part 1

1.7K 60 4
                                    

Na tweehonderd en één keer in de spiegel te hebben gekeken ben ik toch echt wel klaar. Althans, dat vindt mijn ongeduldige moeder die onderaan de trap staat te schreeuwen 'ROMY, SCHIET OP. We hebben nog wel wat meer te doen.'' Ik zucht. Snel spuit ik voor de 6e keer een beetje parfum op en ren naar beneden. Dit is de dag waar ik precies 56 dagen op heb gewacht, mijn m&g met MainStreet. Heel MainStreet voor mezelf, aangezien ik maar 1 vipkaartje kreeg. Voordat ik de deur uit ben, zing ik zachtjes maar supervrolijk the missing piece. Met superveel zin stap ik in de auto. Inclusief oortjes zodat ik de hele rit een beetje kan inkomen met MainStreet muziek. 

Verlegen kom ik in de rij staan. Er zijn echt heel veel verschillende mainiacs. Grote, kleine, oudere en jongere mainiacs. De ene heeft heel groot mainstreet op haar hoofd geschreven en de andere ziet er uit alsof ze uit een modellenreclame is gestapt. Ik voel me simpel, terwijl ik zo tevreden was. Na een halfuurtje wachten gaan de deuren open. Iedereen loopt te drukken en te slaan en te schelden, maar na een minuutje of 2 sta ik binnen waar mijn kaartjes worden gescand. Dan moet ik naar een grote ruimte lopen. Er zitten veel meisjes bij elkaar. Sommige ken ik van twitter, maar geen van mijn mainiacvriendinnen had vip. Heel MainStreet voor mezelf dus, bedenk ik lacherig. Als de producers er aan komen lopen begint iedereen al te gillen. Ik begin te lachen. ''SSSSSST!'' Roepen ze. Nadat ze ook een paar keer gefluit hebben is het stil. ''MainStreet komt zo eerst een liedje voor jullie zingen. De bedoeling is dan dat jullie tijdens het liedje helemaal stil zi-'' Ze kunnen hun zin nieteens afmaken of er wordt al gegild van alle kanten. Daar staat MainStreet. Dé MainStreet. Ze zijn echt. Ze bestaan. Ze staan gewoon 5 meter van me af. Voordat ik het weet word er al weer gejuicht en geklapt. De 2 minuten dat ze een cover zongen zijn zo voorbij gevlogen. Meteen gaat iedereen in de rij staan voor de m&g. Ik sta een beetje platgedrukt in het midden van de rij. Elke 4/5 minuten komt er weer een superblij en gillend meisje uit de deur die allemaal roepen ''IK HEB EEN SELFIE'' of ''ZE ZIJN ZO MOOI'', of sommige komen helemaal huilend en trillend de deur uit. Ik sta vooraan de rij en de deuren kunnen elk moment opengaan voor mij. Ik kan amper op mijn benen staan omdat ik zo erg tril. 2 gillende meisjes komen de deur uit met als gevolg dat ik gewenkt word door de bewaker die me half naar binnenduwt. Alle 4 kijken ze me aan en zenuwachtig ga ik tussen hun 4 zitten. Aan de linkerkant zit Owen en daarnaast Nils. Aan de andere kant zit Daan en daarnaast Rein. Ik begin nu toch heel erg te trillen. Dit is het moment waar ik al  jaar op wacht. ''Je hoeft niet te trillen hoor, wij zijn het maar!'' Zegt Daan. Ik glimlach en voordat ik het weet is er een foto gemaakt. ''SELFIES'' roept de producer. Ik pak mijn telefoon en geef hem als eerste aan Daan, terwijl Rein de foto verpest op de achtergrond. Ik heb met alle 4 een kus-op-de-wang selfie, zonder dat ik het gevraagd had! ''Mogen we nog een knuffel?'' vragen Rein en Owen glimlachend. Ik geef eerst Rein een knuffel. Na 2 seconden laat ik los, maar hij niet.  ''Eh.. Rein'' meteen laat hij los.. ''Oeps sorry..'' Als ik de andere 3 ook een knuffel heb gegeven ga ik weg. Deze 5 minuten waren zo voorbij? Trillend loop ik de deur uit, naar de concertzaal. Ik ren naar het hek, yes een plekje vooraan in het midden. Ik sta naast Zoë, een meisje uit mijn klas en ook mijn beste vriendin. Als we even gepraat hebben begint het concert.

Na 4 liedjes, oke ik wil het eigenlijk niet toegeven, maar het is zo, hebben ze best vaak naar me gewezen. Ook Zoë zag het. En het concert is nog nieteens afgelopen. Maar even serieus, echt alle 4? Het concert is echt geweldig, ze zingen ook supergoed. 

Eenmaal thuis zet ik meteen de foto's op instagram. Ze zijn superleuk geworden, al zeg ik het zelf. Ook stuur ik Nils, Owen, Rein en Daan een privebericht met alle fotos. In de hoop dat ze terugreageren staar ik wel een halfuur naar mijn priveberichten. Uiteindelijk besluit ik om maar even te gaan douchen, ik heb  flink wat gezweet vandaag. Na 20 minuten heerlijk te hebben gedoucht, heb ik even geen behoefte meer aan mijn mobiel, er wordt teveel gepraat in al die groepsappen. Toch kan ik het niet laten om nog even op Twitter te kijken. Haha, dat @meetandgreetgoals account heeft mijn foto's met MainStreet getweet, denk ik bij mezelf. Opeens verschijnt er een '1' bij mijn priveberichten. Al snel worden het er 2. "Wat is dit nou weer?" zeg ik zachtjes in mezelf. Huh? Zie ik het goed? 2 Dms van Daan!

Mainiac or more?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu