The luckiest girl on earth {DUTCH STORY}

Hoofdstuk 6

Ik schiet wakker en ik zie op de wekker dat het al 7.15 is. KUT IK MOET OVER 15 MINUTEN WEG! Denk ik. Shit dit wordt te laat komen. Met mijn kleren half aan loop ik naar beneden, smeer ik wat en vertrek. Ik heb papa of mama niet meer gezien. Of moet ik ze geen papa en mama meer noemen maar Esther en Jeroen? Ik wil mijn echte ouders ontmoeten. Wat ik me nu pas realiseer is dat mijn echte moeder overleden is en dat mijn broer en mijn vader elkaar echt al super lang niet meer hebben gesproken. KUT! Ik wil nu mijn broer ontmoeten. Mijn idool ontmoeten. Hoe moet ik het noemen? Hij is mijn idool en inmiddels ben ik erachter gekomen dat hij mijn broer is? Ik kijk nog even snel op mijn telefoon voordat ik ga en zie dat ik een melding van Twitter heb. Ik kijk die melding wel als ik op school ben.

TRINGG

De bel gaat (voor als je het nog niet doorhad:)). Dat zou Fleur wel zijn. We fietsen altijd samen naar school. "Hey Am!" Zegt Fleur blij. We stappen op de fiets en ik zit met een moeilijke gedacht. Ik moet het echt vertellen aan Fleur. Maar stel ze wilt hem opzoeken? Dat wil ik ook wel, maar wat moet ik dan zeggen zeker iets van 'hoi ik ben je verloren zusje'? "Nou dat zou ik ook weer niet zeggen haha." "Oh fuck zei ik dat hardop?" vraag ik aan Fleur. "Ja dat zei je hardop." Shit ik moet echt beter nadenken en opletten! "Ja klopt." '' Kut, zei ik dat alweer hardop?" "Ja haha." reageert Fleur. "Vertel het hele verhaal maar." En ik vertel alles.

*Fleurs POV*

"Jemig wat een verhaal! Dus kort samengevat: je ouders konden geen kinderen krijgen dus zij hebben via vrienden jou gekregen, terwijl jij de officiële dochter bent van Johannah en Troy, dus je bent 100% zus van Louis?" vraag ik. "Ja, dat klopt. Kijk aan de ene kant ben ik er echt blij mee, ik ben gewoon het zusje van mijn idool! Maar aan de andere kant, ik leer mijn echte ouders waarschijnlijk nooit kennen. Sowieso mijn moeder niet, en mijn vader heeft nu ook al kanker." "Jemig Am, wat erg voor je!" zeg ik. Na een goed gesprek met Amber komen we op school aan.

*Ambers POV*

Ik kan mijn gedachte voor geen een seconde bij de les houden. Ik denk alleen maar aan mijn echte familie in Engeland. Ik wil nu zo graag naar Louis toe! Ik bedenk me opeens dat ik Louis' tweet nog niet heb beantwoord en dat ik zijn nieuwe tweet nog niet heb gelezen. Ik vraag wel even of ik naar de wc mag en dan lees ik hem. Mevrouw de Vrieser is altijd zo'n zeikwijf, maar ik zeg anders wel dat ik ongesteld ben of zo. Yes het lukt. Gelukkig telefoon zit in mijn broekzak. Ik type met trillende vingers in het Engels 'ik ben je verloren zusje...'. Meteen heb ik 100 reacties dat niemand me gelooft. Shit wat moet ik nou doen... Oja, Louis had ook nog een nieuwe tweet. Eerst die nog even lezen. "Kan alleen hier mijn zusje op reageren? Als hier iemand anders op reageert blok ik je! Ik wil haar vinden!" Shit. Straks gelooft hij me niet en wordt ik door hem geblokkeerd. Ik denk geen seconde na en storm de klas binnen. "Fleur ik heb je nu nodig!" roep ik. Iedereen kijkt me strak aan. Mevrouw de Vrieser vraagt wat er is. Ik zeg dat ik het later nog uitleg en zonder op een antwoord te wachten, rennen we weg. "Wat moet ik doen?" "Waar kan je uit kiezen?" vraagt Fleur. "Louis blokt iedereen die op zijn nieuwe tweet reageert terwijl het niet zijn zusje is!" "Ja maar jij bent toch zijn zusje? Dan kan jij toch gewoon reageren?" vraagt Fleur. "Ik heb bij zijn vorige tweet al gezegd dat ik zijn zusje ben, maar niemand gelooft mij!" "Oh jezus Am!" "Reageer maar gewoon, anders vindt hij je nooit!" En ik reageer op zijn tweet.

Gelooft Louis Amber wel dat zij zijn zusje is?

Heb je nog ideeën, vragen of opmerkingen? Zet het in de reacties!

Xx Anne-Rins