P.o.v LukeIk trek mijn shirt uit in haar badkamer en ik bekijk mezelf. Op mijn zij zit een enorme schaafwond en op mijn rug ook. Op mijn rug bloedt het nogal.
"Zit er een plek?" vraagt Julia vanuit de hal. "Uhu," zeg ik. Het blijft even stil. "Julia?" mompel ik dan. Ik vraag me af of ik dit wel moet vragen, maar ik doe het gewoon.
"Wil- wil je even helpen? Ik kan er niet bij," zeg ik. "Uhm ja, tuurlijk," "Gewoon niet- niet oordelen alsjeblieft," zeg ik. Ik vind dit heel lastig, maar ik vertouw Julia volledig. "Natuurlijk niet, Luke." zegt Julia lief voordat ze de deur open doet.
Ze bekijkt me even en bijt op haar lip. "Dat zijn fucking grote schaafplekken, Luke. Het bloedt helemaal," zegt ze. Ik haal mijn schouders op en weet niet wat ik zeggen moet. "Mag ik het washandje?" vraagt ze. Ik knik en geef het haar.
Ze begint voorzichtig de wond op mijn zij schoon te maken. "Ik doe je zeker geen pijn, toch?" vraagt Julia. "Valt mee," mompel ik. "Oké, als ik dat wel doe moet je dat maar even zeggen." zegt ze. Ik knik.
Als ze klaar is bekijkt ze me voor de tweede keer. Ze knikt tevreden en begint dan te giechelen. "Wat is er?" vraag ik nieuwsgierig. "Je hebt een sixpack," giechelt ze. Ik bloos. "Helemaal niet," zeg ik. "Echt wel," zegt ze en ze grijnst een beetje, en ze blijft kijken.
Zelfverzekerd zet ik een grote stap naar voren, ik kijk haar nu recht aan en ik sta toch dichterbij dan ik had verwacht. We kijken elkaar lang aan. Heel lang. Ze heeft prachtige ogen. Heel langzaam, en totaal onbewust breng ik mijn hoofd bij die van haar.
Zij doet het zelfde naar mij en onze lippen zijn enkele centimeters van elkaar verwijderd. Wat gebeurt hier? Dit kan toch bijna niet echt zijn? Ik voel haar adem, ik ruik haar parfum. Julia glimlacht naar me, en ik lach terug. Ik strijk een pluk van haar zachte haren achter haar oor, en ik laat mijn hand doorglijden langs haar kaaklijn, naar haar kin.
Ik til haar hoofd zo een klein stukje op. Julia's ogen wenden zich niet af van de mijne. Ik neem de tijd om haar mooie gezicht zorgvuldig te bekijken. Als ik zou kunnen, telde ik elke sproet op haar neus.
JE LEEST
Talk [l.r.h]
FanfictionWanneer Julia een project moet maken met de stille jongen uit haar klas, leert ze zijn andere kant kennen en zijn de dagen niet meer het zelfde. Haar wereld staat op zijn kop als hij toch niet zo stil blijkt te zijn.