The luckiest girl on earth {DUTCH STORY}

Hoofdstuk 26

*Ambers POV*

Ik ben echt dom. Ik ben vergeten om een nieuwe concealer te kopen, dus ik moet weer naar de winkels.

Ik zit inmiddels in de bus en ik kijk naar buiten. Wacht. Zijn dat Robin en Lieke die aan het zoenen zijn? Wtf. Nee vast niet.

Het voelt toch niet goed. Ik hoop dat ik die twee weer tegenkom, en dan ga ik gewoon naar ze toe.

Ik zit weer in de bus naar huis en ik kijk weer naar buiten. Ik zie ze weer staan. Ik ga bij de eerstvolgende halte eruit en ik loop terug. Wanneer ik dichterbij loop, lijken ze er toch niet meer op. Ik loop weer terug naar de bushalte. Ik zie dat ik nog 20 minuten moet wachten. Top dit.

Uiteindelijk ben ik weer thuis en zie ik dat Lieke me belt.

{L = Lieke, A = Amber}

L: "Hey Amber! Ik moet zo nog wat spullen kopen in de stad, zin om mee te gaan?"

A: "Had dat even eerder gezegd, ik ben net terug van de stad."

Ik moet lachen.

L: "Oh sorry, ga je dan niet mee?"

A: "Tuurlijk wel, haal jij me op?"

L: "Ja is goed, ik ben er over een kwartiertje. Tot zo!"

A: "Tot zo!"

En ik hang op.

Na een half uurtje zitten we in de bus naar de stad. Ze heeft een cadeautje nodig voor haar broertje, maar het is saai om alleen te gaan.

Nadat we een cadeautje hebben gehaald, trakteert ze me nog op een ijsje. Nadat het ijsje op is, blijven we nog even zitten. We zitten op een terrasje. Het is niet zo druk, dus dat is eigenlijk wel fijn.

"Is dat niet Robin?" Vraagt Lieke. Ik kijk de kant op waar zij naar kijkt en dan zie ik het. Robin staat te zoenen met een ander. Kwaad loop ik er op af. Het boeit me nu echt niet dat hij aan het zoenen is en ik spring er half tussen.

"Meneer ging niet vreemd, toch?" Vraag ik, zo rustig mogelijk. "En wie ben jij?" Vraag ik aan het meisje. "Zijn vriendin. En jij dan?" "JEMIG ROBIN. IK HEB MET 6 MENSEN RUZIE GEMAAKT. DOOR JOU. JE LOOG TEGEN ME TOEN IK HET VROEG. IK BEN HELEMAAL KLAAR MET JE." Schreeuw ik kwaad. "Schatje, ik kan het uitleggen." Zegt Robin. "IK BEN JE SCHATJE NIET. IK HOEF JE VERDOMDE UITLEG NIET. HET IS UIT ROBIN. IK BEN KLAAR MET JE." Schreeuw ik boos en ik ren weg. Lieke rent achter me aan en wanneer ik helemaal uitgeput ben van het rennen, huil ik het uit. Lieke komt snel naar me toe en geeft me een knuffel. "Ga zo naar je broer toe en de andere boys en naar Fleur. Maak het goed met ze." Zegt ze en ik knik. "Willen ze me nog wel vergeven?" Vraag ik tussen mijn tranen door. "Ja tuurlijk! Fleur laat je vriendschap echt niet hierdoor verpesten. Je was bij haar geboorte, kom op." "En Louis dan?" Vraag ik nog. "Die gaat je echt vergeven. Geloof me." Zegt ze geruststellend.

Ik zit in de bus naar Fleurs huis. Ik vond dat ik als eerst naar haar moest, omdat het allemaal bij haar begon en omdat ze mijn beste vriendin is.

Wanneer ik bij haar huis aankom, doet haar moeder open. "Kom binnen, Fleur is boven." Zegt ze wanneer ze mijn betraande gezicht ziet. Ik loop naar boven en ik ga meteen naar Fleurs kamer toe. "Wat moet je?" Zegt ze. Ik snap het wel. Ik heb het echt verpest. "Sorry," Verder kom ik niet. Ik huil het uit. Ze trekt me in een knuffel en zo blijven we een tijdje zitten. "Leg nu uit wat er is gebeurd en hoe je erachter bent gekomen." Zegt ze en ik begin met vertellen. "Ik ging vanochtend naar de winkels. Ik was net thuis en ik werd gebeld door Lieke of ik zin had om mee te gaan naar de winkels. Ik zat te twijfelen, omdat ik daar net vandaan kwam. Uiteindelijk deed ik het toch, want ik had geen idee wat ik de rest van de dag moest doen. Op het eind gingen we een ijsje halen en dacht Lieke Robin te zien. Hij stond te zoenen met een ander. Ik stapte op ze af en ik begon rustig en ik werd alleen maar kwader en kwader. Ik heb het uitgemaakt en ik ben weggerend en Lieke rende achter me aan. Ze zei dat ik het moest goed maken met iedereen en toen ben ik hierheen gegaan en nu zijn we hier." Zeg ik.

"Oja, wat ik nog vergeten was te zeggen, ik vroeg laatst of hij vreemd ging, toen we hadden afgesproken, en toen zei hij nee. Ik heb het dus echt gevraagd, maar die lul loog toen al tegen me." Ik voel me weer kwaad worden. "Hij is je tranen niet waard, Am." Zegt ze. "Is het weer goed?" Vraagt Fleur. "Jij moet mij vergeven, ik jou niet." Zeg ik lachend. Ze moet ook lachen. Dit stelt me gerust. Het zit sowieso weer goed tussen mij en mijn beste vriendin.

Yes eindelijkkk het is weer goed tussen Amber en Fleur :))

School is weer begonnen :( ik weet dus niet goed wanneer en hoe vaak ik kan uploaden :( maar ja jullie zien het wel :)

~Anne-Rins