Tutoring The Campus Crush (Campus Crush Series #1)

❤TTCC: 14❤

Dianne's POV

"Mama? Papa?" tanong ko. Nasa loob ako ng bahay. Nagmumukmok dahil napagalitan ako ng mga magulang ko ng dahil lang sa paglakad lakad ko kung saan-saan.

"Kailangan mong tumanda ng may disiplina, Sweatheart. Ayokong matulad ka samin ng mama mo" sambit ni papa. Alam kong mali ang ginawa kong paggala ng hindi nagpapaalam sa kanila. Kahit labing limang taong gulang pa lang ako, alam kong bawal pa rin sa kanila na gumawa ng sariling lakad ng walang pahintulot mula sa kanila

"I'm sorry, papa" sambit ko.

"Sweatheart, we forgive you." nakangiting sambit ni mama. Napa-angat ako ng tingin sa kanya. Kasalukuyan akong nakaupo habang yakap yakap ang tuhod ko na may luhang dumadaloy mula sa mga mata ko.

"Sorry, mama. Sorry, papa. Di ko na po uulitin" sambit ko

"Alam kong gusto mo lang na makasama ang mga kaibigan mo. Pero hindi sa ganitong paraan, sweatheart. Hindi sa ganitong paraan na walang pahintulot samin ng mama mo" ani ni papa. Nakikita ko mismo sa mga mata nya ang kaba, takot, galit, inis, at pag-aalala. "Nag-aalala kami masyado sa'yo. Sweatheart...labing limang taong gulang ka na. Sana naman alalahanin mo ang lahat ng habilin namin ng mama mo sa'yo" sambit ni papa

"Naiinindihan ko naman yon, papa. Kaya nga nagsorry ako sa inyo eh kasi nalabag ko ang isa nyong batas sakin" naiiyak na tugon ko. Lumapit naman sakin si mama tsaka niyakap ako

"Ang samin lang naman, sweatheart...eh ayaw pa naming magkaganyan ka. Kung ganyan ang unang aatupagin mo, paano nalang ang pag-aaral mo? Imbes na mag-aral ka dito sa bahay...gumala ka pa ng mga kaibigan mo" sabi ni mama

"Ang gusto lang naman din namin sweatheart, eh yung makagraduate ka ng maayos. Gusto kong ako mismo ang magsasabit ng medal sa'yo kapag nakagraduate ka na sa highschool" nakangiting sambit ni papa

"Kaming dalawa ng papa mo ang gagawa non, sweatheart. Kaming dalawa ang sabay na magsabit ng medal sa'yo. Kaya sana, tuparin mo ang pangarap namin para sa'yo." ani ni mama "Hindi naman sa pinagkakait namin yung kasiyahan mo, pero hindi naman din ganon ang gusto namin ng papa mo para sa'yo. Yung ayaw namin na gumagala sa mga kaibigan mo ng walang paalam samin. Sana naiintindihan mo, sweatheart" dagdag ni mama

"Naiintindihan ko, mama. I'm sorry. 'Cause I did something horrible and I know the two of you won't like it. I'm sorry. I really regret what happend. I know that it's my fault. And I also know that you're just worried. Sorry for making you two worry. I'm sorry. It won't happen again. I promise" sambit ko. Niyakap naman ako ni mama. Sumunod naman si papa sakin.

Agad akong bumangon mula sa pagkakahiga ko ng hinihingal. Nananaginip na naman ako. Ang totoo, parati ko iyong napapaginipan. Yung sinabi nina mama at papa na gusto nilang makapagtapos ng ako ng highschool o sa pag-aaral man lang, lahat yon ay panaginip ko lang. Pero hindi katulad ng iba, naniniwala ako sa panaginip na maalala ko.

Sabado ngayon, wala akong ibang gagawin kung hindi ang pumunta sa FU para magpractice ng volleyball. Yan naman ang routine ko tuwing sabado. 9:00pm-11:00pm pa rin naman ang trabaho ko eh. Ngayon, 7:00pm-11:00pm ang trabaho ko ngayon. Hindi ako nakakapagtrabaho kahapon ng dahil lang dun sa party na yon!

Ang nakakainis pa don, napahiya tuloy ako sa buong mga highschool students. Alam kong kilala na nila ako ng dahil lang kay Kenneth. Sabi nga nila, kapag may isang taong umaway, kumausap, makipaglaro, o lumapit man lang sa kanya... kilala na ng buong campus yon. At isa na ako don.

Sana nga hindi nalang ako pumunta sa party kahapon eh. Wala naman akong choice kaya sumama na lang din ako. Sabi nga nila Hazel, kailangan kong mag-enjoy pero puro panget ang nangyare sakin don kagabi.