Talk [l.r.h]

sixty eight

P.o.v Julia

"Nou.. Luke en ik zitten bij elkaar in de klas," begin ik ons verhaal. Monique knikt. "Wacht eens.." zegt ze en ze kijkt Luke aan. "Is dit haar?" vraagt ze. Ik frons. Luke wordt rood en knikt naar zijn moeder, die blij in haar handen klapt. "Het is je gelukt, schat," zegt ze. Luke kijkt mij even aan. Ik kijk vragend terug. "Luke heeft het al minstens anderhalf jaar heel veel over een meisje uit zijn klas en kijk nou eens," zegt ze. Ik glimlach en ik bloos even.

"Maar goed, ga verder," zegt Monique. Ik knik. "We moesten laatst samen een project maken, dus daar zijn we heel veel mee bezig geweest en ik kende Luke eerst niet zo goed, maar hoe vaker we elkaar spraken, hoe leuker ik hem vond." begin ik. "Ja, en we bleken naar de zelfde muziek te luisteren, dus zijn we laatst samen naar een concert geweest." vult Luke me aan. "En ik kwam steeds vaker bij Lukes wedstrijden kijken," zeg ik.

"En we deden buiten school om steeds meer dingen samen." "Toen ging ik een poosje terug naar New York, een reis die ik al heel erg lang gepland had. Ik heb het daar super leuk gehad, maar ik voelde me wel steeds erg alleen. Op een gegeven moment stond Luke ineens bij me voor de deur, om me te verassen." zei ik. "Ja, en die avond gingen we een stukje wandelen en hebben we elkaar verteld wat we nou voelden, en eh.. ja. Nu zijn we hier." zegt Luke.

"Gelukkig wel." zeg ik en ik druk even op zijn neus. Luke glimlacht en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Wat leuk zeg, en wat fijn dat het zo goed klikt. Hoe lang kennen jullie elkaar nu al dan? vraagt Monique. "Ik denk sinds de tweede klas, toen kwam ik hier op school." zeg ik.

"Wat fijn, jongens, dit klinkt helemaal leuk." zegt Monique. "Maar Luke, jij hebt het al anderhalf jaar over mij?" vraag ik hem met een grijns. Luke wordt een beetje rood en haalt zijn schouders op. "Nou ja, dat is ook wel weer wat overdr-.." begint Luke. "Ach hou toch op zeg, Luke, dat is niet waar. Iedere 'hallo' en iedere glimlach werd gelijk gedeeld," zegt Monique. Ik lach naar Luke. "Je bent lief," zeg ik.

De rest van die middag leer ik Monique een beetje kennen en hebben we leuke gesprekken over van alles. Na een poosje is het tijd om terug naar huis te gaan, en ik neem Luke met me mee.