The luckiest girl on earth {DUTCH STORY}

Hoofdstuk 4

Ik ging even naar de winkels om wat schriften te kopen. Als ik thuis kom zie ik dat Fleur me heeft geappt. ''AM MOET JE KIJKEN JE STAAT OP LOUIS' TWITTER OMG". ''JA IK WEET HET MAAR HOEZO?" vraag ik. Bij mijn foto staat 'kent iemand haar? dit is mijn zusje...' mijn gedachtes gaan te keer. Ben ik het zusje van Louis? Huh? We hebben toch niet dezelfde ouders? Wie zijn mijn ouders? Zijn dat vreemden? Er gaan zo veel vragen door mijn hoofd dat ik vergeet dat ik buiten in de regen sta. Jemig wat is het koud bedenk ik opeens. Snel naar binnen. Ik snap er nog steeds niks van. Aan de ene kant ben ik hartstikke blij, het zusje van je idool zijn is echt vet. Maar aan de andere kant gaan er 1000000000 vragen door mijn hoofd waarvan de vaagste vraag is wie mijn ouders dan zijn. En wie zijn onze ouders. Mijn ouders of zijn ouders? Ik denk zijn ouders. Mijn ouders zijn veel te jong voor hem. Dat zou onmogelijk zijn. Dan moest mijn moeder al op haar 15e zwanger zijn van Louis. IEEUWW NIET OVER NA DENKEN AMBER denk ik bij mezelf. Shit, mama is nog op haar werk. Nog steeds snap ik er niks van. Ik wil nu naar mijn moeder toe. Of is het mijn moeder niet? Wat is het dan van mij? Het is sowieso geen familie van Louis. Of wel? Ik denk geen seconde na en spring weer op mijn fiets in de stromende regen naar mijn moeders werk. Ik weet nog geen eens precies waar het is, want ze heeft net een nieuwe baan. Na een kwartier kom ik doorweekt aan. Ik zie mijn moeder staan en storm op haar af. Ze kijkt me vragend aan en zegt "Wat kom jij hier doen?" "Ben jij mijn echte moeder?" Vraag ik straight to the point. "Ach lieverdje" zegt mijn moeder terug. Wow duidelijk antwoord mam! "Dat gaan we hier niet bespreken." zegt ze terug. "DUS JIJ BENT MIJN ECHTE MOEDER NIET?" Ik zie een andere vrouw aan komen lopen. Ze fluistert wat in mijn moeders oor en mijn moeder knikt. "Gooi je fiets maar achter in de auto en we gaan naar huis." zegt mijn moeder dan. "IK HOEF NIET IN JE STOMME AUTO! IK WIL GEWOON EEN ANTWOORD EN MIJN ECHTE OUDERS LEREN KENNEN!" schreeuw ik terug. Ik weet nog steeds niet wat die vrouw tegen mijn moeder zei, maar ik denk iets van dat ze naar huis mocht. Hoe moet ik mijn moeder nu noemen? Mama? Nep mama? Esther? Inmiddels gaan er nog meer vragen door mijn hoofd en wil ik weten wie mijn ouders zijn. "Wil je even rustig ergens naar een restaurantje ofzo?" vraagt mijn moeder dan. "HET ENIGE WAT IK WIL IS FUCKING ANTWOORDEN OP AL MIJN VRAGEN!" schreeuw ik dan terug.