The luckiest girl on earth {DUTCH STORY}

Hoofdstuk 39

*Ambers POV*

Gister hebben Fleur en ik het weer goed gemaakt. Ik ben achter 2 dingen gekomen nu: zeg altijd op tijd tegen je beste vriendin wie je leuk vindt om miscommunicaties te voorkomen én dat ik Niall leuk vind. Ja inderdaad, je leest het goed. Ik vind Niall leuk. Alleen denk ik dat ik in zijn friendzone ben beland. Help.

Ik heb met mijzelf afgesproken om het binnen 3 dagen tegen Fleur moet zeggen, niet tegen Louis en al helemaal niet tegen Niall. Ook niet tegen Harry, Zayn en Liam trouwens. Ik moet alleen even het goede moment vinden om het te vertellen. Ik wil het niet zo BAM vertellen weet je wel? Goede uitleg weer hier.

Ik lig nog steeds in mijn bed, terwijl het half 2 's middags is. Niet dat mij dat boeit of zo. Het is toch eindelijk weekend.

Ik moet toch echt wat doen. Ik kan niet de hele tijd in mijn bed blijven liggen. Ik kan ook gewoon nu naar Fleur gaan en dan haar over Niall vertellen. Ja goed idee. Ik ga dat doen. Ik moet het toch ooit doen, en misschien is dit dan wel het perfecte moment, ook al bestaat het perfecte moment niet, maar ja.

"Weet je Fleur? Ik denk dat je er blij mee gaat zijn als ik dit zeg, maar ik denk dat ik Niall leuk begin te vinden. Misschien vind je me nu echt een slet omdat ik een week geleden Harry nog leuk vond, maar tijdens onze ruzie was hij er echt voor me weet je wel?" Zeg ik en ik zie haar moeilijk kijken. "Wat is er?" Vraag ik en ik zie haar nog steeds moeilijk kijken. Wat heb ik nou weer verkeerd gedaan? "IK BEN SUPER BLIJ VOOR JE AM!!!!" Zegt ze en ik zie een lach op haar gezicht vormen. Typisch Fleur dit weer. Eerst doen alsof ze het super raar vindt, als grapje en daarna super blij doen.

"Maar zeg het niet tegen Louis of de andere boys en al helemaal niet tegen-" Maar verder dan dat kom ik niet, want de deur valt open. "Tegen wie mag je wat al helemaal niet zeggen?" Vraagt Niall. "Zat je ons nou net af te luisteren?" Vraag ik en ik wenk naar Fleur dat ze haar mond hierover moet houden. "Nee, anders had ik dit toch niet gevraagd, dan wist ik wel waar dit over ging." Zegt hij lachend. Zijn lach is zo cute en ik moet er spontaan zelf ook van lachen. Zo'n super aanstekelijke lach weet je wel?

"Maar nee ik ga het niet vertellen. Nooit." Zeg ik en hij trekt een pruillip, waar ik dus echt niet tegen kan. "Je weet dat ik hier niet tegen kan!!" Zeg ik zielig. "Dat is dus de reden waarom ik dat doe, zodat jij het toch gaat vertellen." zegt hij en hij trekt weer een pruillip. "Ik ga het deze keer echt niet vertellen." Zeg ik lachend. "Ik kom er nog wel achter." Zegt hij en hij loopt verder.

"Hij vindt je echt sowieso leuk! Zie dan de manier waarop hij naar je kijkt. Hij vindt je sowieso leuk." Zegt ze en ik grinnik. "Sowieso niet. Maar ik ga ff naar de wc, ik ben zo terug." Zeg ik en ik loop de kamer uit.

Ik zie Niall snel verder lopen. Heeft hij ons nou weer afgeluisterd?

"Heb je ons al weer afgeluisterd?" Zeg ik lachend. Hij draait zich om en ik zie hem een traan wegvegen. "Hey, wat is er?" Vraag ik, nu wat serieuzer. "Niks." Zegt hij en hij zet de nepste glimlach ooit op, wat ik dus al snel door heb. "Ik zie echt wel dat er wat is. Je kan me echt niet wijs maken dat er niks is, maar als je het niet wilt vertellen hoeft dat niet. Je weet dat ik er altijd voor je ben als je iemand nodig hebt, toch?" Vraag ik hem en hij knikt. "Mooi zo, ik ging eigenlijk naar de wc dus ik ga dat toch maar doen nu, doei Ni." Zeg ik en ik loop weg. Zei ik nou echt Ni? Zo noem ik hem nooit. Wat dacht ik toen ik dat zei?

Ik vind het echt kut dat ik zo weinig update. Nu is het vakantie dus ik ga het een en ander vooruit schrijven zodat ik voorlopig nog kan uploaden :)

Xx Anne-Rins