Tutoring The Campus Crush (Campus Crush Series #1)

❤TTCC: 60❤

How was my story? Advance happy birthday to me and Dianne! Hahaha! Vote, Comment, and Share! You better visit my social media accounts! Try also to visit my facebook page...I will give you a clue about the story by posting there! Thanks, tutors! Lovelots!

-k a t h y e l l a f o r d

Dianne's POV

"Happy Birthday!!!" sigaw namin ng makapasok agad si Mia sa mansion namin. Well, I told her earlier na pumunta siya dito kasi magsisleep over kaming tatlo nina Patricia. But then, you can see surpriseness in her eyes

"Wow!" ani niya tsaka napatakip sa bibig niya while roaming around her eyes. Andito lang naman kami sa garden. It's a surprise birthday party to her.

She doesn't want to celebrate her birthday kasi, sa araw ng kaarawan niya...namatay ang parents niya how many years ago. Sabi niya nga, kapag nagcelebrate siya ng birthday niya, para na daw niyang sine-celebrate ang pagkamatay ng parents niya

Lumapit agad siya samin tsaka kami nagbeso "Happy birthday, bes! God! Your already 17!" sigaw ko while hugging her

Yes, she's 17 pa. Ako nga, mag-eeighteen na ako. Tanda ako ng ilang buwan sa kanya. She's still young pa.

"Oh my goodness, bes! Nag-abala pa kayo" mangingiyak-ngiyak niyang sabi habang niyayakap kaming dalawa ni Patricia "Hindi na dapat kayo naabala"

"Pwede ba yon? Eh every birthday mo nga, nagshoshopping lang tayo. We want to surprise you, para maiba naman" ani Patricia 

Niyakap ulit kami ni Mia "Thank you mga bes! You don't know how happy I am right now!" naiiyak na sabi niya.

'Tears of joy!'

"Your welcome, bes. Your always welcome" nakangiting wika ko tsaka ko hinalikan ang pisngi niya

"Hey? Happy birthday by the way" ani Blaze sabay bigay ng gift kay Mia

"Thanks, Blaze" nakangiting sabi ni Mia tsaka niyakap si Blaze

"For you" sambit ni Red sabay bigay din sa kanya ng regalo

"Thank you, Red" ani Mia

"Your welcome" sagot ni Red tsaka niya ako hinapit sa bewang. I feel very weird about myself.

Everytime Red would touch my waist, there's a spark. But now? Wala na. I don't know kung naninibago ba ako kasi dalawang taon na daw akong nacomatose sabi ng doctor ng mahospital ako kahapon.

Nakatatak pa sa isip ko kung paano ako naaksidente. Sabi ni Red, matapos daw mangyare iyon, nacomatose daw ako. That's supposed to be our 3 anniversarry. This year, is our 5th annivesarry. But that's 3 months ago. Our anniversarry is exactly at July 28.

"Are you okay?" tanong ni Red sakin ng mapansing nakatulala ako. We we're sitting on a bench. Actually, this is my favorite bench. Dito ako laging tumatambay kapag nag-iisip-isip ako sa mga problema ko. Like, kay Red. Sa ibang school problems at iba pa.

Tumango ako bilang sagot "Yah. It's just that, I remember the day nung naaksidente ako nung 3rd anniversarry natin" sagot ko. Hinalikan niya naman ang ulo ko tsaka niya sinandal sa dibdib niya

"Don't think about it, okay? It's all in the past. Kaya wag mo nang alalahanin yon" sambit niya. Tumango nalang ako. I knew he would say that

Maya-maya, nahagip ko ang isang lalaking kasama nina tita Kate at tito Kier. Ang isa ay mas matangkad kaysa sa isa.

'Oh! I remember him! Siya yung tumawag sakin ng "mahal"!'

"Babe?" tawag pansin ko kay Red. Tinignan niya naman ako "Who is that?" sabay turo sa lalaki