Talk [l.r.h]

fifty two

P.o.v Julia
"Maak u klaar voor vertrek naar New York AirPort, we wensen u een fijne vlucht," is de laatste zin die ik nog hoor voordat het vliegtuig opstijgt. Ik doe mijn ogen dicht en ik denk na. Straks ben ik eindelijk in New York. Zo lang heb ik hier van gedroomd, en zo lang heb ik hier voor gespaard. Eindelijk is het dan zo ver.

Ik doe mijn oordopjes in en ik zet mijn playlist aan. "Violence" van Blink-182. Ik denk terug aan het concert. Hoe geweldig dat was. Hoe Luke mijn hand vastkneep toen ze opkwamen. Hoe ik daar gestaan had met tranen in mijn ogen. Hoe Luke en ik de avond van ons leven hebben gehad, eindelijk onze lievelingsband live gezien. Ik denk aan de spanning tussen ons twee op de terugweg naar huis, en natuurlijk waar dat toe geleid heeft. Ik glimlach even in mezelf, dat was echt onvergetelijk.

Al die momenten met Luke komen terug in mijn hoofd. Samen werken aan het project, en toen het besef dat ik hem leuk vond, de eerste kus in de kleedkamers, de nacht van het concert, en die andere nacht waar ik zo van genoten had. Het zijn fijne dingen om aan terug te denken, en als ik dan denk aan alles wat Luke volgens Wessel gezegd heeft doet het me alleen maar meer zeer. Ik wil Luke zo graag geloven, en ergens weet ik denk ik ook wel dat het niet zo gegaan is als hoe ik het gehoord heb. Alleen door wat er gebeurd is met Jake ben ik zo geneigd om zulke dingen direct te gloven, het is ten slotte eerder gebeurd.

Ik kijk uit het raampje naar buiten en ik wil Luke het liefst even uit mijn hoofd zetten, omdat deze vakantie juist bedoeld is om even weg te zijn van alles, maar het lukt me niet. Luke blijft in mijn gedachten, het houdt niet op. Ik luister naar mijn muziek, en ik maak ondertussen een beetje een plan van wat ik tijdens mijn vakantie te gaan doen, ik zit redelijk in het centrum en alles is makkelijk te bereiken. 

Ik sluit mijn ogen en ik probeer te slapen, ik heb nog een lange reis te gaan en ik ben erg moe. Ik heb de laaste tijd zo slecht geslapen door alles wat er gebeurt is. Terwijl ik heel erg mijn best doe om mijn hoofd leeg te maken is er maar 1 ding wat zich af blijft spelen alsof het een vastlopende audio-opname  is: 

"Julia, ik hou van je,"