Dzień

20.

Dzisiaj mamy już czwartek i  dokładnie godzinę 14, już coraz bliżej końca.

Wczoraj jak i dzisiaj nie było Georga z pracy więc było i jest wspaniale, w sumie dzwonił do mnie raz ale napisałam mu, że jestem z Johnem i nie mogę rozmawiać.

Jak już dobiegła ta godzina 16.30 zabrałam swoje rzeczy i jadę do domu, dzisiaj jedziemy z Johnem na zakupy, bo trzeba jakoś wyglądać w sobotę.

- Angie zaczekaj - wsiadłam już do samochodu, a Olivia dobiegła - Jadę z wami na zakupy, bo John dzwonił.

- Dobrze, to jedziemy. A co będziesz chciała sobie kupić ?

- Sukienke na pewno ale na kolor nie mogę się zdecydować, myślałam o żółtej lub różowej, a Ty ?

- Ja to bym chciała czerwoną lub bordową.

- A Ty znasz ciocię Scarlett ?

- Nie, ale John coś o niej wspominał kiedyś. A co ?

- To radzę ci na nią uważać, znając życie będzie chciała się o tobie dowiedzieć jak najwięcej, ale poza tym ona jest mega chamska i szczera aż do bólu, więc lepiej abyś jej nie zaszła za skórę.

- To dobrze będę uważać - zasmiałam się.

Parę minut później byliśmy już u nas w domu.

- Napijesz się czegoś ? - Zapytałam.

- Wody jak możesz. A John o której wraca ?

- Powinien zaraz być i jedziemy. O właśnie dzwoni. - odebrałam telefon - Cześć kochanie, za ile jesteś ?

- Hej, jedź sama na zakupy razem z Olivią, ja muszę zostać dłużej w pracy.

- No dobrze, a coś się stało ?

- Tak, ale opowiem Ci potem narazie.

- Pa.

- I co? - zapytała Olivia.

- Jedziemy same, John musi zostać dłużej w pracy.

****
Dzisiaj już mamy tą sobotę, właśnie skończyłam robić swój makijaż, jest w miarę mocny ale ładny, włosy sobie dzisiaj pokreciłam i wkładam sukienkę, którą właściwie wybrała mi Olivia. Jest ona ciemno czerwona, ołówkowa z którymi rękawami i powyżej piersi jest taki jakby przedziałek ze złotymi kółkiem.

Oczysscie biorę do tego czarną elegancką torebke i czarne szpilki. A John ubiera się w granatowe garnitur i biała koszulę.

A tak na marginesie to nadal nie wiem co się wydarzyło w czwartek, miał mi powiedzieć ale nic się jak narazie nie dowiedziałam, wrócił on około 21 wkurwiony ale zarazem zmęczony i poszedł spać, a wczoraj nawet nie chciał ze mną o tym rozmawiać.

- John wszystko w porządku ? - Zapytałam jak weszłam do salonu, a on siedzi tak jakby się źle czuł czy coś.

- Która godzina ?

- Dopiero 13, a wyjeżdżamy dopiero o 14.30 więc powiesz mi co się dzieje?

- Tak, usiądź - zajełam miejsce obok niego i złapałam go za rękę. - W czwartek byłem u ginekologa.

- Po co?

- Nie przerywaj mi, chciałem się dowiedzieć czy mogę mieć dzieci, bo... Ale zresztą wiesz, że bardzo chce mieć dzieci, to znaczy chciałem, ale nie mogę mieć, jestem bezpłodny.

- Nie martw się - przytuliłam go - To nie jest koniec świat, zawsze jest jakieś wyjście.

- Jest, są jakieś tabletki ale nie zawsze są skuteczne, ale bałem się, że mnie zostawisz. Co ze mnie za facet, który nawet dziecka nie może zrobić.