Talk [l.r.h]

fifty nine

P.o.v Julia

"Luke," zeg ik zacht.

 Luke kijkt me aan. "Julia," zegt hij nerveus. Ik kijk hem aan. "K- kom binnen," zeg ik zacht en ik stap opzij. Luke loopt langzaam langs me mijn kamer binnen.

De komende minuten zijn we stil. Ik kijk naar de grond, wachtend op Luke die het ijs breekt. En dat doet hij na een tijdje.

"Ik heb je gemist," zegt hij. Ik kijk op naar hem. "Ik jou ook," zeg ik met een glimlach. "Fijn," zegt Luke ongemakkelijk. "Bedankt voor het shirt," zegt Luke. Ik grijns een beetje. "Jij ook bedankt voor die van mij," zeg ik. Luke geeft me een stootje. "Fuck off, die is nog steeds van mij," zegt hij. "I know, sorry," giechel ik.

"Hoe heb je het hier tot nu toe gehad?" vraagt Luke na een poosje. "Ja, zeker. Een klein beetje eenzaam, maar ik heb leuke dingen gedaan en mooie dingen gezien." zeg ik. "Wat heb je allemaal gedaan?" "Veel gewinkeld, natuurlijk. Lekker uit eten geweest, wezen bergklimmen naar een waterval, ik ben veel op het strand geweest, ik heb musea bezocht, en eh... Ik heb zo veel gedaan, eigenlijk," zeg ik met een lachje. "Klinkt heel goed," zegt Luke en er valt weer een stilte. Wie had gedacht dat dit zo ongemakkelijk zou zijn?

"Eh, Julia?" vraagt Luke dan. Ik kijk naar hem. "Ja?" "Je moet weten wat er echt gebeurd is. Dat weet ik ook nog maar net," zegt Luke. Ik kijk hem vragend aan. "Waar heb je het over?" vraag ik. "Wat Wessel tegen je gezegd heeft. Eh, weet je nog dat je dacht dat hij het niet zou zeggen als er geen kern van waarheid in zat?" vraagt hij. Ik denk even na, maar knik dan. "Het is ooit wel gezegd, alleen niet door mij. Ik kwam erachter dat Jake dit hem verteld heeft, Jake is het persoon dat dit door het team verspreidt heeft. Ik was eerst boos op Wessel, maar hij wilde gewoon dat je wist wat er rondging. Hij wist niet dat ik dat nooit gezegd heb," zegt Luke.

 Ik verwerk het even, dat was een hele hoop informatie. "Waar het dus op neerkomt is dat Jake het tussen jou en mij probeert te verzieken," zegt hij dan. Ik knik langzaam. "Dat klinkt wel als iets voor Jake, ja." zeg ik. Luke kijkt me aan. "Sorry," zegt hij. Ik haal mijn schouders op, ik weet oprecht niet hoe ik hier op moet reageren. "Het geeft niet, denk ik. Ik weet het ook allemaal even niet." zeg ik. Weer is Luke stil. Hij gedraagt zich wel een beetje vreemd. Dat, naast het feit dat hij uberhaupt ineens hier is. 

"Julia," zegt Luke na een tijdje. Ik kijk op. "Ja?" vraag ik. "Ik heb advies nodig en ik denk dat jij dat kan geven," zeg ik. "Vertel," zeg ik en ik ben blij dat er eindelijk weer een gesprek ontstaat. "Wat is er aan de hand?" vraag ik.

"Julia, ik- ik ben verliefd," zegt Luke. "En ik weet niet wat ik er mee moet doen,"

Deze jongen weet ook echt niet wat hij wil. Ik ben even stil, what the fuck.