Tijdsprong.
Blij zet ik mijn tas in de kamer. Eindelijk vakantie. De afgelopen dagen heb ik veel contact gehad met Daan. Hij is erg lief, maar soms een beetje te klef. Ook weet ik zeker dat hij het bij meerdere mainiacs doet. Elke keer als hij wat stuurt, krijg ik niet echt een speciaal gevoel, ookal is hij mijn idool..
Ik heb vanmiddag afgesproken om met Zoë naar de stad te gaan. Ik woon in Eindhoven, in dezelfde stad als Owen en vlakbij Rein. Alleen Owen heb ik 1 keertje gezien in de stad, naast de m&g dan. Ik was te verlegen om op hem af te stappen. Ik fris me even op en roep naar mijn moeder dat ik naar de stad ben. Ik heb best veel geld, aangezien mijn moeder een goede baan heeft. Nadat mijn vader is overleden hebben we ook nogeens een hele smak geld gekregen van de levensverzekering. Voordat ik de deur uitga voel ik iets trillen in mijn broekzak, mijn telefoon. Een berichtje van Daan. ''hey xx ga je deze vakantie nog wat doen?'', ik zucht. Reageren kan straks ook nog wel, eerst naar de stad.
Als ik aan kom lopen bij de starbucks staat Zoë daar al. We staan even te praten, over Daan enz.. ''Jullie zouden wel cute zijn samen hoor! Ik neem dan wel Nils,'' zegt ze lacherig. ''Maar laten we nu maar even starbucks halen, ik verga van de dorst.'' Eenmaal binnen gaat er een schrok door me heen. Daar zitten Rein en Owen, aan een tafeltje in de hoek. Zoë en ik zien hun tegelijk, en hun ons. Ze beginnen te fluisteren en te wijzen naar me. Ik begin zenuwachtig te worden, wat zouden ze zeggen? We besluiten starbucks te halen en in de andere hoek te zitten. Dan staan Rein en Owen op en lopen onze richting op. Zoë begint helemaal te trillen, aangezien ze hun nog nooit van ZO dichtbij heeft gezien. Ik glimlach maar ben van binnen ook wel aan het flippen hoor. ''Hey, Romy.. of niet?' zegt Owen. Ik knik. ''Hoe weten jullie dat?'' ze beginnen te lachen, alsof ik wat verkeerds heb gezegd. ''broertjes vertellen elkaar alles.'' Ik begin een beetje zenuwachtig te lachen. Ze pakken een stoel van een andere tafel en komen naast ons zitten. ''Nou Romy, we hebben veel over je gehoord, hoe zit het dan tussen jou en Daan?'' zegt Owen. Zoë zit aan de overkant van de tafel te lachen. ''Uuh.. we hebben niks'' ''Van Daan hebben we wel wat anders gehoord..'' zegt Rein. ''Het stelt niet veel voor, we praten weleens..'' Zeg ik zacht. ''Jaja.. Hij heeft het de heletijd over je!'' zegt Owen. Ik voel dat mijn wangen gloeien. We praten even door, maar ik merk aan mezelf dat ik mijn ogen niet van Rein kan afhouden. En soms, kijkt hij stiekem via zijn ooghoeken terug en glimlacht. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, ik heb ''iets'' met Daan en chant gewoon met Rein?
Na even gepraat te hebben staan Rein en Owen op. ''Studiotime'' roepen ze tegelijk. '''Veel succes!'' zeg ik. ''Willen jullie niet mee?'' vraagt Rein. Zoë weet niet wat haar overkomt, ik denk niet dat ze het doorheeft, maar het lijkt alsof ze een marathon door de woestijn heeft gelopen. Ik twijfel, maar voordat ik iets kan zeggen zegt Zoë al wat. "JA LEUK!'' Ik knik, sta op en loop samen met Zoë achter Rein en Owen. Op een een of andere manier heb ik geen zin om Daan te zien. Dat kleffe gedoe, het verbaast me niks als hij me nog ten huwelijk gaat vragen! ''Ik ga Nils zien, Ik ga Nils zien, ik ga Nils zien, Ik ga Ni-'' Vrolijk en nog net niet huppelend zingt Zoë haar ''ik ga Nils zien'' song.
Eenmaal aangekomen bij de studio kijken Romy en Zoë rond. "Wat is het hier groot!", roept Zoë voluit. Ja, het is hier inderdaad groot, denk ik terwijl mijn ogen Daan zoeken. "Wie zoek je, Romy? Daan of Nils? Haha", vraagt Owen. "Daan natuurlijk! Hahaha", antwoord Rein, "zal ik hem even voor je halen?", zegt hij er vlug achteraan. Voordat ik iets kan zeggen is Rein alweer weg. Hoe zal Daan überhaupt reageren als hij mij ziet? Gaat hij dan net zo klef doen als op WhatsApp? Daar kom ik snel genoeg achter, want volgens mij hoor ik hem. "Wat? Is Romy hier?" "Ja, Daan, en ze kan je horen dus praat eens wat zachter", zegt Rein lachend. Voordat ik het weet sta ik oog in oog met Daan. Ik heb even geen idee wat te doen of wat ik moet zeggen en blijkbaar hij ook niet. "Hmm, dit gaat ongemakkelijk worden jongens, we kunnen ze beter even alleen laten", zegt Rein. "Gaan we dan naar Nils?", vraagt Zoë. "Ja, nils is nu even aan het opnemen, maar over tien minuten is hij wel klaar, we kunnen alvast gaan wachten", zegt Owen. "Top!", zegt Zoë lachend, "veel plezier tortelduifjes."