CHAPTER 7

444 18 0
                                    

Chapter 7

Little mermaids POV

"Ariel bakit hindi pa siya nagigising?" Tanong sa akin ni ate shella, kahit ako nag tataka bakit siya biglang naka tulog ng ganon ganon na lamang. Oo sinabi sa amin ni ama (king Poseidon) nong sinabi niya raw pangalan niya eh, biglang naka tulog yung Babae , nagulat si ama kala niya nga , namatay na ,

Buti na lang pinatawag yung mga Doctor fish para obserbahan yung Babae , nang malaman na nakatulog iyon pinadala sa isang silid malapit sa amin, hindi ko tuloy ma iwasang hangaan siya ,
Ang ganda ganda niya kasi, hindi tulad ko natural na ang pagka pula ng aking buhok .

Ni hindi ko nga alam kung ano ang itsura ko' marami lang nakaka pag sabing maganda raw ako, pero hindi ko na lang pinapansin, napa balik na lang ako sa reyalidad ng mag salita si ate Camille.

Ni hindi ko nga alam kung ano ang itsura ko' marami lang nakaka pag sabing maganda raw ako, pero hindi ko na lang pinapansin, napa balik na lang ako sa reyalidad ng mag salita si ate Camille

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Ate Camille

"Uyy !! Ariel! Tinatanong ka ni ate shella mo? , ano buhay pa ba yan?" Balik tanong ni Camille sa akin. Paano ba naman malayo sila akin, nasa may tapat sila ng pintuan samantalang ako nasa mismong tapat ng natutulog na babae. Hindi pa ako nakaka pag salita ng gumalaw yung daliri ng babae. Napatingin ako doon saka muling humarap sa kanila,






"Gumagalaw yung daliri niya!!" Bulong ko sa mga kapatid kong babae, sakto lang para marinig nila, dahan dahang lumapit ang aking mga kapatid, natatawa tuloy ako sa kanila, pero hindi ko pinapahalata, baka kasi mabatukan ako ng mga yun, bumalik ang tingin ko sa naka higang babae, saktong pag dilat niya ng humarap ako sa kaniya.








Liezels PoV



Nang maidilat ko ang aking mga mata , blard pa ng unang tingin ko. Kaya naaninag ko ang kulay pulang buhok sa harapan ko, bigla akong kinabahan kaya na pa urong akong bigla, sabay tingin sa mga paa ko na ngayo'y buntot na ng isda, hinawakan ko pa ang mga iyon, nagbabaka sakaling nanaginip lang ako. Pero totoo ang nahahawakan ko.
Madulas na para bang humawak ka ng tilapiyang bagong hango lang sa palaisdaan , napa hiyaw nanaman ako.






"Whaaaaaa!!!? An-ano t0!!!, bakit ako naging isda!!," pagka sabi ko eh biglang my nag salita, yung babaing kulay pula ang buhok.




"Hwag kang matakot sa amin binibini, hwag karin matakot sa iyong sarili ! Sapagkat ikay katulad na namin!!, " sabi ng kulay pula ang buhok. Bigla akong kinabahan, ayokong tumira dito, kailangan pa ako ng aking pamilya. Ayokong manirahan dito sa ilalim ng dagat. Napahinto ako sa pag iisip ng mag salita ang kulay brown na buhok(babae din)







"Nakaka pag taka? Di ba? Tao ka? Papaano ka naka punta sa hideout namin ?" Pagka sabi na pagka sabi niyang iyon ay saka ko na aalala ang nangyari bago ako naka punta dito.




"Binibini? Pwede ba naming malaman kung ano ang iyong ngalan?" Sabi ng babaeng kulay blond ang buhok. ("Sasabihin ko ba sa kanila ? O hindi! Magkakatiwalaan ko siguro sila! Mukha naman silang mababait eh!") Sabi ko sa isip ko.





Nakita ko sa mga mata nila ang excitement, sa sasabihin ko. Huminga muna ako ng malalim, pero my naramdaman ako ng huminga ako ng malalim. Parang my bumukang balat sa likod ng aking tenga kaya kinapa ko iyon.
Hasang lang pala , kaya pala my hasang ang mga isda , yun naman pala para maka hinga sila under water.




Tumingin ulit ako sa kanila saka nag salita, "ako nga pala si liezel! Kayu? Pwede ko rin bang malaman ang mga pangalan nyo?" Tanong ko sa kanila after kong sabihin ang tanong nila, now sila naman.



"Ako nga pala si shella!!" Babaing kulay brown ang buhok. Iisang kulay din ang kanilang mga mata. Lahat sila ay puro asul ang mga mata.



"Ako nga pala si camille!" Sabi ng babaing kulay blond ang buhok
"Magaganda silang lahat. " comment ko sa aking isipan.



"Ako nga pala si ariel!!" Sabi ng babaeng kulay pula ang buhok. ("So totoo pala si little mermaid at si poseidon! Kala ko nasa mga libro ko lang sila mababasa, meron din pala sa totoong buhay") sabi ko ulit sa aking isipan. Lahat sila ay nag pakilala sa akin. Kaya naka gaanan ko na sila ng loob, kaya ikinuwento ko na sakanila kung bakit ako napunta sa sagradong pool na yon.





Ikinuwento narin nila sa akin ang tungkol sa sagradong kweba na iyon, iyon daw pala ang kanilang hideout kapag nasa tamang edad na sila eh saka sila makaka tungtong sa lupa kapag nasa 24 na edad na sila pataas, kasi kapag nasa teens pa sila , maari silang maloko ng mga tao, kaya kailangan nasa tamang edad na sila, napag alaman ko ding bata pa talaga si ariel , biruin mo 16 palang pala siya, ibig sabihin hindi niya pa nakikita si prince charming niya. Hindi na ako mangingielam sa hinaharap niya , ang importante maka uwi na ako.




Habang nililibot nila ako sa palasyo, hindi ko maiwasang mamangha sa paligid, ang daming isda at napaka ganda ng landscape nila underwater, sabagay sereno't serena sila kaya nila yon, inaya nila akong maghapunan sa kanila , ang hapunan pala nila ay mga seaweeds sa ilalim ng dagat. Ang expect ko sa kanila, eh kumakain sila ng mga isda, yun naman pala eh puro damo ang kinakain nila dito, umupo ako sa makinis na bato , at tumingin sa mga bago kong kaibigan, yup bago ko na silang kaibigan, napatingin ako sa dulong bahagi ng lamesa kung saan naka harap sa akin ang mahal na haring poseidon, (nag bow ako)





"Iha! Ano ang iyong ngalan?" Sabi sa akin ng mahal na haring poseidon. Napansin ko din na napaka tahimik ng mga anak ng hari kaya , tumayo ako saka ni linis ang bara sa aking lalamunan.



"Ako po si liezel kamahalan!!" Ako sabay yuko ng aking ulo. Tanda ng aking pag galang. Tumango naman ang mahal na hari . Mag sasalita na sana ang mahal na hari ng biglang mag salita ang mahal na reyna.





"Sige kumain na tayo!! Mga anak!" Sabi ng mahal na reyna. Napa isip tuloy ako, ("sa kwento walang asawa si poseidon, pero dito my asawa pala talaga siya.") Mamaya na lang ako makikiusap na maka balik sa aking tahanan , pagkayari kong kumain dito, nakakahiya kasi baka ang bastos ko kung ngayon pa ako mag tatanong. Iyon saka ko na sinimulang kumain ng seaweeds.
"Ummhhmm!! Masarap pala to!!" Napataas ako ng kilay ng malasahan ko ang seaweed, saka ako nag salita. Narinig ko naman ang tawanan nila, kaya parang umakyat yata ang hiya ko sa ulo ng napansin kong nasabi ko outloud ang nasa isipan ko. Humingi na lang ako ng dispensa sa inasal ko.







"Pasensya na po!!" Sabi ko sabay yuko. Sa kahihiyan. Lalong lumakas ang tawa ng mahal na haring poseidon tapos nag salita naman ang mahal na reyna.
"Sige lang iha ' kumain ka lang " sabi sa akin ng mahal na reyna.
Sabay muwestra ng kamay sa mga pagkaing naka hain sa hapag. Wala na akong choice kundi ang ngumiti ng tipid , saka nahihiyang kumuha pa ng isang dahon ng seaweed.














Itutuloy!!!......

My Secrets of being a MermaidTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon