Talk [l.r.h]

prologue

P.o.v Luke
Zal ik op een dag de moed hebben om tegen je te praten? Ik vind je zo mooi, Julia. Zo mooi.

Het is niet dat ik je leuk vind, ten minste, ik geloof van niet. Maar ik heb wel een beetje een crush op je, dat geef ik eerlijk toe. En ik denk erg veel aan je. Oke, ja, ik vind je leuk. Ja, al een lange tijd ook al.

Zal ik ooit een gesprek met je kunnen beginnen? Zo ja, waar over dan? Ik wil graag met je praten, maar ik ben te bang, straks zet ik mezelf voor schut en wil je niks met me te maken hebben.

"Lucas!" hoor ik. En dat is waar mijn gedachten stopten. Je staat voor mijn tafel en je lacht even. Wauw. Jij, die naar mij lacht..? Heavenly. En de manier waarop jij mijn naam zegt, het blijft zich afspelen in mijn hoofd.

Ik moet mijn best doen om me te focussen op wat je nog meer zegt, ik ben nog steeds verbaasd over het feit dat je überhaupt tegen mij praat.

"Heb je het gehoord?" vraag je. Ik schud mijn hoofd. "We moeten dit project samen doen," zeg je. Ik voel mijn hoofd knal rood worden. Een project, met haar samen?

Fuck, als dat maar goed komt...