တယ္။
ေသြး "Hello "
သခင္ "Hello ကေလး ကိုပါ။ကိုေက်ာင္းသြားဖို႔ လာေခၚမယ္။ၿပီးရင္ အျပင္မွာ မနက္စာစားမယ္။ မျငင္းရဘူး"
ေသြး "😏😏ျငင္းေတာ့ေရာ ခင္ဗ်ားႀကီးက ရလို႔လား။ အတင္းလာေခၚမွာမလား။ ၁၀ မိနစ္အတြင္း အေရာက္လာခ့ဲ။ အေရးႀကီး တ့ဲ အတန္းခ်ိန္႐ွိတယ္။ "
သခင္ "Oki ၁၀ မိနစ္အတြင္း အေရာက္လာခ့ဲမယ္။ေစာင့္ေန" ကြၽန္ေတာ္ေျပာၿပီး ေအာက္ထက္သို႔ ဆင္းလာခ့ဲတယ္။ ဘိုးဘိုးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး အျမန္ ထြက္လာခ့ဲတယ္။
သခင္ဘိုးဘိုး "ဦးလွ အခုရက္ပိုင္း မင္းသခင္ေလး တတ္ႂကြေနတာ ဘာေၾကာင့္လည္း"
ဦးလွ "ဟို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျပာရမလည္း သခင္ႀကီးရယ္။"
သခင့္ဘိုးဘိုး "ေျပာပါ။ မင္းတို႔ကို ေျမးေလးအေနာက္ လိုက္ခိုင္းတာ သူ႔အေၾကာင္းေတြ သိခ်င္လို႔။ ခ်စ္သူေတြ ဘာေတြ ေတြ႔ေနၿပီလား။ အစအဆံုးငါ့က္ိုေျပာၾကစမ္း"
ဦးလွ "နားန႔ဲမနာ ဖဝါးန႔ဲနာပါ သခင္ႀကီး။ သခင္ေလးမွာ ခ်စ္ရသူ႐ွိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေယာက်ာ္းေလး တစ္ေယာက္ပါ သခင္ႀကီး"
KAMU SEDANG MEMBACA
အရမ်းမုန်းသော်လည်း ချစ်ခဲ့သည် / အရမ္းမုန္းေသာ္လည္း ခ်စ္ခ့ဲသ{Completed}
Romansaဖတ်ရှု့ဝေဖန်ပေးကြပါအုံးနော် ဖတ္႐ႈ့ ေဝဖန္ေပးၾကပါအံုးေနာ္