sixty one

232 32 1
                                    


P.o.v Luke
"Julia, kom mee," zeg ik later die avond. Julia fronst. "Kom gewoon, ik ga heus geen gekke dingen doen," "Misschien wil ik dat juist wel," zegt Julia met een grijns. Mijn mond valt open. "Julia!" roep ik lachend. Julia giechelt. "Sorry," zegt ze. "Ik heb je toch ooit gezegd dat je voor zulke dingen geen sorry hoeft te zeggen," lach ik. "Maar kom nou mee," zeg ik en ik pak haar pols.

"Luke!" lacht ze. Ik grinnik en ik neem haar mee de hotelkamer uit. Ik doe de deur achter ons dicht en ik loop met haar het hotel uit. "Luke, waar gaan we heen?" vraagt ze. "Wacht nou even, Julia," grinnik ik. "Nee, ik ben nieuwsgierig! Waar neem je me mee naar toe?" vraagt ze. Ik ben stil en ik versnel mijn stappen. "Luke, toe nou even," giechelt Julia.

"Juul, het is een verrassing. Kom nou, je vindt het heus wel leuk," zeg ik. "Een verrassing? Moet ik bang worden?" vraagt Julia lachend. "Oh was je dat nog niet?" vraag ik. Julia kijkt me aan en lacht met die mooie lach die ik zo gemist heb, het is zo fijn om weer bij haar te zijn.

Ik grijns en loop verder. Na een tijdje laat ik haar hand los en ga ik heel dicht achter haar lopen. Ik sla mijn beide handen voor haar ogen. "Godverdomme, Luke," mompelt Julia zacht. Ik lach. "Rustig nou. Vertrouw me maar." zeg ik. Julia bijt op haar lip en laat zich door me leiden. "Goed. Ik vertrouw je," zegt ze zacht. Ik word even warm van binnen.

Ik loop met haar naar de plek die ik had uitgekozen. Ik hoop dat ik goed loop, dit was geloof ik wel de route die aangegeven werd. Hopelijk vind ze dit leuk, ik ben echt benieuwd. Ik had dit best anders aan kunnen pakken, dat wel, maar het is nu niet anders.

Na een tijdje sta ik stil, dit is de plek waar ik wilde zijn. "We zijn er," fluister ik zacht in Julia's oor. Ze huivert even. "Draai je om, naar me toe. Wel je ogen dicht houden," zeg ik en ik haal mijn handen weg. Ze houdt haar ogen dicht en draait. Ik zet mijn rugtas op de grond en ik pak haar hand.

Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en dan draai ik haar weer om, zodat ze het uitzicht ook kan zien straks. Ik leg mijn handen weer over haar ogen.

Talk [l.r.h]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu