Ik kan het niet geloven. Dit kan niet waar zijn.. Maar het is zo.. Ik heb de appgesprekken tussen Nils en Owen gelezen.. Het IS waar. Nils vindt mij leuk. Ik ben de oorzaak waarom Zoë verdrietig is.. Nils moet dronken zijn geweest toen hij het naar Owen appte. Honderd keer kan ik het nalezen. "Owen, ik zit met een probleem.. Ik blijf maar kijken naar Rein en Romy hun foto samen, die op insta.. en het ergste is, ik voel jaloerse steken in mijn buik".
Inmiddels is het al 3 uur. Nog steeds ben ik er met Owen over aan het praten. Owen zegt dat het uiteindelijk wel voorbij gaat, Nils zijn gevoelens voor me. Ik hoop het. Ik hoop het zo erg. Want stel nou he, stel nou dat IK ook gevoelens voor Nils ga krijgen? Ik weet hoe lief hij kan zijn als hij gevoelens heeft voor een meisje. En Rein.. Ik denk terug aan Daan zijn tweet, "Hou op, het is je eigen schuld......". Dat tweette Daan over Rein. Nee, ik moet ophouden met deze gedachten. Ik heb een vriendje, ik heb Rein. De liefste, leukste, knapste en grappigste jongen die er is.
Na nog een uur met Owen gepraat te hebben, besluit ik maar eens te gaan slapen. "Hey en Romy, je mag het tegen niemand zeggen, zelfs niet tegen Zoë", zegt Owen. Ik knik.
De volgende ochtend word ik wakker, hopend dat dit allemaal een droom was, maar nee, het is echt. Zo normaal mogelijk probeer ik me te gedragen. Pfff, als Owen dit nou gewoon geheim had gehouden voor me, was het beter geweest. Het is trouwens ook oneerlijk tegenover Nils. Nils is een hele lieve jongen en ja, ik zal niet ontkennen dat hij knap is.. Maar verliefd? Op Nils? Ik? Nee.. Dat kan niet. Nils en ik zijn allebei heel anders. Nils is best serieus, ik wil als het kan elke avond uit. Nils heeft bruine haren, dat is dan misschien onze enige overeenkomst, Nils heeft bruine ogen, ik heb groene ogen. We passen gewoon niet goed bij elkaar. Waarom kan ik hem niet uit mijn gedachten wissen als ik er zeker van ben dat ik geen gevoelens voor hem heb? Stop. Stop Romy stop. Denk NU aan Rein, zeg ik tegen mezelf. Ja, dat helpt al. Ik loop naar beneden, Owen en Zoë zijn allang wakker zo te zien. "Goeiemorgen slaapkop", zegt Zoë. "Lekker geslapen?", zegt Owen met een grijns. "Goeiemorgen Zoë en ja Owen, ik sliep heerlijk", zeg ik en ik pak wat muesli, "jullie hebben zeker al gegeten?". "Ja, al zo'n 2 uur geleden. Het is 1 uur gek, slaap je altijd zolang uit?", vraagt Owen. "Ja, Owen. Vooral als ik tot laat wakker blijf en dan heerlijk kan slapen", zeg ik sarcastisch. "Heb ik iets gemist?", vraagt Zoë nieuwschierig. "Nee", zeggen Owen en ik tegelijk.
* 1 Uur later *
"Eindelijk aangekleedt?", vraagt Owen als ik de trap afloop. "Ja", zeg ik, "wat gaan we doen vandaag?". Ik kijk rond, maar ik zie Zoë nergens. "Waar is Zoë?", vraag ik. "Ze moest even naar huis, haar ouders hebben een vakantietrip gewonnen voor 4 dagen en als Zoë het goed vindt vertrekken ze vandaag al, daarom neemt ze nou even afscheid. Oja, ik moest vragen of ze hier de aankomende 4 dagen mag logeren? Je moet haar even het antwoord appen", zegt Owen. "Oh, oke", zeg ik. Ik app Zoë dat het goed is dat komt. Na een paar seconden krijg ik al een reactie terug. "Fijn, ik kom pas vanavond! Ik moet eerst nog even naar mijn oma". Oke dan. "Ze komt vanavond pas, dus het is nu alleen jij en ik. Pak je jas, we gaan naar Nils", zeg ik. Ik zie Owens gezicht al bleek worden. "Nee, weet je nog, Nils mag hier niks van weten!", zegt hij. "Dan zeg ik wel dat ik je mobiel heb gepakt en dat toevallig heb gelezen. Owen, kom op. Doe dit voor mij. Ik wil niet dat er weer een ruzie komt door 1 of ander misverstand", zeg ik vastberaden. Owen knikt. "Oke, maar we zeggen dan de waarheid. Ik lieg niet tegen mijn broers. Hij zal boos worden, maar het komt goed. Misschien is hij me wel dankbaar", zegt Owen. Wat zijn ze lief voor elkaar. Heel MainStreet. Ze beschouwen elkaar als broers. Zoiets liefs heb ik jongens nog nooit over elkaar horen zeggen.
Als we bij het station zijn aangekomen, zien we Zoë. Wat doet zij hier? Ze moest toch naar haar oma? Voor zover ik weet woont haar oma gewoon in Waalre. Ach, daar is vast een verklaring voor. Ik moet alleen zorgen dat ze ons niet ziet. "Daar is onze trein!", zegt Owen, "kom je?". "Ja, ik kom eraan", zeg ik.
Na ongeveer 2 uur in de trein te zitten, zijn we er eindelijk. Daar staan we dan.. Voor Nils zijn huis. Ik bel aan en voordat ik het weet sta ik alweer oog in oog met Nils.
