Na een hele dag achter de computer Pretty Little Liars hebben gekeken, heb ik nog steeds een naar gevoel. Wat is dat toch? Het is goed met Daan, ik ben gelukkig met Rein, ik heb er 2 hele goeie vrienden bij, Nils en Owen, maar ik mis iets? Mama misschien? Nee, dat is het niet. Ik kijk op de klok. Het is nog maar 6 uur. Ik besluit Zoë te appen, misschien heeft ze zin om straks naar de bioscoop te gaan? Ik krijg gelijk een appje terug, "Ja, ik wil wel, maar ik ben he-le-maal blut!". Ah, jammer, maar er schiet me een ander idee binnen. "Heb je dan zin om hier een filmpje te kijken en dan te blijven slapen? Hebben we allang niet meer gedaan! Kunnen we nog even bij kletsen over Nils en Rein, haha", vraag ik. "Jaa! Is goed, ik ben rond half 8 bij je!" Gezellig, denk ik.
Om half 8 is Zoë er, ze komt huilend binnen en heeft meer kleren dan normaal. "Wat is er?!", vraag ik bezorg. "N.. Nils", zegt ze langzaam en stotterd. "Hij.. Nou.. Ik", verder dan dat komt ze niet. Ik vraag me af wat er aan de hand is? Ze leken zo blij samen. Het is niet zo dat ze wat hadden, maar ze hadden wel 'flow', zoals de meesten dat zeggen. "Wacht, ik haal wat water voor je, daarna kun je me alles rustig vertellen", zeg ik en ik sta op om water te halen. Na een tijdje is Zoë weer rustig. "Wil je me nu alles vertellen? Of liever niet?", vraag ik zachtjes. Zoë begint te praten, "Nils.. Hij appte me net.. Hij, hij zei dat, dat hij een ander meisje leuk vindt". De tranen rollen alweer uit Zoë haar ogen. Dit meen je niet.. Ik kan niks zeggen. Ik weet niet eens wat ik moet zeggen. Ik geef haar een knuffel en geef haar een peptalk. "Zoë, je bent een geweldige meid en als Nils dat niet ziet, nou, dat is dan dikke vette pech voor hem! Hij zal nooit iemand vinden die net zo als jou is. Het komt allemaal goed. Je mag verdrietig zijn, je mag huilen, maar beloof me, twijfel niet aan jezelf. Je bent goed zoals je bent". Zoë kijkt me huilend aan, maar heeft krijgt toch een glimlach. "Ik weet niet wat ik zou moeten zonder jou, je bent een top vriendin!", zegt ze, "laten we maar gewoon een film kijken. Het liefst horror!", komt er nog achteraan. Ik ben blij dat ze weer kan lachen, maar ik snap nog steeds niet waarom ze zoveel kleren bij zich heeft. "Waarom heb je eigenlijk zoveel kleren bij je? Haha", besluit ik maar te vragen uit nieuwschierigheid. "Omdat we nul goeie of mooie selfies hebben en daar gaat verandering in komen, we houden vanavond een fotoshoot", zegt ze glimlachend. Hahaha, denk ik bij mezelf. Echt wel weer iets voor Zoë. "Is goed!", roep ik voluit.
Na de film en na het maken van de fotos, zijn we allebei nog steeds niet moe. Zo te zien is Owen ook nog wakker. Hij zei dat hij bij een tante sliep in Waalre deze week. Laat ik hem eens appen. "Oweeeeeeeen, heb je zin om langs te komen? Zoë en ik vervelen ons, haha". Hij komt online. "Ben je gek? Het is bijna 11 uur. Ik ga zo pitten", zegt hij. "Jaja, maakt niet uit! Kom gewoon! Je kan bij ons slapen in mijn moeders kamer, ze is namelijk weg", app ik hem. "Hm.. Oke, ik ben er over 5 minuten!", zegt hij. 5 Minuten? Dan woont zijn tante wel heel dichtbij. Het zal wel, "Okee, tot zo!", app ik terug.
De bel gaat. "Dat is vast Owen!", schreeuwt Zoë voluit en ze rent naar de deur. Zoë lijkt het heel leuk te vinden dat Owen komt. Dat is eigenlijk ook wel logisch. Owen is een leuke jongen en na dit gedoe met Nils.. Samen komen Owen en Zoë de kamer binnen. "Hey, Owen", zeg ik en ik geef hem een knuffel. "Haha, hey Room, nou, waar is mijn kamertje voor vandaag?", vraagt hij. "Hier! Je mag vandaag lekker slapen in een prinsessenbed", lach ik. Ik zie dat hij zelf ook moet lachen. Wat is het toch een grappige jongen. "En waar is jouw kamer? Ik neem aan dat er duizend posters van Rein zijn? Hahaha", grapt Owen. Wat hij niet weet, is dat ik die net voordat hij kwam heb opgeruimd. Dat is ook maar beter, straks zou hij het tegen Rein zeggen, dat zou pas erg zijn. "Oh, geen enkele? Alleen maar 3 posters? Ik ben teleurgesteld in je, Romy, haha", zegt hij. "Haha", zeg ik maar. Inmiddels is het al later dan 2 uur. Zoë slaapt al, ze was moe. Owen wilde ook gaan slapen, maar ik zie dat hij nog steeds online is op Whatsapp. "Jij ging toch slapen? Haha", app ik hem. "Ik kan niet slapen, ik kan niet slapen met geheimen", appt hij me terug. Geheimen? "Welke geheimen?", vraag ik nieuwschierig. "Kom even naar hier...". Huh? Ik sluip zo zacht mogelijk als ik kan naar Owen. "Welk geheim, Owen?", fluister ik.
